Απομαγνητοφωνημένη ομιλία στο Διορθόδοξο Συνέδριο επί της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, Κρήτη 1991. Διαβάστε περισσότερα »
Οικολογία και μοναχισμός (Αρχ. Βασίλειος Γοντικάκης, προηγούμενος I. Μ. Ιβήρων Αγ. Όρους)
Θαύμα και ιατρική θεραπεία (Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος)
Ζοῦμε σέ ἐποχή συγχύσεως σέ πολλά θέματα, ἤτοι μεταξύ πίστεως καί μαγείας, ἀφοῦ μερικοί θεωροῦν τήν πίστη ὡς μαγεία, ἤ τήν μαγεία ὡς πίστη, μεταξύ πίστεως καί ἐπιστήμης, ἀφοῦ, ἄλλοτε ὑπερτονίζεται ἡ πίστη σέ βάρος τῆς ἐπιστήμης καί ἄλλοτε ὑπερτονίζεται ἡ ἐπιστήμη σέ βάρος τῆς πίστεως.
Σέ μιά τέτοια ἐποχή ἀπαιτεῖται «διάκριση τῶν πνευμάτων», πού εἶναι τό μεγαλύτερο χάρισμα, τό νά ξεχωρίζη, δηλαδή, κανείς τί εἶναι θεϊκό καί τί εἶναι δαιμονικό, τί προέρχεται ἀπό τόν Θεό καί τί ἀπό τόν διάβολο. Αὐτή ἡ διάκριση εἶναι ἡ οὐσία τῆς ἐμπειρικῆς θεολογίας.
Γιά νά στηριχθῆ αὐτή ἡ ἄποψη θά χρησιμοποιήσω ἕνα καταπληκτικό παράδειγμα θεραπείας ἀπό μιά ἀσθένεια, μέ τήν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ διά τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, πού ἔγινε σέ μιά κατάκοιτη καί ἀκίνητη-παράλυτη γυναίκα, καί τήν περιγράφει ὁ ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως καί φίλος καί συμμαθητής τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ.
Άνθρωπος: Yλική ή πνευματική οντότητα; (Αρχ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ιεροκήρυκας Ι. Μ. Πατρών, Δρ. Θεολογίας)
Ο άνθρωπος είναι σωματικό η ψυχοσωματικό ον; Διαβάστε περισσότερα »
Κυριακή Η’ Λουκά: Ποιος είναι ο πλησίον μου;
Παρότι τά κριτήρια τοῦ ἐρωτήματος δέν ἦταν ἄδολα, ὁ νομοδιδάσκαλος πού πλησιάζει τόν Χριστό γιά νά τόν δοκιμάσει, προκαλεῖ τόν καθέναν ἀπό ἐμᾶς νά προσπαθήσει νά δώσει μαζί μέ τόν Κύριο τή δική του ἀπάντηση: «Τίς ἐστί μου πλησίον;» (Λουκ. 10,29). Ὁ Χριστός ἀπαντᾶ μέ τήν παραβολή τοῦ καλοῦ Σαμαρείτη. Δείχνει μέσα ἀπό αὐτήν ὅτι γιά τήν Ἐκκλησία δέν ὑπάρχει ἄνθρωπος πού νά μήν εἶναι πλησίον, ἀλλά καί ὅτι ὁ καθένας μας καλεῖται νά ἀποδείξει ὅτι θεωρεῖ τόν ἄλλον πλησίον του ἀφοῦ τοῦ φερθεῖ μέ εὐσπλαχνία. Διαβάστε περισσότερα »
Οι εμπειρογνώμονες καταδικάζουν την παρένθετη μητρότητα
Σχόλιο «Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά»: Το θέμα του ομόφυλου «γάμου» που τόσο ύπουλα προωθείται, φέρνει στο προσκήνιο και το θέμα της απόκτησης παιδιών μέσω «παρένθετης μητρότητας» ή αλλιώς της ενοικίασης της γυναικείας μήτρας. Η παρένθετη μητρότητα είναι επιλογή που αφορά εύπορα ομόφυλα άρρενα ζεύγη, προσβλητική για την αξιοπρέπεια της γυναίκας και κακοποιητική για το κυοφορούμενο παιδί. Δυστυχώς σοβαροί οργανισμοί που μάχονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα (ΟΗΕ), αρνούνται να πάρουν σαφή αντίθετη θέση στο θέμα. (1)
Αναφέρουν: «Πολλά ερωτήματα αφορούν την πρακτική της παρένθετης μητρότητας. …Μερικοί υποστηρίζουν ότι η απαγόρευση της εμπορικής παρένθετης μητρότητας είναι απαραίτητη για την προστασία των δικαιωμάτων των φτωχών και ευάλωτων γυναικών, ενώ άλλοι λένε ότι παραβιάζει το δικαίωμα των γυναικών να χρησιμοποιούν το σώμα τους με τον τρόπο που θέλουν. Σε όλα αυτά τα ζητήματα, η ανάγκη εξισορρόπησης των δικαιωμάτων των δυνητικών γονέων (βλέπε ομόφυλων πλούσιων ανδρικών ζευγαριών) με τα δικαιώματα άλλων ατόμων (βλέπε φτωχές γυναίκες-θύματα) και τα δικαιώματα του αγέννητου παιδιού (δηλ. να έχει μάνα και πατέρα και βιολογικούς γονείς) παραμένουν στο επίκεντρο». Η παρένθετη μητρότητα δεν είναι αναπαραγωγική «επιλογή», αλλά προσβολή του φυσικού δεσμού μητέρας-παιδιού και συνδρομή σε μη ικανές μορφές συμβίωσης (κακώς αποκαλούμενες και «ομόφυλες οικογένειες»).






