Γεννήθηκε την 1ην Ιανουαρίου 1911 στο χωριό Βίταλα Κύμης της επαρχίας Καρυστίας της Νήσου Ευβοίας.

Ήθος και ηθική (Δημήτρης Μαυρόπουλος)

Τρεῖς γέροντες παρέβαλον τῷ Ἁββᾷ Σισώῃ, ἀκούσαντες τὰ περὶ αὐτοῦ. Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ πρῶτος· πάτερ, πῶς δύναμαι σωθῆναι ἀπὸ τοῦ πυρίνου ποταμοῦ; Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ. Λέγει αὐτῷ ὁ δεύτερος· πάτερ, πῶς δύναμαι σωθῆναι ἀπὸ τοῦ βρυγμοῦ τῶν ὀδόντων καὶ ἐκ τοῦ σκώληκος τοῦ ἀκοιμήτου; Λέγει αὐτῷ ὁ τρίτος· πάτερ, τί ποιήσω, ὅτι ἡ μνήμη τοῦ ἐξωτέρου σκότους φονεύει με;
Το μυστήριο του ανθρώπινου όντος (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)

Δὲν ὑπάρχει τίποτε πιὸ φοβερὸ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο σ’ ὅλους τους κόσμους. Ἡ περὶ ἀνθρώπου Φιλοσοφία εἶναι δυσβάστακτη, ἀκόμη καὶ γιὰ τὸ νοῦ των ἀγγέλων, προκαλεῖ λύπη καὶ στὶς καρδιὲς τῶν χερουβείμ. Εἶναι πικρὴ ἡ ἀπεραντοσύνη τοῦ ἀνθρώπου. Ποιός δὲν πικράθηκε, δὲν δηλητηριάσθηκε μόλις τὴ δοκίμασε καὶ ἀπέκτησε μὲ τίς αἰσθήσεις του τὴν πικρή της γνώση; Ἂς εἴμαστε εἰλικρινεῖς μέχρις ἐσχάτων: Ἐὰν ὁ θαυμαστὸς Θεὸς καὶ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς δὲν εἶχε ἀναστηθεῖ καὶ μὲ τὸ φῶς της Ἀναστάσεώς Του δὲν εἶχε φωτίσει καὶ νοηματίσει τὴν ἀπεραντοσύνη τοῦ ἀνθρώπου, ποιός δὲν θὰ θεωροῦσε τὸ Δημιουργὸ ἑνὸς τέτοιου ὄντος, ὅπως ὁ ἄνθρωπος, ἀκατανόητο καὶ ὄχι Θεάνθρωπο; Μόνο Αὐτὸς ὁ Γλυκύτατος Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς μὲ θεία ἀγάπη καὶ στοργὴ γλυκαίνει τὸ πικρὸ μυστήριο τοῦ ἀνθρώπινου ὄντος, γεμίζοντάς το μὲ τὸν ἑαυτὸ Του καὶ τὴ δικὴ Του ζωὴ καὶ ἀπεραντοσύνη. Ποῦ εἶναι τὸ κέντρο τοῦ ἀνθρώπινου ὄντος; Στὸν Ἀναστάντα καὶ Ἀναληφθέντα Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ «τὸν καθήμενον ἐν δεξιὰ τοῦ Θεοῦ» (Κόλ. 3,1). Μὲ τὸν Ἀναστάντα Θεάνθρωπο ἡ αἰωνιότητα γίνεται ἡ καινὴ κατηγορία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Ποιά σκέψη ἀνθρώπινη εἶναι τώρα ἀθάνατη, ποιά ἐπιθυμία, ποιά αἴσθηση; Μόνο ἡ ἐν Χριστῷ σκέψη, ἡ ἐν Χριστῷ ἐπιθυμία καὶ αἴσθηση. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι χριστιανός, μόνο ἐὰν διὰ τοῦ Χριστοῦ σκέπτεται, φρονεῖ, αἰσθάνεται καὶ θέλει. (Πρβλ. Φιλ. 2, 5).
Ο ασκητισμός των οφθαλμών (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)

