Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Σήμερα ἑορτάζουμε τὴν Ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Πάντων, ὅλων ἐκείνων ποὺ ἄκουσαν τὸν Χριστὸ νὰ ὁμιλεῖ, ποὺ οἱ καρδιὰ καὶ ὁ νοῦς τους πῆραν φωτιά, καὶ οἱ ὁποῖοι στάλθηκαν στὸν κόσμο γιὰ νὰ μεταφέρουν τὰ καλὰ νέα. Τὰ νέα αὐτὰ εἶναι ὅτι ὁ Θεὸς τόσο ἀγάπησε τὸν κόσμο ὥστε ἦλθε μὲ τὴν πρόθεση νὰ μὴν τὸν ἐγκαταλείψει ποτέ, ὥστε μὲ τὴν Ἀνάστασή Του πῆρε μαζί Του τὴν οὐσία τοῦ κόσμου – στὴν Σάρκα Του ὅλο τὸν ὁρατὸ κόσμο, στὴν ψυχή Του ὁλάκερο τὸν ἀνθρώπινο κόσμο- καὶ τοὺς ἔδωσε θέση στὰ δεξιὰ τοῦ Πατρός.
Κυριακή των Αγίων Πάντων († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)
Φιλανθρωπία και κατοικίδια (Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης)
Στὴν ἐποχή μας ἔχουμε πολλοὺς ἰδιόρρυθμους ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι θέλουν νὰ ἐντυπωσιάζουν, χωρὶς ὅμως νὰ δέχονται εὔκολα τὶς γνῶμες καὶ τὶς παρατηρήσεις τῶν ἄλλων. Εἶναι κλειστοὶ χαρακτῆρες, δὲν ἔχουν κοινωνικὲς σχέσεις καὶ προπαντὸς δὲν ἐπικοινωνοῦν μὲ οἰκείους καὶ γνωστούς. Ἔχουν ὅμως τὴν ἀδυναμία νὰ ἐπικοινωνοῦν μὲ τὰ κατοικίδια ζῷα τους. Ἐκεῖνα βέβαια δὲν μιλοῦν, ἁπλῶς γαυγίζουν καὶ νιαουρίζουν, ἐκεῖνοι ὅμως τοὺς μιλοῦν, τὰ φωνάζουν μὲ τὸ ὄνομά τους, τρελλαίνονται οἱ ἴδιοι ἀπὸ τὶς κινήσεις τους καὶ τὰ «καμώματά» τους. Ἐκδηλώνουν τὰ συναισθήματά τους στὸ σκυλί, τὴ γάτα, τὰ πουλιά, τὰ προστατεύουν μὲ τρόπο προκλητικό, τὰ χαϊδεύουν, τὰ παίρνουν στὴν ἀγκαλιά τους, τὰ ἀσπάζοναι, «γιατί καὶ αὐτὰ ἔχουν ψυχή!», ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ παράξενοι ζῳόφιλοι, γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὶς συνασθηματικές τους διαχύσεις πρὸς τὰ κατοικίδιά τους.
Ένα γράμμα για σένα… για τον καθηγητή μου… (Ένας μαθητής με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες)
Αν έβρισκα το θάρρος να σε κοιτάξω στα μάτια και να σου πω όσα με γεμίζουν αγωνία, ίσως σου εμπιστευόμουνα τις παρακάτω σκέψεις :
Αισθάνομαι πολύ μεγάλο φόβο και άγχος όταν πρόκειται να συζητήσω το πρόβλημά μου με κάποιον ενήλικα. Το άγχος και οι ενοχές μου είναι μεγάλες, γιατί πολλές φορές γεύτηκα την απόρριψη ακόμα και των γονιών μου, των δασκάλων μου ή των συμμαθητών μου.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
Αυτό κι αν δεν ήταν θαύμα! (Άγιος Λουκάς αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)
[Γράφει ὁ Ἅγιος Λουκᾶς ὁ Ἰατρός]:
Στὰ μισά τοῦ καλοκαιριοῦ -δὲν θυμᾶμαι μὲ ποιὸ τρόπο- ὁ Κύριος μὲ προειδοποίησε, ὅτι ἡ ἐξορία μου θὰ τελείωνε σύντομα.
Περίμενα μὲ ἀνυπομονησία νὰ ἐκπληρωθεῖ αὐτὴ ἡ ὑπόσχεση ἀλλὰ οἱ ἑβδομάδες περνοῦσαν καὶ τίποτα δὲν ἄλλαζε.
Ἔπεσα σὲ ἀπόγνωση. Ἀπογοητεύτηκα. Διαβάστε περισσότερα »
Ξεχείλισμα ή Κολόβωση (Νίκος Τουλαντάς)
Η ζωή, ο πόνος, η μοναξιά, οι άλλοι, ο θάνατος, περιμένουν μία νοηματοδότηση. Δε μπορούμε να εξηγήσουμε ένα από αυτά – κι ό,τι άλλο σημαντικό – κι όχι ένα άλλο. Έχουμε ανάγκη να τα μάθουμε όλα, όσο ακατόρθωτο και ουτοπικό κι αν ακούγεται.
Το ερώτημα είναι: μπορούμε; Η απάντηση είναι: γιατί να αναρωτιόμασταν αν δεν μπορούσαμε; Αν μπορούμε, δίκαιο δε θα ‘ταν να μπορούσαν και οι προηγούμενοι της ιστορίας; Δίκαιο εκ του πλάστη της των πάντων ύπαρξης.






