Τὸ χαρμόσυνο γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας γεννᾶ στὶς ψυχές μας ἐνθουσιασμὸ καὶ ἀγαλλίαση, αἰσθήματα ἀγάπης καὶ συγχωρήσεως. Καταυγάζει τὸ Ἅγιον Φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του τὴ γῆ, τὸν οὐρανὸ καὶ τὶς ψυχές μας. Συγκλονισμένη ὁλόκληρη ἡ ὕπαρξή μας ψάλλει τὸν πασχαλινὸ παιάνα «Χριστὸς Ἀνέστη!»· καὶ πανηγυρίζοντας ἀντιβοᾶ σύμπασα ἡ κτίση «Ἀληθῶς Ἀνέστη!». Διαβάστε περισσότερα »
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει Σου Κύριε! (Αρχιμ. Αθανάσιος Αναστασίου, Προηγούμενος Ι. Μ. Μεγάλου Μετεώρου)
Δημοσιεύθηκε στις 5 Μαΐου, 2021
Το οντολογικό νόημα της Αναστάσεως του Χριστού (Αρχ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ιεροκήρυκας Ι. Μ. Πατρών)
Δημοσιεύθηκε στις 4 Μαΐου, 2021
Είναι ιστορικώς επιβεβαιωμένο ότι η Ανάσταση του Θεανθρώπου Κυρίου συνέβη κατά την εποχή της ανοίξεως. Αυτό δεν είναι τυχαίο και χωρίς βαθύτερο σημειολογικό νόημα γεγονός. Το καλοκαίρι είναι η εποχή, η οποία διαθέτει καλό από πάσης πλευράς καιρό. Το φθινόπωρο αρχίζουν και φθίνουν τα πάντα και η φύση οδεύει προς μία νέκρωση. Τον χειμώνα όλα χειμάζονται. Η άνοιξη, όμως, είναι η εποχή, κατά την οποία τα πρώην νεκρωμένα ξαναζωντανεύουν. Όλα χαίρονται, όλα ανθίζουν, όλα ευωδιάζουν. Για τον λόγο αυτό επέλεξε ο Θεάνθρωπος Κύριος την εποχή αυτή να νικήσει τον θάνατο, ανοίγοντας τις πύλες της αιωνίου ζωής. Διαβάστε περισσότερα »
Για τον άγιο Μεγαλομάρτυρα του Χριστού Γεώργιο († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Δημοσιεύθηκε στις 2 Μαΐου, 2021
Ευχαριστούμε τον άγιο Γεώργιο, διότι μας έδειξε τι μεγάλο πράγμα είναι να δοθεί ο άνθρωπος ολοκληρωτικά στον Θεό και να του δώσει και την ίδια τη ζωή του. Και πώς ο Θεός δέχεται αυτή τη θυσία, και πώς η θυσία αυτών που δίδονται έτσι στον Θεό γίνεται πηγή αγιασμού για όλο τον κόσμο. Αισθανθήκαμε και πάλι σήμερα ότι ο Μεγαλομάρτυρας του Χριστού προΐστατο της ιεράς μας αγρυπνίας και πανηγύρεως.
Χριστός ανέστη! († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)
Δημοσιεύθηκε στις 1 Μαΐου, 2021
Γιορτάζουμε σήμερα τὴ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ποὺ εἶναι ἡ νίκη τοῦ Θεοῦ κατὰ τοῦ θανάτου ἀλλὰ ἐπίσης κατὰ τοῦ κακοῦ. Ἀλλά τούτη ἡ νίκη δὲν κερδήθηκε μοναχὰ ἀπὸ τὸν Θεό. Ὅταν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἔγινε Ἄνθρωπος ὑπερίσχυσε ἔναντι τοῦ κακοῦ μέσα ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη φύση Του μὲ τὴ Θεϊκή Του δύναμη. Καὶ ἔτσι ἄς χαροῦμε ὄχι μόνο μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, μὲ τὸ ἔλεος Του, μὲ τὴν μεγαλοπρέπεια Του, μὲ τὴν γενναιοδωρία Του, ἀλλὰ ἄς χαροῦμε ἐπίσης με τὸ γεγονὸς ὅτι ἐμεῖς, ἀνθρώπινες ὑπάρξεις, εἴμαστε σὲ θέση νὰ ἑνωθοῦμε μὲ τὸ Θεὸ κατὰ τέτοιο τρόπο ὥστε μέσα μας καὶ μέσα ἀπὸ ἐμᾶς τὸ κακὸ μπορεῖ νὰ καταστραφεῖ. Ὄχι μοναχὰ οἱ προσωπικές μας ἁμαρτίες, ὄχι μόνο ἡ ἀδυναμία μας, ἀλλὰ «ὁ πονηρός», αὐτὸς ποὺ εἶναι πειρασμός, αὐτὸς ποὺ προσπάθησε στὴν ἔρημο νὰ ὑπερισχύσει τοῦ Θεοῦ μέσω τῆς ἀνθρώπινης φύσης.
Από το Συναξάρι – Ο άγιος νεομάρτυρας Ρωμανός ο εν Ρακκά
Δημοσιεύθηκε στις 1 Μαΐου, 2021
1 Μαΐου
Γόνος θεοσεβούς οικογένειας της Γαλατίας, ο άγιος Ρωμανός γεννήθηκε περί το 730 και ασπάσθηκε τον μοναχικό βίο στην Μονή του Μαντινέου της Βιθυνίας που είχε ιδρύσει η αγία Ανθούσα (27 Ιουλ.) κοντά στην γυναικεία μονή της. Ο υποδειγματικός βίος του προσείλκυσε την συμπάθεια της αγίας, η οποία τον έστειλε κάποτε σε αποστολή για υποθέσεις της μονής μαζί με έναν άλλο σεβάσμιο μοναχό (771). Στον δρόμο πιάστηκαν από Σαρακηνούς που τους έστειλαν στην Βαγδάτη, έδρα του χαλίφη Αμπντουλάχ Αμπού Γκαφάρ, ο οποίος διέταξε να τους ρίξουν στην φυλακή.
