Διαρκῶς εὐχαριστῶ τὸν Θεό, πού μοῦ δίνει τὴ χαρὰ νὰ σᾶς συναντῶ.
Ὅσο καλὸς καὶ ἂν εἶναι ὁ δρόμος, ὁ ὁδηγὸς τοῦ αὐτοκινήτου πρέπει συνεχῶς νὰ ρυθμίζει τὴ λειτουργία τῆς μηχανῆς του: νὰ ἀλλάζει τὴν ταχύτητα, νὰ προσαρμόζει λίγο τὴν κατεύθυνση ἢ νὰ κάνει κάποια στροφὴ κλπ. Ἔτσι καὶ στὴ ζωή μας, ἂν καὶ εἶναι χαραγμένη μπροστά μας ἡ ὁδὸς ἀπὸ τοὺς Πατέρες, τοὺς Ἀποστόλους καὶ τὸν Ἴδιο τὸν Χριστό, ὀφείλουμε ὡστόσο νὰ ὁδηγοῦμε συνεχῶς τὴ μηχανὴ πρὸς τὴ γραμμὴ ἐκείνη ποὺ πρέπει νὰ κρατήσουμε, γιὰ νὰ φθάσουμε στὸν τελικὸ προορισμό μας.
Γι’ αὐτὸ σήμερα θέλω νὰ πῶ στοὺς νέους ἀδελφοὺς καὶ στὶς ἀδελφές μας ὄτι η δύναμη τῆς σωτηρίας δὲν ἔγκειται στὸ πλῆθος τῶν γνώσεων ἄλλα στὸν τρόπο τῆς ζωῆς. Αὐτὸ ποὺ σώζει δὲν εἶναι ἡ γνωστικὴ ἀλλὰ ἡ ἠθικὴ πλευρὰ τῆς ζωῆς μας. Σώζει ἡ Ἀγάπη ἐκείνη ποὺ παρήγγειλε σέ μᾶς ὁ Κύριος, ὅταν κατὰ τὸν Μυστικὸ Δεῖπνο εἶπε: «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους». Αὐτὸ δὲν σημαίνει καθόλου ὅτι ἐμεῖς εἴμαστε ἐναντίον τῶν ὁποιωνδήποτε γνώσεων. Ἀπεναντίας, ἡ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ μᾶς ἐξαναγκάζει νὰ «ζητοῦμε» καὶ νὰ κατέχουμε τὸ πλήρωμα τῆς γνώσεως, ἐκεῖνο τὸ πλήρωμα ποὺ εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος. Ὡστόσο, καὶ ἂν ἀκόμη ἦταν ἀπόλυτη ἡ γνώση μας, καὶ πάλι ἡ σωτηρία δὲν ἔγκειται σὲ αὐτό, ἀλλὰ βρίσκεται στὴν ποιότητα τῆς ζωῆς…
