Αὐτὴ τὴ φορά, καλοί μου φίλοι, εἶπα νὰ διατυπώσω μία θέση ἐντελῶς … αἱρετικὴ (ὅπως θὰ τὴν ἔλεγαν κάποιοι) σὲ κάτι βασικὸ ποὺ διέπει τὴ ζωὴ καὶ βέβαια τὴν καθημερινότητά μας. Πρόκειται γιὰ τὰ «πρέπει» ποὺ κάποιοι μᾶς βάζουν σ’ αὐτὴ ἢ καὶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἀκόμη!
Λόγος στην ημέρα της μνήμης του αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (Άγιος Λουκάς αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)
Δημοσιεύθηκε στις 6 Μαΐου, 2024
«Δικαίων δέ ψυχαί ἐν χειρί Θεοῦ, καί οὐ μή ἅψηται αὐτῶν βάσανος» (Σοφ. Σολομ. 3, 1).
Πως λοιπόν αυτό το μαρτύριο δεν άγγιξε τον άγιο μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο; Πώς το μαρτύριο δεν άγγιξε τα πλήθη των μαρτύρων;
Από τους βίους των αγίων είναι γνωστό ότι υπήρξε πλήθος μαρτύρων, συμπεριλαμβανομένου και του αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, οι οποίοι δεν ένιωθαν τα μαρτύριά τους.
Η απουσία τής Αληθείας οδηγεί εις το σκότος τής αγνωσίας (Αρχιμ. Χριστοφόρος, Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Δημοσιεύθηκε στις 5 Μαΐου, 2024
Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐσαρκώθη «δι’ ἡμᾶς καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν». Ἔλαβε σάρκα, ἔζησε ἀνάμεσά μας, μᾶς ἐδίδαξε μὲ τὴν ζωή Του καὶ τὸν λόγο Του «πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν», καὶ μᾶς χάραξε τὸν δρόμο πού ὁδηγεῖ στὴν σωτηρία μας, πού ὁδηγεῖ στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Πού θα κάνεις Πάσχα; (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)
Δημοσιεύθηκε στις 4 Μαΐου, 2024
Καθὼς πλησιάζουν οἱ ἡμέρες τοῦ Πάσχα, καλοί μου φίλοι, εἶναι ἀλήθεια πὼς μία σκέψη μᾶς διακατέχει ὅλους. Ποῦ θὰ κάνουμε Πάσχα; Καὶ μὲ ποιούς; Ὁπότε καταστρώνουμε σχέδια, τὸ συζητᾶμε μὲ τὴν οἰκογένεια καὶ τοὺς φίλους μας, κάνουμε ἕνα σωρὸ προετοιμασίες κ.λπ. Κι ὅλα αὐτὰ γιὰ νὰ «περάσουμε καλὰ» τὸ Πάσχα.
Εἶναι κακὸ αὐτό; Θὰ πεῖτε. Ἀσφαλῶς ὄχι! Μὴ ξεχνᾶμε πὼς καὶ οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ τὴν ἴδια σκέψη εἶχαν γι’ αὐτὸ τὸ θέμα, ὁπότε καὶ Τὸν ἐρώτησαν: «Ποῦ θέλεις νὰ πᾶμε καὶ νὰ Σοῦ ἑτοιμάσουμε τὸ Πάσχα;» (Ματθ. 16,17). Κι Ἐκεῖνος, ποὺ δὲν κατήργησε οὔτε καὶ ὑποτίμησε τὸ ἑβραϊκὸ Πάσχα, τοὺς εἶπε τί ἀκριβῶς νὰ κάνουν, γιὰ νὰ τὸ ἑορτάσουν ὅλοι μαζί. Κι αὐτὸ μάλιστα ἔγινε στὰ Ἱεροσόλυμα ἀκριβῶς πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος Του. Μόνο ποὺ στὸ Πάσχα ἔδωσε ἄλλο νόημα. Ποιό; Ἀλλ’ ἂς πάρουμε τὰ πράγματα μὲ τὴ σειρά τους…
* * *
Ἆραγε τί σημαίνει Πάσχα; Ἡ λέξη αὐτὴ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἑβραϊκὴ «πεσὰχ» ποὺ σημαίνει πέρασμα. Μάλιστα οἱ Ἑβραῖοι μὲ τὸ Πάσχα ἑόρταζαν τὸ πέρασμά τους ἀπὸ τὴν Ἐρυθρὰ θάλασσα στὴ «γῆ τῆς ἐπαγγελίας», τὴ διάβασή τους ἀπὸ τὴν δουλεία τῶν Αἰγυπτίων στὴν ἐλευθερία. Ἕνα πολὺ μεγάλο γεγονὸς ποὺ συνέβη μὲ τὶς ὄντως θαυμαστὲς παρεμβάσεις τοῦ Θεοῦ. Ἦταν ἡ ἀνάμνηση αὐτῆς τῆς ἐξόδου τους, τὸ πέρασμά τους σὲ μία πραγματικὰ ἐντελῶς νέα ζωή.
Το άγιο και Μέγα Σάββατο (Γέροντας Πετρώνιος Τανάσε)
Δημοσιεύθηκε στις 3 Μαΐου, 2024
Η ανομία των Εβραίων έλαβε τέλος και συγχρόνως ο Κύριος συνεπλήρωσε το έργο της θείας Οικονομίας Του. «Τετέλεσται»! Το θείο Σώμα κρεμασμένο στον Σταυρό, γυμνό και νεκρό, χωρίς πνοή! Ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος το ευτρεπίζουν για τον ενταφιασμό του, οδυρόμενοι με συντριβή και κλαυθμούς: «Πῶς σὲ κηδεύσω, Θεέ μου; ἢ πῶς σινδόσιν εἱλήσω; Ποίαις χερσὶ δὲ προσψαύσω τὸ σὸν ἀκήρατον σῶμα; ἢ ποῖα ἄσματα μέλψω τῇ σῇ ἐξόδῳ, Οἰκτίρμον;…». Τοποθετείται ο άγιος Επιτάφιος στο μέσον της Εκκλησίας έχοντας επάνω το Ιερό Ευαγγέλιο και τον Τίμιο Σταυρό, το σημείο της δόξης τού Εσταυρωμένου και ο ευσεβής λαός εναποθέτει ως αφιερώματα ανοιξιάτικα λουλούδια και άνθη ψυχής: τα δάκρυα της μετανοίας και τούς σπαραγμούς της καρδιάς.
