Σήμερα ο Χριστός εισέρχεται στο μονοπάτι της οδύνης Του αλλά και της φοβερής εκείνης μοναξιάς που θα τον περιβάλλει καθ’ όλη την εβδομάδα των Παθών [1].

Κυριακή των Βαΐων: Η είσοδος του Κυρίου στη μοναξιά († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

Η Ανάσταση του Λαζάρου (Κόντογλου Φώτης)

Ὁ Χριστὸς ἀνάστησε τὸν Λάζαρο πρὶν νὰ σταυρωθῇ, γιὰ νὰ πιστέψουνε στὴ δύναμή του οἱ Ἰουδαῖοι καὶ γιὰ νὰ στερεωθῇ ἡ πίστη στοὺς μαθητές του, ὅπως πρωτήτερα εἶχε μεταμορφωθῇ στὸ ὄρος Θωβὼρ γιὰ τὴν ἴδια αἰτία, ὅπως λέγει τὸ τροπάρι: «Ἐπὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ μαθηταί σου τὴν δόξαν σου, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐθεάσαντο, ἵνα, ὅταν Σε ἴδωσι σταυρούμενον, τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον, τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι Σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα».
Μά, μήτε ἡ Μεταμόρφωση, μήτε ἡ Ἀνάστάση τοῦ Λαζάρου μπορέσανε νὰ στερεώσουνε στὴν πίστη τοὺς μαθητὲς καὶ τὸν κόσμο. Ἡ ἀνθρώπινη φύση εἶναι ἀδύνατη, καὶ κλίνει στὴν ἀπιστία, γιατὶ ἡ ἀπιστία εἶναι ἀδυναμία τῆς ψυχῆς. Ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ στερεώθηκε, μὲ τοὺς αἰῶνες, ὕστερα ἀπὸ πολλὰ θαύματα ποὺ γινήκανε στ᾿ ὄνομά Του κι᾿ ἀπὸ ὑπερφυσικὰ φανερώματα, ποὺ ἀποστομώσανε τοὺς ἄπιστους. Μὰ καὶ πάλι, οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ἀπομείνανε στὴν ἀπιστία.
Ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης γράφει καταλεπτῶς στὸ Εὐαγγέλιό του τὴν ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου, γιατὶ ἤτανε μαζὶ μὲ τὸν Χριστό, ὅπως ἤτανε μαζί του κ᾽ οἱ ἄλλοι μαθητάδες του.
Γιατί υπάρχει τόσος πόνος; (Γέροντας Κλεόπας Ηλίε)

- Γιατί υπάρχει τόσος πόνος στον κόσμο;
Λέγει ο δίκαιος Ιώβ: “Αλλά άνθρωπος γεννάται κόπω” (Ιώβ 5,7).
Ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι όλα τα έργα γίνονται με κόπο και πόνο (Ρωμ. 8, 21).
Ο πόνος στον κόσμο είναι καρπός της πτώσεως του ανθρώπου από τον παράδεισο (Πράξ. 3, 16). Είναι καρπός της αμαρτίας (Ψαλμ. 7, 14-16). Αλλ’ όμως, εάν δεχόμεθα κάθε πόνο με υπομονή και ευχαρίστηση, λαμβάνουμε μεγάλη πνευματική ωφέλεια πολύτιμη για την σωτηρία της ψυχής μας.
Γενικά βλέπουμε ότι, όσο πολλαπλασιάζεται η αμαρτία και η πλάνη στον κόσμο, τόσο αυξάνεται και ο πόνος, δηλαδή η πείνα, η σύγχυση, οι πόλεμοι, οι παντός είδους ασθένειες και ο θάνατος.
Η φροντίδα ημών των χριστιανών είναι να εγκαταλείψουμε την αμαρτία, να συμφιλιωθούμε με τον Θεό, να αποκτήσουμε τον φόβο του Θεού, την ταπείνωση, την υπομονή και τότε όλα τα βάσανά μας θα λιγοστέψουν και θα έλθει μεγάλη ωφέλεια στις ψυχές μας.
Τεχνητή Νοημοσύνη (ChatGPT): Βιοηθικοί και θεολογικοί προβληματισμοί (Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος Χατζηνικολάου)

