Ἡ ὅλη συζήτηση γιά τούς ὁμοφυλοφίλους καί τόν «γάμο» τους πού γίνεται στίς ἡμέρες μας ἀνέδειξε, μαζί μέ ἄλλα, κυρίως τό πάθος τῆς φιλαυτίας. Βέβαια, αὐτό δέν ἰσχύει μόνο γιά τούς ὁμοφυλόφιλους, ἀλλά καί γιά τούς ἑτερόφυλους, ὅταν θέτουν ὡς κέντρο τῆς ζωῆς τους τήν παράλογη καί ὐπερβολική ἀγάπη στό σῶμα τους, καί περιορίζονται μόνο στά ἔνστικτα, παραγνωρίζοντας τόν ὅλο ἄνθρωπο. Αὐτό στήν πατερική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας ὀνομάζεται φιλαυτία.

Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »

Το παιδί: μια αυτοτελής προσωπικότητα. Η ζωή είναι ένα μυστήριο

Η ζωή που ζούμε σ’ αυ­τόν τον κόσμο, αλλά και πολλά της ζωής αυτής είναι ένα μυστήριο. Μυστήριο είναι και το πως έρχεται ο άνθρωπος από την ανυπαρξία στην ύπαρξη, πως κυοφορείται, πως έρχεται στον κόσμο και πως αναπτύσσεται. Μυστήριο επίσης είναι γιατί ενεργεί και συμπεριφέρεται με τον άλφα η βήτα τρόπο. Και τελικά, μολονότι ακούει κανείς μερικά πράγματα, είτε εδώ, είτε κάπου αλλού, μολονότι διαβάζει κάποια πράγματα και κάτι προσπαθεί να κάνει, προκειμένου να βοηθήσει τους συνανθρώπους του, έρχεται ώρα που αναγκάζεται να σηκώσει τα χέρια. Πόσοι γονείς, για παράδειγμα, όχι απλώς προσπάθησαν να κάνουν κάτι με τα παιδιά τους, αλλά όντως κουράστηκαν, κοπίασαν κυριολεκτικά, αγρύπνησαν, έκλαψαν, φρόντισαν με κάθε τρόπο για την αγωγή των παιδιών τους. Παρά ταύτα, πολλές φορές ίσως έφτασαν στο σημείο να σηκώσουν τα χέρια λέγοντας: «Τέλος πάντων, τι συμβαίνει με αυτό το παιδί; Γιατί πάνε έτσι τα πράγματα;».

Διαβάστε περισσότερα »

Η μόδα της «πολιτικής ορθότητας» έχει έρθει προ πολλού και στη χώρα μας. Είχε ξεκινήσει πριν από μερικές δεκαετίες στις Η.Π.Α. ως απόπειρα καταπολέμησης των διακρίσεων απέναντι σε θεωρούμενες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (μαύρους, ομοφυλόφιλους, μετανάστες κτλ.) και για το σκοπό αυτό κρίθηκε σκόπιμη η χρήση «ουδέτερων» και ανώδυνων εκφράσεων σχετικά με τις ομάδες αυτές (για παράδειγμα «έγχρωμος» αντί «μαύρος»). Ως εδώ, κανένας λογικός άνθρωπος με κοινωνικές ευαισθησίες δε θα είχε την παραμικρή αντίρρηση. Γρήγορα όμως η όλη κίνηση, παρά τις αρχικές αξιέπαινες προθέσεις, γενικεύτηκε υπέρμετρα και εξετράπη σε υπερβολές, για να εξελιχτεί τελικά σε de facto φίμωση της γλώσσας με μια σειρά απλές διαδικασίες. Συγκεκριμένα, προβλήθηκαν και υπογραμμίστηκαν κατά κόρον ορισμένες αρνητικά φορτισμένες και άκρως δυσφημιστικές λέξεις (ανισότητα, διακρίσεις, σεξισμός, ξενοφοβία, εθνικισμός, ρατσισμός, φασισμός κτλ.). Και ταυτόχρονα οι λέξεις αυτές χρησιμοποιήθηκαν ως ανεξίτηλα κοινωνικοπολιτικά στίγματα, το καθένα από τα οποία ήταν και με το παραπάνω αρκετό για να καταδικάσει σε «λιθοβολισμό» ή να οδηγήσει σε «θάψιμο» κάθε ανυπακοή ή παρέκκλιση.

