1. Η ψηφιακή πρόκληση της πίστης
Ζούμε σε μια εποχή ραγδαίων μετασχηματισμών, όπου η αναζήτηση της αλήθειας μετατοπίζεται σταδιακά από τη βιβλιοθήκη, τον πνευματικό διάλογο και την εκκλησιαστική εμπειρία, στην οθόνη και τη μηχανή αναζήτησης. Η αλματώδης εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) και η ευρεία χρήση των μεγάλων γλωσσικών μοντέλων (LLMs) όπως τα ChatGPT, Gemini, Claude, Perplexity κ.α., δεν αφορούν πλέον μόνον τεχνοκρατικά ζητήματα ή την αυτοματοποίηση της εργασίας. Η τεχνολογία αυτή έχει εισβάλει σιωπηρά αλλά καθοριστικά, στον χώρο των βαθύτερων υπαρξιακών, μεταφυσικών και θρησκευτικών αναζητήσεων.
Οι πιστοί, και ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι, θέτουν ολοένα και συχνότερα θεολογικά ερωτήματα στους ψηφιακούς βοηθούς συνομιλίας (chatbots): «Υπάρχει Θεός;», «Ποιο είναι το νόημα της θλίψης;», «Είναι η Αγία Γραφή αξιόπιστη;», «Είναι ο Ιησούς αληθινός Θεός;». Ως ποιμένες και ακαδημαϊκοί θεολόγοι, οφείλουμε να εξετάσουμε με νηφαλιότητα και διάκριση: Μπορούν αυτά τα εργαλεία να αρθρώσουν θεολογικό λόγο; Ή μήπως αποτελούν παραμορφωτικούς καθρέφτες της Αλήθειας, αντανακλώντας κοσμικές προκαταλήψεις; Ένα πρόσφατο πείραμα που δημοσιεύθηκε από το Αμερικανικό Θεολογικό Κέντρο The Gospel Coalition,[1] φέρνει στο φως ανησυχητικά και παράδοξα ευρήματα, τα οποία χρήζουν βαθύτερης ποιμαντικής ανάλυσης.
