Των Αγιορειτών Οσίων Πατέρων († Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Ὄρη παρῆλθε πάντα, τοῦ Ἄθω Ὄρος.
Εὐρωπικῆς γῆς, τῇ ἁγιωνυμία·
Ἤνθησεν ἄνθη, ἀνθεοτρεφὴς Ἄθως,
Ὄντως νοητὰ, τούς δε θείους Πατέρας·
Χορὸν Θεουδῆ, τῶν ἐν Ἄθω Πατέρων,
Χορὸς γεραίρει, τῶν Μοναστῶν τοῦ Ἄθω.
Πληθὺς Ἀθωνιὰς, ἀμφὶ Θόωκον στῆκε Θεοῖο.

Διαβάστε περισσότερα »

Αγώνας πνευματικός για την αγάπη του Χριστού († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ
 

Θα ήθελα, αδελφοί μου, να σας παρακαλέσω να προσέξουμε το θέμα του αγώνα του πνευματικού. Διότι είναι μέσα στην παράδοση της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου του Χριστού μας, ότι δεν νοείται Χριστιανός που να μην αγωνίζεται.

Παλαιότερα επειδή οι Χριστιανοί μας ήσαν πιο κοντά στην Εκκλησία και ζούσαν περισσότερο εκκλησιαστική ζωή, αγαπούσαν την άσκηση, αγαπούσαν τις νηστείες, τις ορθοστασίες στην Εκκλησία, τις μακρές ακολουθίες της Εκκλησίας, τις προσευχές, τις αγρυπνίες.

Σήμερα όμως που μας έχει επηρεάσει και εμάς τους Χριστιανούς το κοσμικό πνεύμα, που είναι ένα πνεύμα να καλοπερνούμε, να θεραπεύουμε τα πάθη μας και την σάρκα μας και την φιλαυτία μας, και εμείς οι Χριστιανοί έχουμε αρχίσει και χάνουμε αυτό το ασκητικό πνεύμα.

Δεν μας αρέσουν πια αυτές οι ωραίες νηστείες, οι σαρακοστές, οι αγρυπνίες, οι προσευχές, η εγκράτεια. Αλλά βλέπετε σήμερα – με πολύ πόνο βέβαια το βλέπουμε – και την Μεγάλη Εβδομάδα ακόμα άνθρωποι Χριστιανοί να καταλύουν και να μη τους πειράζει ο λογισμός, ότι θα έπρεπε τέτοιες μεγάλες και πάνσεπτες εορτές του Πάθους του Κυρίου και αυτοί να συμμετέχουν στο Πάθος του Κυρίου και να κάνουν μία νηστεία και μία εγκράτεια.

Διαβάστε περισσότερα »

Η επικαιροποίηση της εντολής του Θεού, «ου φονεύσεις» (Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Θεαματική αύξηση των φόνων καταγράφεται τα τελευταία χρόνια. Η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής πραγματοποιείται πολύ εύκολα, ακόμη και για ασήμαντους λόγους, ενώ προξενεί ισχυρό προβληματισμό η εφεύρεση νομικίστικων τρόπων και μεθόδων για τη δικαιολόγησή της.

Τα αίτια πολλών φόνων συγκαλύπτονται πίσω από τους όρους «εγκλήματα πάθους ή τιμής» και αποδίδονται, συνήθως, σε «βρασμό ψυχικής ορμής».

Ωστόσο, στον κατάλογο των φόνων, δεν συμπεριλαμβάνονται και οι χιλιάδες αμβλώσεις, που πραγματοποιούνται, νόμιμα, ετησίως. Επισημαίνεται ότι αυτοί οι φόνοι εκτελούνται με πλήρη ψυχική ηρεμία, αφού γίνονται μετά από περίσκεψη και αίτημα της ίδιας της μητέρας ή από κοινού και των 2 γονέων.

Διαβάστε περισσότερα »

Εργαστήρια γονιμότητας. Σκέφθηκε κανείς τα χαμένα μωρά;

ΒΙΟΗΘΙΚΗ

Η χρήση της εξωσωματικής γονιμοποίησης στη χώρα μας με βάση πρόσφατα εγκεκριμένο νομοσχέδιο επεκτείνεται.(1) Τα ηλικιακά όρια για τη γυναίκα αυξάνονται στα 54 έτη, απελευθερώνεται η λήψη, κατάψυξη και χρήση ανδρικού και γυναικείου γενετικού υλικού πράξη που αποδεσμεύεται από την έγκριση του/της συντρόφου. Tο νομοσχέδιο προβάλλει έναν «κοινωνικό μανδύα». Πως διευκολύνει τη τεκνογονία για τα HIV + άτομα και για άλλα που δεν διευκολύνονται άμεσα να κάνουν οικογένεια. Έχει και την οικονομική του διάσταση: ανοίγει ο δρόμος για την δημιουργία παιδιών για ζεύγη του εξωτερικού, (2) δηλ. για τον  λεγόμενο «αναπαραγωγικό τουρισμό» και φυσικά δημιουργεί τράπεζες γενετικού υλικού προς χρήση από ενδιαφερόμενους.

Το νέο νομοσχέδιο ήταν πρόταση της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής προς την κυβέρνηση ήδη από το έτος 2020, αλλά λόγω της πανδημίας COVID-19 υπήρξαν καθυστερήσεις. Δεν θα ασχοληθούμε εδώ με τα τρομερά βιοηθικά ζητήματα γονεϊκότητας που δημιουργεί αυτό το νομοσχέδιο. Ούτε για το ότι εφησυχάζει τις γυναίκες να καταψύξουν υλικό για την απίθανη πιθανότητα να γίνουν μητέρες μετά τα 40-45… Ούτε για τη περαιτέρω εμπορευματοποίησης της βιομηχανίας της αναπαραγωγήςΜόνο θα προβληματιστούμε πάνω στο εξής ερώτημα: Με αυτό το νομοσχέδιο θα αυξηθούν όντως τα παιδιά που θα γεννηθούν στην Ελλάδα ή θα γίνει η αφορμή να χαθούν περισσότερα από όσα χάνονται ως τώρα; Και άραγε πόσα χάνονται στους κύκλους της εξωσωματικής για να γεννηθεί ένα; Διαβάστε περισσότερα »

Περί στερεοτύπων (Ελένη Παπαδοπούλου, Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle)

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Στο σχολείο, στην αρθρογραφία, στον δημόσιο λόγο ακούμε τα τελευταία χρόνια διαρκώς την έκφραση «πρέπει να αποδομήσουμε τα στερεότυπα». Τα στερεότυπα υποτίθεται ότι είναι κάτι κακό, κάτι λανθασμένο, κάτι που πρέπει να καταστρέψουμε.

Δεν είναι σωστό να έχουμε στερεότυπα. Αν δούμε ωστόσο τι χαρακτηρίζουν ως στερεότυπα, θα αντιληφθούμε ότι αυτό που θέλουν να αποδομήσουμε είναι οι αξίες μας, οι παραδόσεις μας, η ιστορία μας, δηλαδή η ταυτότητά μας. Διαβάστε περισσότερα »

Powered by WordPress and ShopThemes