- Ἡ ἐμφάνιση τῆς Τεχνητῆς Νοημοσύνης
Ἡ ἐποχή μας, χωρὶς ἀμφιβολία, χαρακτηρίζεται ἀπὸ πρωτοφανῆ ἐπιστημονικὰ καὶ τεχνολογικὰ ἐπιτεύγματα, ποὺ στὴν οὐσία καταργοῦν διαχρονικὲς σταθερὲς καὶ ὑπερβαίνουν ἀνυπέρβλητα μέχρι τὶς ἡμέρες μας ὅρια: Διασπάσαμε τὸ ἄτομο, ὑπερβήκαμε τὴν ταχύτητα τοῦ ἤχου, ὑπερνικήσαμε τὴ βαρύτητα, εἰσχωρήσαμε στὰ ἄδυτα τῆς νανοκλίμακας, διεισδύσαμε στὰ βιολογικὰ καὶ γενετικὰ μυστικά, τεχνολογοῦμε πλέον τὴν ἀνθρώπινη ζωὴ στὴν ἀρχὴ καὶ τὴ μορφή της. Αὐτὰ ὅλα, στὸ ὄχι καὶ τόσο μακρινὸ παρελθόν, ὡς σύλληψη ὀνομάζονταν φαντασία καὶ ὡς ἐνδεχόμενα ἐπιτεύγματα χαρακτηρίζονταν θαύματα. Ἡ ἐπανάσταση ὅμως τῆς πληροφορικῆς, ποὺ μιμήθηκε τὴ μνημονικὴ διεργασία καὶ δημιούργησε μηχανὲς μὲ τεράστια μνήμη καὶ ἀσύλληπτες δυνατότητες ἐπεξεργασίας δεδομένων, εἶναι ὄντως κάτι τὸ ἐκπληκτικό. Δὲν παρενέβη μόνο σὲ αὐτὸ ποὺ γίνεται ἀντιληπτὸ ἀπὸ τὶς αἰσθήσεις, ἀλλὰ μιμήθηκε καὶ μηχανισμοὺς τῆς ἀνθρωπίνης σκέψεως, ὑπερβαίνοντας μάλιστα σὲ ἀπόδοση καὶ τὸ σημαντικὸ χαρακτηριστικό της, τὴ μνήμη. Ἡ τεχνολογία, μέχρι τώρα, προσπαθοῦσε νὰ διευκολύνει τὴ λειτουργικότητα τοῦ ἀνθρώπου, αὐξάνοντας τὶς δυνατότητες στὶς ὁποῖες ὑστεροῦσε ἔναντι τῶν ζώων: τὴ φυσικὴ δύναμη, τὴν ταχύτητα, τὴ διάρκεια ζωῆς, τὴν ὑγεία κ.λπ. Οἱ ἠλεκτρονικοὶ ὑπολογιστὲς ὅμως μιμήθηκαν τὴ μνήμη καὶ τὴν ὑπολογιστικὴ ἱκανότητα καὶ ξεπέρασαν κατὰ πολὺ αὐτὲς τὶς δυνατότητες τοῦ ἀνθρώπου. Παρὰ ταῦτα, εἶναι μηχανὲς ἐντελῶς κατευθυνόμενες, ἀποκλειστικὰ ὑπάκουες καὶ αὐστηρὰ ἐλεγχόμενες ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο. Ὡς ἐκ τούτου, δὲν ἀπειλοῦν ἄμεσα τὸν ἄνθρωπο, δὲν προσβάλλουν τὴν ἀνθρώπινη ὀντολογία – μᾶλλον διευκολύνουν πρακτικὰ τὴ ζωή. Ἐπίσης, τὸ γενετικὸ κύτταρο καὶ ὁ ἐγκέφαλος μέχρι πρόσφατα εἶχαν παραμείνει ἄβατα καί, ὁσάκις ἀποτολμήθηκαν ἰδέες παρεμβάσεως (ψυχοχειρουργική, ἐπεμβάσεις στὸ νευρικὸ ἢ στὸ γενετικὸ κύτταρο κ.λπ.), αὐτὲς ἀπαγορεύθηκαν διὰ νόμου λόγῳ τῶν κινδύνων ποὺ ἐγκυμονοῦσαν. Τὰ τελευταῖα ὅμως χρόνια, ἡ τεχνολογία ἄρχισε νὰ αὐξάνει τὴν παρεμβατικότητά της. Ἤδη μιλοῦμε γιὰ τεχνολογίες ἀνθρώπινης ἐνίσχυσης ἢ καὶ ἐνίσχυσης τῆς γνωστικῆς καὶ διανοητικῆς λειτουργίας ἢ καὶ μηχανικῆς ὑποκατάστασης καὶ ὑπέρβασής της.
Το πρόβλημα της δημιουργικότητας στον καιρό μας (Βασίλης Καραποστόλης, Ομότ. Καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας τού Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών)

Ο χώρος πολιτικής και πολιτισμού “Ρήγας Βελεστινλής” διοργάνωσε την Πέμπτη 3 Απριλίου 2025 ομιλία του Ομότιμου Καθηγητή Πολιτισμού και Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Βασίλη Καραποστόλη με θέμα: “Το πρόβλημα της δημιουργικότητας στον καιρό μας”. Η ομιλία έγινε με αφορμή την έκδοση του νέου βιβλίου του κου Καραποστόλη, Όταν η γνώση είναι ζωή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.