Ὅλοι θέλουμε τὶς νίκες, καλοί μου φίλοι. Ὅλοι! Καὶ πόσα δὲν κάνουμε γι’ αὐτές! Ἀκόμη καὶ γιὰ τὶς νίκες τῶν ποδοσφαιρικῶν ὁμάδων πανηγυρίζουμε! Ὅμως ὑπάρχουν καὶ κάποιες ἄλλες νίκες, οἱ πνευματικές, ποὺ – ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε – εἶναι καὶ οἱ οὐσιαστικές. Κι αὐτὸ ἐπειδὴ αὐτὲς εἶναι οἱ ἀνώτερες, οἱ οὐράνιες καὶ οἱ αἰώνιες. Αὐτὲς δὲ οἱ νίκες ἐξασφαλίζονται μὲ πολλοὺς τρόπους, ἕνας ἐκ τῶν ὁποίων εἶναι καὶ ὁ ἀσκητισμὸς τῶν ὀφθαλμῶν. Δηλαδή; Τὰ πράγματα εἶναι ἁπλά, δέστε…
«Τα ευρεθέντα ασκητικά» του Οσίου Ισαάκ του Σύρου (ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΑΝΑΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ – Επιμέλεια: Δαμασκηνός Μοναχός Αγιορείτης)

Οἱ Ἀσκητικοὶ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαὰκ συνεγράφησαν στὴν Συριακὴ γλῶσσα ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἰσαὰκ τὸν Σύρο τὸν 6ον αἰῶνα. Τὸν 9ο αἰῶνα μεταφράσθηκαν στὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ ἀπὸ δύο μοναχοὺς τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου ἀπὸ ἀντίγραφο τοῦ πρωτοτύπου συριακοῦ χειρογράφου ποὺ ὑπῆρχε ἐκεῖ. Αὐτὸ τὸ κλασσικὸ παραδοσιακὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο τῶν Λόγων τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ, ἀφοῦ παρέμεινε στὴν Μονὴ τοῦ Ἁγίου Σάββα ὡς χειρόγραφο γιὰ αἰῶνες, ἐκδόθηκε ὡς παλαίτυπο ἀπὸ τὸν διδάσκαλο τοῦ Γένους Νικηφόρο Θεοτόκη τὸ ἔτος 1770 στὴν Λειψία, καὶ ἐπανεκδόθηκε ἀπὸ τὸν ἱερομόναχο Ἰωακεὶμ Σπετσιέρη τὸ ἔτος 1895 καὶ τὸ 1871 ἐπανεκδόθηκε σὲ δημώδη γλώσσα ἀπὸ τὸν Καλλίνικο Παντοκρατορινό. Ἀργότερα, τό παραφρασμένο αὐτό κείμενο τοῦ Καλλινίκου Παντοκρατορινοῦ ἐπανεκδόθηκε, τό 1961, ἀπό τόν ἐκδοτικό οἶκο ”Ἀστήρ”, καί τά ἔτη 1976 καί 1997 ἀπό τόν ἐκδοτικό οἶκο Ρηγοπούλου – ἡ τελευταία του ἔκδοσις ἔγινε τό 2011 – μέ τίτλο: «Τά Εὑρεθέντα Ἀσκητικὰ τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰσαάκ, Ἐπισκόπου Νινευΐ, τοῦ Σύρου». Τό ἔτος 1991, ἐξεδόθησαν στήν Θεσσαλονίκη οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ, σέ τρεῖς τόμους, ἀπό τίς Πατερικές Ἐκδόσεις «Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς» συνοδευόμενοι ἀπὸ μετάφραση στὴν Νεοελληνική. Τό ἔτος 2012, ἡ Ἱ. Μ. Ἰβήρων τοῦ Ἁγίου Ὄρους προέβη σέ κριτική ἔκδοσι τῶν Ἀσκητικῶν Λόγων τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου. Ὁ λογιώτατος Ἱερομόναχος Βενέδικτος τῆς συνοδείας τοῦ Ἱεροῦ Κελλίου τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος τῆς Νέας Σκήτης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀπέδωσε στήν καθομιλουμένη Νεοελληνική γλῶσσα τό ἀνωτέρω ἀναφερθέν κείμενο τοῦ ἱεροδιδασκάλου Καλλινίκου Παντοκρατορινοῦ, καί τό ἐξέδωσε τόν Μάϊο τοῦ ἔτους 2018 μέ τίτλο «ΑΒΒΑ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ – ΛΟΓΟΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟΙ».