Ἔγνοια τοῦ κάθε χριστιανοῦ πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἐξασφάλιση τῶν ἀπαραίτητων ὑλικῶν ἀγαθῶν γιὰ τὴ ζωή του καὶ συγχρόνως ἡ ἐξασφάλιση ἐλεύθερου χρόνου προκειμένου νὰ τὸν ἀφιερώνει γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῶν πνευματικῶν ἀγαθῶν, τὰ ὁποῖα ἔχουν μεγάλη ἀξία στὴν παροῦσα ζωὴ καὶ φυσικὰ μεγαλύτερη στὴ μέλλουσα.

Διαβάστε περισσότερα »

Και να γίνει παράδειγμα του πώς πρέπει να γίνει ο γιος του και τι είδους άνθρωπο πρέπει να παντρευτεί η κόρη του

Είναι γνωστό πως οι πατέρες έχουν σημαντικούς ρόλους στην ανατροφή των παιδιών τους. Μέσα στα πολλαπλά και δύσκολα καθήκοντά τους είναι και τούτο: Να τα προστατεύσουν από τους διαδικτυακούς κινδύνους, από τους επιτήδειους, την πορνογραφία και τις παγίδες σωματικής και ψυχικής υγείας που κρύβει ο ψηφιακός κόσμος.

Δεν είναι πάντα εύκολο. Ωστόσο υπάρχουν μπαμπάδες ικανοί να αναγνωρίζουν τους κινδύνους, να μπαίνουν στα «χαρακώματα», να απαντούν σε δύσκολα ερωτήματα, μπαμπάδες που ίσως να κάνουν και λάθη, αλλά δεν εγκαταλείπουν! Μαθαίνουν, συνεχίζουν και στηρίζουν τα παιδιά τους όσο χρειάζεται.

Πώς το καταφέρνουν αυτό; Ας δούμε πως ενεργούν αυτοί οι γονείς σύμφωνα με έρευνα της ιστοσελίδας «Defend Young Minds»*

Διαβάστε περισσότερα »

Ένα από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια του καλοκαιριού ήταν η «επιχείρηση τριαντάφυλλο», έτσι την είχαμε βαφτίσει και ήταν οργανωμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Κάναμε «επιδρομές» σε αυλές σπιτιών και κόβαμε τριαντάφυλλα, ενώ ένας κρατούσε τσίλιες. Μετά φτιάχναμε με σπάγκο ένα πρόχειρο μπουκέτο και το προσφέραμε στη γιαγιά, που έσκαγε στα γέλια.

Άλλες φορές, σε άλλες απογευματινές επιδρομές, ψάχναμε για σύκα, σκαρφαλώναμε ψηλά στο δέντρο, γιατί τα χαμηλά κλαδιά τα είχαν ξετινάξει – όλοι το ξέρουν άλλωστε ότι τα κλεμμένα σύκα είναι τα πιο γλυκά.

Ήταν καλοκαίρια χωρίς οθόνες, ούτε μικρές ούτε μεγάλες. Όλες οι περιπέτειες των διακοπών ήταν πραγματικές, είχαν σάρκα και οστά, τις ζούσαμε, στις παραλίες με τις χρωματιστές κροκάλες, στα αμπέλια του παππού και στο καλύβι, στην πλατεία του χωριού τα βράδια, που κάναμε ουρά για σουβλάκι.

Πιθανότατα εάν είχαμε τάμπλετ να το κρατούσαμε κι εμείς με τις ώρες, ευτυχώς όμως δεν είχαμε. Ευτυχώς. Κι έτσι ζούσαμε καλοκαίρια ατόφιας, αδιατάρακτης ευτυχίας, βιώναμε την κάθε μέρα με ένταση και συγκινήσεις.

Διαβάστε περισσότερα »