Οἱ Ἀσκητικοὶ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαὰκ συνεγράφησαν στὴν Συριακὴ γλῶσσα ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἰσαὰκ τὸν Σύρο τὸν 6ον αἰῶνα. Τὸν 9ο αἰῶνα μεταφράσθηκαν στὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ ἀπὸ δύο μοναχοὺς τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου ἀπὸ ἀντίγραφο τοῦ πρωτοτύπου συριακοῦ χειρογράφου ποὺ ὑπῆρχε ἐκεῖ. Αὐτὸ τὸ κλασσικὸ παραδοσιακὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο τῶν Λόγων τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ, ἀφοῦ παρέμεινε στὴν Μονὴ τοῦ Ἁγίου Σάββα ὡς χειρόγραφο γιὰ αἰῶνες, ἐκδόθηκε ὡς παλαίτυπο ἀπὸ τὸν διδάσκαλο τοῦ Γένους Νικηφόρο Θεοτόκη τὸ ἔτος 1770 στὴν Λειψία, καὶ ἐπανεκδόθηκε ἀπὸ τὸν ἱερομόναχο Ἰωακεὶμ Σπετσιέρη τὸ ἔτος 1895 καὶ τὸ 1871 ἐπανεκδόθηκε σὲ δημώδη γλώσσα ἀπὸ τὸν Καλλίνικο Παντοκρατορινό. Ἀργότερα, τό παραφρασμένο αὐτό κείμενο τοῦ Καλλινίκου Παντοκρατορινοῦ ἐπανεκδόθηκε, τό 1961, ἀπό τόν ἐκδοτικό οἶκο ”Ἀστήρ”, καί τά ἔτη 1976 καί 1997 ἀπό τόν ἐκδοτικό οἶκο Ρηγοπούλου – ἡ τελευταία του ἔκδοσις ἔγινε τό 2011 – μέ τίτλο: «Τά Εὑρεθέντα Ἀσκητικὰ τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰσαάκ, Ἐπισκόπου Νινευΐ, τοῦ Σύρου». Τό ἔτος 1991, ἐξεδόθησαν στήν Θεσσαλονίκη οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ, σέ τρεῖς τόμους, ἀπό τίς Πατερικές Ἐκδόσεις «Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς» συνοδευόμενοι ἀπὸ μετάφραση στὴν Νεοελληνική. Τό ἔτος 2012, ἡ Ἱ. Μ. Ἰβήρων τοῦ Ἁγίου Ὄρους προέβη σέ κριτική ἔκδοσι τῶν Ἀσκητικῶν Λόγων τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου. Ὁ λογιώτατος Ἱερομόναχος Βενέδικτος τῆς συνοδείας τοῦ Ἱεροῦ Κελλίου τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος τῆς Νέας Σκήτης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀπέδωσε στήν καθομιλουμένη Νεοελληνική γλῶσσα τό ἀνωτέρω ἀναφερθέν κείμενο τοῦ ἱεροδιδασκάλου Καλλινίκου Παντοκρατορινοῦ, καί τό ἐξέδωσε τόν Μάϊο τοῦ ἔτους 2018 μέ τίτλο «ΑΒΒΑ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ – ΛΟΓΟΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟΙ».