To τάλαντο του Pyotr Mamonov (Νίκος Τουλαντάς)

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ως έναν από τους μεγαλύτερους σύγχρονους ηθοποιούς, χωρίς μεγάλη εργογραφία και περιορισμένης φήμης σε παγκόσμιο επίπεδο, έχω ξεχωρίσει τον Ρώσο-Νορβηγό Pyotr Nikolayevich Mamonov. Γεννηθείς στη Μόσχα το 1951, μουσικός και μουσικοσυνθέτης της ροκ, ως ηθοποιός έχει συμμετάσχει σε 14 κινηματογραφικά φιλμ. Πολυτάραχη ζωή που μετά τα 40 της έτη βρήκε ξεκούραση στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό. Κρατώντας το τελευταίο δεδομένο στο πίσω μέρος του μυαλού μου, από τις συμμετοχές του σε κινηματογραφικά πρότζεκτ, ξεχωρίζω και προτείνω συχνά σε σινεφίλ φίλους δύο αριστουργηματικές ερμηνείες του. Το Ostrov (Pavel Lungin/2006) – π. Ανατόλιος – και το Tsar (Pavel Lungin/2009) – Ιβάν ο Τρομερός.

Πρόκειται για δύο κόντρα ρόλους που συναντιούνται κάπως στο γεγονός πως πρόκειται για δύο αρκετά φευγαλέες προσωπικότητες, αν και σε αντίθετες τροχιές και πεποιθήσεις. Η διαφορά τους είναι πως ο ένας είναι άγιος που το παίζει τρελός (φαντασιακός αλλά μελετημένος και βασισμένος πάνω σε αληθινούς χαρακτήρες τέτοιας πάστας) και ο άλλος είναι τρελός που το παίζει άγιος (και ιστορικό πρόσωπο).

Διαβάστε περισσότερα »

Η φιλία (Άγιος Φώτιος ο Μέγας)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Νὰ μὴν εἶσαι γρήγορος στὴ σύναψη φιλίας· ὅταν ὅμως συνάψης δεσμό, νὰ τὸν διατηρῆς ἄλυτο μὲ κάθε τρόπο, σηκώνοντας ὅλο τὸ βάρος τοῦ συνανθρώπου, μὲ τὴν προϋπόθεση ὅτι δὲν ἐπιφέρει κίνδυνο στὴν ψυχή. Διότι οἱ διαστάσεις πρὸς τοὺς φίλους ἐκφαυλίζουν ὅλη τὴν προαίρεσι τῶν ἀνθρώπων καὶ ὑποβάλλουν ὄχι μόνο τὸν ὑπαίτιο ἀλλὰ καὶ τὸν ἀναίτιο στὴν ἴδια ὑπόνοια.

Διαβάστε περισσότερα »

Δύο κόσμοι αντίθετοι για τα γηρατειά και τον θάνατο (Μητροπ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος)

ΑΝΕΠΙΚΑΙΡΑ

Τό γῆρας εἶναι μία ἀπό τίς περιόδους τῆς βιολογικῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Μεταξύ τῶν γονιδίων πού ὑπάρχουν στά κύτταρα εἶναι καί τά γονίδια τῆς γηράνσεως, ὁπότε ἔρχεται κάποτε ὁ χρόνος πού ὁ ἄν­θρωπος, ἄν ἐπιζήση ἀπό ἄλλα φυσικά γεγονότα, θά εἰσέλθη στά γηρα­τειά καί θά ἀκολουθήση ὁ βιο­λογικός θάνατος. Διαβάστε περισσότερα »

Το βαθύ θεμέλιο της Εκκλησίας – Αυθαίρετες παραδόσεις (Πρωτοπρ. Θωμάς Βαμβίνης)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Τό βαθύ θεμέλιο τῆς Ἐκκλησίας

Μιά ἀπό τίς πιό παραξηγημένες ἔννοιες στόν καιρό μας εἶναι ἡ ἔννοια τῆς παράδοσης, χωρίς νά βάζουμε μπροστά της κανένα προσδιορισμό.

Εἶναι γνωστό ὅτι στήν Ἐκκλησία δέν μιλᾶμε γενικά γιά παράδοση, ἀλλά μιλᾶμε γιά τήν Ἱερά Παράδοση, τήν ὁποία ξεχωρίζουμε ἀπό ὅλες τίς ἄλλες παραδόσεις τῶν ἀνθρώπων. Ἡ Ἱερά Παράδοση δέν ἐξαντλεῖται, οὔτε ταυτίζεται μέ τήν ναοδομία, τήν εἰκονογραφία ἤ τήν ὑμνολογία καί τήν ψαλτική τέχνη. Ἡ Ἱερά Παράδοση εἶναι κάτι βαθύτερο.

Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Β’ Λουκά: «Γίνεσθε οἰκτίρμονες» (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

[Λουκά 6, 31-36]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-10-2000

Η ευαγγελική διδασκαλία του πνευματικού βίου, αγαπητοί μου, είναι ανύποπτα ανωτέρα από κάθε άλλη ανθρώπινη διδασκαλία, κυρίως φιλοσοφική διδασκαλία, που θέλει να διορθώσει τον πνευματικό βίο του ανθρώπου. Έτσι, ο Χριστός, ο Κύριός μας, για να μας υπενθυμίσει το «κατ’εκόνα» και να ανορθώσει το «καθ’ μοίωσιν», μας έδωσε και την ηθικήν διδασκαλίαν. Διακρίνομε δηλαδή τόσο την δογματικήν διδασκαλίαν, όσο και την ηθικήν διδασκαλίαν. Γιατί αυτό συνιστά τον σκοπό της ανθρωπίνης υπάρξεως· η ηθική διδασκαλία. Είναι ο δρόμος. Δεν είναι το τέρμα. Είναι ο δρόμος που θα μας οδηγήσει εις το να δεχθούμε, ό,τι ο Θεός έχει ετοιμάσει για μας. Και κυρίως είναι η θέωσις.

Έτσι ο Κύριος εισάγει την έννοια της φιλανθρωπίας, με την κυριολεκτική, θα λέγαμε, σημασία και μας προτρέπει: «γαπτε τος χθρος μν κα γαθοποιετε κα δανείζετε μηδν πελπίζοντες, κα σται μισθς μν πολύς, κα σεσθε υο ψίστου, τι ατς χρηστός στιν π τος χαρίστους κα πονηρούς. Γίνεσθε ον οκτίρμονες».

Αυτά ακούσαμε, στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου. Διαβάστε περισσότερα »

Powered by WordPress and ShopThemes