Ο πανέκλαμπρος και ιστορικότατος Ναός της Ζωοδόχου Πηγής, ο οποίος ανηγέρθη αρχικά από τον αυτοκράτορα Λέοντα, τον επικαλούμενο Μακέλη, και επαυξήθηκε από τον Μ. Ιουστινιανό και πλουτίσθηκε και λαμπροστολίσθηκε από τον Βασίλειο τον Μακεδόνα, τον γιο του Λέοντα τον σοφό και άλλους αυτοκράτορες, διατηρήθηκε μέχρι την πτώση της Βασιλίδος των πόλεων. Οπότε – αλίμονο! – καθώς πολλοί ναοί καταστράφηκαν τις αποφράδες εκείνες ημέρες της Αλώσεως, καταστράφηκε εκ θεμελίων και ο μεγαλοπρεπής αυτός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής. Αλλά το ζωοπάροχο νάμα της Πηγής εξακολουθούσε να ρέει αθόρυβα και η χάρη που επισκίαζε αοράτως το ιερό αυτό καταγώγιο ουδέποτε το είχε εγκαταλείψει. Τα δε πλήθη των πιστών εξακολουθούσαν να συρρέουν εκεί με πίστη και ευλάβεια, και οι θαυματουργίες παρέχονταν αφθόνως από την Ζωοδόχο Πηγή σε όσους προσέρχονταν με πίστη.
Πατρικές συμβουλές († Αρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος)
Ασθένειες της ψυχής είναι οι διάφορες αμαρτίες, μικρές και μεγάλες, τις οποίες δεν είναι δυνατόν να μη έχει άνθρωπος, επειδή αναμάρτητος είναι μόνον ο Θεός. Οι πνευματικοί ιατροί, με την χάρη του Θεού, όλες τις ψυχικές ασθένειες τις θεραπεύουν, αρκεί ο άνθρωπος να τις φανερώσει στον πνευματικό ιατρό με την εξομολόγηση.
Δεν «πρέπει» τίποτα! (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)
Αὐτὴ τὴ φορά, καλοί μου φίλοι, εἶπα νὰ διατυπώσω μία θέση ἐντελῶς … αἱρετικὴ (ὅπως θὰ τὴν ἔλεγαν κάποιοι) σὲ κάτι βασικὸ ποὺ διέπει τὴ ζωὴ καὶ βέβαια τὴν καθημερινότητά μας. Πρόκειται γιὰ τὰ «πρέπει» ποὺ κάποιοι μᾶς βάζουν σ’ αὐτὴ ἢ καὶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἀκόμη!
Λόγος στην ημέρα της μνήμης του αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (Άγιος Λουκάς αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)
«Δικαίων δέ ψυχαί ἐν χειρί Θεοῦ, καί οὐ μή ἅψηται αὐτῶν βάσανος» (Σοφ. Σολομ. 3, 1).
Πως λοιπόν αυτό το μαρτύριο δεν άγγιξε τον άγιο μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο; Πώς το μαρτύριο δεν άγγιξε τα πλήθη των μαρτύρων;
Από τους βίους των αγίων είναι γνωστό ότι υπήρξε πλήθος μαρτύρων, συμπεριλαμβανομένου και του αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, οι οποίοι δεν ένιωθαν τα μαρτύριά τους.
Η απουσία τής Αληθείας οδηγεί εις το σκότος τής αγνωσίας (Αρχιμ. Χριστοφόρος, Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐσαρκώθη «δι’ ἡμᾶς καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν». Ἔλαβε σάρκα, ἔζησε ἀνάμεσά μας, μᾶς ἐδίδαξε μὲ τὴν ζωή Του καὶ τὸν λόγο Του «πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν», καὶ μᾶς χάραξε τὸν δρόμο πού ὁδηγεῖ στὴν σωτηρία μας, πού ὁδηγεῖ στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
