(1997) Η κυρα-Δήμητρα, γιαγιά του σκηνοθέτη, είναι ογδονταεννιά χρονώ και ζει μόνη της, στο Αρματολικό, ένα ειδυλλιακό χωριό της Πίνδου. Δίπλα από το σπίτι της, κυλάει ο πανάρχαιος ποταμός Αχελώος. Στο σημείο αυτό χτίζεται το φράγμα της Μεσοχώρας, έργο κεφαλής της εκτροπής του Αχελώου. Το σπίτι της γιαγιάς, θα πλημμυρίσει από τα νερά της μεγάλης τεχνητής λίμνης που θα δημιουργηθεί.
Δυο από τα εγγόνια της, ο Δημήτρης και ο Κώστας, γυρίζουν το ντοκιμαντέρ σκιαγραφώντας το πορτρέτο όχι μόνον μιας αντιπροσωπευτικής γυναίκας της Πίνδου αλλά και μιας τραγικής φιγούρας που με απίστευτο ψυχικό σθένος και κουράγιο, συνεχίζει να ζει στον τόπο που γεννήθηκε και αγάπησε.
Ο Ηρακλής, ο Αχελώος και η γιαγιά μου (Ντοκιμαντέρ – Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος)
Δημοσιεύθηκε στις 25 Μαρτίου, 2024
Ό,τι του φανεί του λωλοστεφανή (Γιώργος Ρακκάς, πολιτικός επιστήμονας και διδάκτορας κοινωνιολογίας)
Δημοσιεύθηκε στις 24 Μαρτίου, 2024
Έχουμε αναπτύξει μια εξαρτημένη σχέση με το απεχθές και το αποκρουστικό
Για την διαπόμπευση που εξαπέλυσε ένας όχλος ως επί το πλείστον εφήβων, εναντίον των τρανς στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, φταίνε ως γνωστόν «οι παπάδες» –που ζήτημα αν τους βλέπουν μια φορά τον χρόνο. Και όχι η τραπ που τους γανώνει κάθε μέρα το μυαλό στη βία, τον ανδρικό σωβινισμό, και τους κώδικες των συμμοριών. Φταίει η «σκοταδιστική Θεσσαλονίκη» (προς θεού όμως, όχι στα στερεότυπα). Λες και δεν εμφανιζόταν όλο το προηγούμενο διάστημα βίντεο στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης όπου σχολεία μετατρέπονταν σε ρινγκ μιας επιδημικής βίας ανηλίκων, η οποία αντλεί από κάθε πρόσφορη εχθροπάθεια και εξαπολύεται «εναντίον όλων»: συμμαθητών, καθηγητών, ακόμα και απέναντι στα ντουβάρια και τον εξοπλισμό των σχολείων.
Ευαγγελισμός της Θεοτόκου: «Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον» (Λάμπρος Σκόντζος, Θεολόγος)
Δημοσιεύθηκε στις 24 Μαρτίου, 2024
(Θεολογικό σχόλιο στην εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου)
25 Μαρτίου
Η μεγάλη εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου είναι για την Εκκλησία μας κορυφαίος εορτολογικός σταθμός του ενιαυτού, διότι αποτελεί την απαρχή όλων των εορτών του εκκλησιαστικού έτους. Το ίδιο αποτελεί και απαρχή όλων των σωτηριωδών γεγονότων, τα οποία έγιναν για την απολύτρωση του ανθρωπίνου γένους. Την αγία αυτή ημέρα εορτάζουμε λαμπρώς την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού στην πάναγνη σάρκα της Αγίας Παρθένου, ώστε δι’ Αυτού να πραγματοποιηθεί το προαιώνιο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.
Αντίσταση στη δημοσιογραφική αντικατήχηση (Εστία Πατερικών Μελετών)
Δημοσιεύθηκε στις 23 Μαρτίου, 2024
Στό σύντομο δημόσιο διάλογο πού προηγήθηκε τοῦ νόμου περί «ἰσότητας» στό γάμο, ἡ κυβέρνηση ἐπέδειξε προκλητική ἀσέβεια ἀπέναντι στό λαό, ἀλλά καί στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας. Κυρίως ἔδειξε περιφρόνηση στό Εὐαγγέλιο καί στό Σύνταγμα, τά ὁποῖα ὑποτίθεται τιμᾶ καί σέβεται.
Στό δημόσιο διάλογο ξεθάφτηκαν στρατευμένοι ἄθεοι πού ἔπιασαν 24ωρα στασίδια σέ ὅλα τά κανάλια, ἐπιτιθέμενοι μέ πάθος κατά τῶν χριστιανῶν. Χειρότεροι ἀπό αὐτούς, ἐκεῖνοι πού δηλώνουν χριστιανοί, ἐνῶ στήν πραγματικότητα δέν δέχονται τή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ καί δέν πιστεύουν σέ βασικά δόγματα τῆς πίστης μας. Θεολογικά ἀναλφάβητοι δημοσιογράφοι καί πολιτικοί, θέλησαν νά μιλήσουν γιά τήν ἀγάπη, χρησιμοποιώντας ρητορική μίσους ἀπέναντι σέ ὅσους συντάσσονται μέ τήν Ἁγία Γραφή, στό ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι θανάσιμη ἁμαρτία.
Η πανουργία του μηνύματος (π. Γεώργιος Αναγνωστόπουλος, Αφυπ. Καθηγητής Δημοκρίτειου Παν. Θράκης)
Δημοσιεύθηκε στις 23 Μαρτίου, 2024
Η αφίσα προκάλεσε δύο γενικά διαφορετικές ψυχολογικές αντιδράσεις σε πρόσωπα διαφορετικής τοποθετήσεως στην ζωή, ή ακόμη, και τις δύο ψυχολογικές αντιδράσεις, ανάμεικτα, σε ένα πρόσωπο: (α) θλίψη ή θυμό για την προσβολή του Προσώπου του Χριστού, πάνω στην κορυφαία “στιγμή” του πανανθρώπινου λυτρωτικού έργου Του, που βιώνει ο πιστός, ή / και (β) προβληματισμό για το επιχειρούμενο μήνυμα ή και συμπάθεια – ευσπλαχνία προς ακραίες επιλογές, που μπορεί να οδηγήσει ο ανθρώπινος πόνος (ανεξαρτήτως της ενδεχόμενης προσωπικής ευθύνης για τον πόνο αυτό). Και οι δύο αντιδράσεις εκφράσθηκαν δημοσίως και εκφράσθηκε και δημιουργήθηκε και κάποιος διάλογος.
