Τι έκανε λοιπόν ο πλάστης και κηδεμόνας μας; Άφησε άραγε μέχρι το τέλος το πλάσμα του να ταλαιπωρείται, να μένει δούλος των παθών; Όχι βέβαια. Πώς δηλαδή θα ανεχόταν, αυτό που έπλασε από υπερβολική αγάπη, να το βλέπει μ’ ευχαρίστησή του να μένει αιχμάλωτο και να ζει στην πλάνη; Γι’ αυτό, αφού συνεδρίασε με τον εαυτό της, αν επιτρέπεται να το πω έτσι, η ενότητα της αγίας Τριάδας (είναι όμως θεμιτό να το πούμε για την ανάπλαση, επειδή και το, «ας δημιουργήσουμε άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα μας και όμοιο με μας» έχει λεχθεί για την αρχική πλάση) με την ενιαία θέλησή της διευθέτησε την ανάπλαση του πλάσματός του που είχε συντριβή.
Πώς το Γενέσιον της Θεοτόκου συνιστά την απαρχή της σωτηρίας μας (Μέγας Φώτιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως)
Η υγεία τού μίσους (Πρωτοπρ. Θωμάς Βαμβίνης)
Τό μίσος εἶναι πολύτιμη δύναμη τῆς ψυχῆς, ἀποτρεπτική καί σωτήρια. Εἶναι ἀκόμη δείκτης τῆς πνευματικῆς ὑγείας, τῆς ἐξέλιξης τῆς ψυχῆς πού θεραπεύεται ἀπό τά νοσήματά της. Δείχνει κατά κάποιο τρόπο τήν ποιότητα τῆς μετάνοιάς μας, πιστοποιεῖ τήν γνησιότητά της.
Τό μίσος, βέβαια, γιά τήν κοινή ἀντίληψη τῶν ἀνθρώπων, εἶναι φορτισμένο μέ ἀρνητικό περιεχόμενο. Συνδέεται μέ βαρύτατα ἁμαρτήματα, φθόνους, ἰδιοτέλειες καί ἐγκλήματα, πού μᾶς χωρίζουν ἀπό τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Στήν καρδιά πού φωλιάζει τό μίσος ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων, δέν μπορεῖ νά κατοικήση ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἔτσι, τό πρωτεῖο ἀνάμεσα στίς χριστιανικές ἀρετές κατέχει ἡ ἀγάπη. Κι αὐτό δέν εἶναι τῆς κοινῆς ἀντίληψης τῶν ἀνθρώπων, εἶναι διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. Διαβάστε περισσότερα »
Η μάσκα του φαρισαίου και η μάσκα του xριστιανού (Αρχ. Βαρθολομαίος, Καθηγούμενος της Ι. Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους)
Ο φαρισαίος κάθε πρωί που ξυπνάει φοράει την αόρατη μάσκα του αγωνιστή της πίστης, κατηγορεί και βρίζει τους πάντες, τρέφει το πάθος του και από την πολλή «πίστη» του, αρχίζει να δημιουργεί δική του πίστη, η οποία δεν έχει καμιά σχέση με την πίστη της Εκκλησίας. Διαβάστε περισσότερα »
Και πάλιν περί των μασκών στους ιερούς ναούς (Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας)
1. Θά ἀναγκαστῶ, ἀδελφοί χριστιανοί, καί στό σημερινό μου κήρυγμα νά ἀναφερθῶ στό ἴδιο θέμα, ἐπειδή ἀκούστηκαν ἀντιρρήσεις καί περίεργες ἰδέες. Ἐγώ εἶπα αὐτό πού εἶπε ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας μας ὅτι καί στούς ἱερούς Ναούς εἰσερχόμενοι πρέπει νά φορᾶμε μάσκα, γιά νά προστατευθοῦμε ἀπό τόν λεγόμενο «κορωνοϊό», πού θερίζει καί γίνεται θανατηφόρος σ᾽ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα. Σ᾽ αὐτό ὅμως μερικοί ἤ καί πολλοί διαμαρτυρήθηκαν καί εἶπαν: Ὄχι! Μέσα στόν Ναό εἶναι ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς προστατεύει καί δέν πρόκειται νά πάθουμε κανένα κακό. Γι᾽ αὐτό λοιπόν καί ἀναγκάζομαι νά συνεχίσω τό ἴδιο κήρυγμα, ἀπαντώντας στήν ἀντίρρηση αὐτή πού μᾶς λέγουν: Διαβάστε περισσότερα »
Κυριακή ΙΓ’ Ματθαίου: Η Παραβολή τού αμπελώνος († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς, καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο, μετὰ ἀπὸ μιὰ σειρὰ ἀπὸ εὐχάριστα ἀναγνώσματα, εἶναι, νὰ τὸ πῶ ἔτσι, τρομαχτικό: εἶναι ἡ ἱστορία τῶν ἐργατῶν τοῦ ἀμπελῶνος ποὺ γίνονται προδότες. Καὶ πράγματι τούτη ἡ παραβολὴ ἀντικατοπτρίζει ὅλη τὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ἀλλὰ στὸ πλαίσιο ὅλων τῶν κειμένων ποὺ προηγήθηκαν, μᾶς μιλάει ἐπίσης γιὰ τὴν τρομερὴ, μὲ ὅλη τὴ σημασία τοῦ ὅρου, ἀγνωμοσύνη τῆς ἀνθρωπότητας πρὸς τὸν Θεό. Ἀπέναντι στὴν ἀγάπη Του, τὰ θαύματα Του, σὲ ὅλα ὅσα ἔκανε γιὰ ἐμᾶς, παραμένουμε ἀσυγκίνητοι καὶ ἐγωκεντρικοί· σκεφτόμαστε τὸν ἑαυτό μας, δὲν σκεφτόμαστε τὸν πλησίον μας, ἀκόμα λιγότερο σκεφτόμαστε τὸν Θεό· ἀχαριστία, ἀγάπη πρὸς τὸν ἑαυτό μας, ἐγωκεντρισμός, συγκέντρωση σὲ αὐτὸ ποὺ θέλουμε, ποὺ μᾶς γοητεύει, σ’ ὅ,τι μᾶς φαίνεται ἀπαραίτητο. Διαβάστε περισσότερα »





