Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς εἶναι γνωστὸς, ὡς Ἄπιστος. Καὶ τὸ ὄνομα Ἄπιστος, συκοφαντεῖ ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ἀπεῖχε πολὺ ἀπὸ τὸ νὰ εἶναι ἄπιστος στὸν Διδάσκαλο καὶ Κύριό Του.
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς εἶναι γνωστὸς, ὡς Ἄπιστος. Καὶ τὸ ὄνομα Ἄπιστος, συκοφαντεῖ ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ἀπεῖχε πολὺ ἀπὸ τὸ νὰ εἶναι ἄπιστος στὸν Διδάσκαλο καὶ Κύριό Του.
Πάσχοντας λοιπόν έτσι πολύν καιρό, παρακινήθηκε από την μητέρα της να πάει στον ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου της Ζωοδόχου Πηγής. (*) Και με το που ήλθε και ήπιε, σαν διψασμένο ελάφι, από εκείνο το ιερό νερό, έσβησε η υπερβολική λάβρα και θερμότητα που είχε, και εξέλιπε τελείως το πάθος της από το ιαματικό νερό της Θεομήτορος. Επέστρεψε λοιπόν υγιής στον οίκο της, και την ευχαρίστησε με διάφορα χρυσά σκεύη, κατάλληλα για εκκλησιαστική υπηρεσία.
Μέσα στὸ φῶς τοῦ ἔαρος καὶ τῆς Ἀναστάσεως «ἀνέτειλε» καὶ ἡ «φωτοφόρος» ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Μεγαλομάρτυρος. Πράγματι, ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου συμβαδίζει πάντοτε μὲ τὴν Ἀνάσταση· γιὰ τὴν ἀκρίβεια οἱ δύο ἑορτές «συνεκλάμπουν». Γι’ αὐτό, ὁ ὑμνογράφος στὸ ὄμορφο τροπάριο τοῦ Καθίσματος τοῦ Ὄρθρου μᾶς καλεῖ «ἅπαντες λαμπροφοροῦντες φαιδρῶς ἑορτάσωμεν».
Ὅλοι ἑπομένως οἱ φιλέορτοι χριστιανοὶ συμμετέχομε στὴν χαρὰ ἑνὸς ἀπὸ τοὺς πλέον ἀγαπημένους Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀλλὰ γιατί ὁ Ἅγιος τυχαίνει νὰ εἶναι ἰδιαίτερα λαοφιλής; Διαβάστε περισσότερα »
Ὁ Θεάνθρωπος ἀναστήθηκε. Αὐτὸ εἶναι ἕνα ἀναμφισβήτητο γεγονός. Εἶναι ἕνα γεγονὸς ὀντολογικό, ἱστορικό, ὑπαρξιακό.
«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια». Ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος ἀναφωνεῖ: «Εἰ γὰρ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται, ματαία ἡ πίστις ἡμῶν… Νυνὶ δὲ Χριστὸς ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων». Καὶ συμπληρώνει ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος: «Ἀνέστη Χριστός, καὶ πεπτώκασι δαίμονες, Ἀνέστη Χριστὸς καὶ χαίρουσιν Ἄγγελοι, Ἀνέστη Χριστός, καὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐν τῷ μνήματι».