(Προς Κορινθίους β΄, κεφ. 11, 31 – 12, 9)
Υπομνηματισμός στα χωρία Β΄ Προς Κορ. 11, 31-33
«Ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων (: Ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που είναι ευλογημένος και δοξασμένος στους αιώνες, γνωρίζει ότι δεν ψεύδομαι, αλλά ότι αυτά που θα σας πω είναι απολύτως αληθινά. Στη Δαμασκό ο διοικητής ο διορισμένος από τον βασιλέα Αρέτα φρουρούσε την πόλη των Δαμασκηνών, επειδή ήθελε να με συλλάβει)». Γιατί άραγε εδώ δίνει διαβεβαίωση και πιστοποιεί την αλήθεια όσων λέει, ενώ σε κανένα από όσα προηγουμένως έλεγε δεν έκανε κάτι αντίστοιχο; Διότι ίσως αυτό ήταν παλαιότερο γεγονός και περισσότερο άγνωστο· ενώ εκείνα ήσαν γνωστά και σε αυτούς, δηλαδή η μέριμνα για τις εκκλησίες και όλα τα άλλα. Κοίταξε λοιπόν πόσο μέγας ήταν ο πόλεμος, αφού γι΄αυτόν και μόνο φρουρούσε την πόλη. Και όταν λέγω πόλεμο, εννοώ τον ζήλο του Παύλου· διότι εάν δεν κινούνταν ισχυρός ο πόλεμος εναντίον του, δε θα προκαλούσε τόση μανία στον εθνάρχη. Αυτά είναι γνωρίσματα ψυχής αποστολικής, το να πάσχει τόσα και να μην κλονίζεται καθόλου, αλλά να υπομένει με γενναιότητα τα όσα πίπτουν επάνω του, και να μην υποχωρεί στους κινδύνους, ούτε να λιποτακτεί.
