Ἡ διαφορὰ τοῦ ἀνθρώπου ἀπ’ τὰ ἄλλα ἔμβια ὄντα, καλοί μου φίλοι, εἶναι καὶ κατὰ τὸ ἑξῆς πολὺ σημαντικό: Κάθε φορὰ ὁ ἄνθρωπος θέτει σκοποὺς στὴ ζωή του ποὺ τὸν ὁδηγοῦν στὸ πιὸ πέρα, στὸ πιὸ μεγάλο, στὸ πιὸ ὑψηλό, ἀκόμη δὲ καὶ στὸ ἀνώτερο καὶ στὸ ἁγιότερο. Ὑπερβαίνει ἔτσι τὴν ὅποια κατάστασή του, καὶ διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ, ἀκόμη καὶ τὸν ἴδιο του τὸν ἑαυτό!
Μὲ ἄλλα λόγια οἱ σκοποί του αὐτοί, γίνονται τὸ ἐφαλτήριο ἢ τὸ ἐλατήριο ποὺ τὸν ὁδηγοῦν εἴτε πρὸς τὰ μπρός, εἴτε πρὸς τὰ πάνω, πέραν ἀπ’ τὰ καθιερωμένα καὶ ὅσα ὥς τότε ἔχει κατορθώσει.
Οἱ σκοποὶ πάλι, κάνουν καὶ τὴ διαφορὰ ἀπὸ ἄνθρωπο σὲ ἄνθρωπο, διακρίνουν τοὺς νέους ἀπ’ τοὺς μεγαλύτερους, ἀλλὰ καὶ τοὺς ξεχωρίζουν μεταξύ τους.
Γιὰ νὰ ὑπάρχουν, ὅμως, σκοποί, χρειάζεται ὅραμα ζωῆς. Οἱ σκοποὶ προέρχονται ἀπ’ αὐτὸ ποὺ λέμε «ὅραμα βίου».