Διαβάστε περισσότερα »

Ἕνα ἀκόμη χαρακτηριστικὸ γνώρισμα τῆς ἐποχῆς μας, καλοί μου φίλοι, εἶναι καὶ αὐτὸ τῆς … μετὰ – ἀλήθειας. Καὶ τοῦτο ἐπειδὴ αὐτὴ ἔχει νὰ κάνει – ὅσο καμμιὰ ἄλλη στὸ παρελθὸν – μὲ τὶς ἀνακρίβειες, τὶς ὑπερβολές, τὴν παραπληροφόρηση, τὰ κατασκευασμένα γεγονότα, τὶς ἀνυπόστατες φῆμες, τὸ καλὰ κρυμμένο ψέμα καὶ τὴν παραποίηση τῆς ἀλήθειας. Πρόκειται, δηλαδή, γιὰ μία «γκρίζα ζώνη», ὅπως θὰ τὴν λέγαμε, ποὺ γιὰ νὰ κατανοήσει κάποιος ὅτι κάτι δὲν πηγαίνει καλά, πρέπει νὰ εἶναι καὶ ὑποψιασμένος καὶ πολὺ καλὰ ἐνημερωμένος.  Κι ἐπειδὴ ὅλα αὐτὰ παράγονται καὶ διακινοῦνται ταχύτατα, δημιουργοῦν σαφῶς μία «γκρίζα ζωή», δηλαδὴ μία ψεύτικη ζωή, βασισμένη ἐξ ὁλοκλήρου στὴ διαστρέβλωση τῆς πραγματικότητας. Ἀλλ’ ἂς πάρουμε τὰ πράγματα μὲ τὴ σειρά τους…

*   *   *

Ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε αὐτὴ ἡ «γκρίζα ζώνη» εἶναι τὸ πιὸ χαρακτηριστικὸ γνώρισμα καὶ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς λεγόμενης «ὑπερπληροφόρησης». Αὐτῆς στὴν ὁποία μὲ ἄνεση κινοῦνται ἅπαντες οἱ ἔμποροι ψυχῶν καὶ σωμάτων. Οἱ κερδοσκόποι, οἱ ἐκμεταλλευτές, οἱ τσαρλατᾶνοι, οἱ ψευδοεπιστήμονες, οἱ φαντασιόπληκτοι, οἱ προληπτικοὶ καὶ οἱ δεισιδαίμονες, οἱ αἱρετικοὶ καὶ ὅλων τῶν εἰδῶν οἱ διεστραμμένοι καὶ οἱ σκοταδιστές!

Ὡς παράδειγμα καὶ μόνο μποροῦμε νὰ ἀναφέρουμε τὶς ψεύτικες εἰδήσεις (γνωστὲς καὶ ὡς fake news), τὶς κακόβουλες ἱστοσελίδες (γνωστὲς ὡς bad sites), τὶς κακόβουλες διαφημίσεις (γνωστὲς ὡς bad ads) κ.λπ., ἀλλὰ καὶ τὴν ψευδοϊατρικὴ (γνωστὴ ὡς «ἐναλλακτικὴ ἰατρική»), τὶς ἀποκαλούμενες «μεταμοντέρνες θρησκεῖες», τὶς ἀποκρυφιστικὲς μεθόδους καὶ πρακτικὲς κ.λπ.

Κι ἐπειδὴ τὸ θέμα εἶναι ὄντως τεράστιο, θὰ περιοριστοῦμε στὸ διαδίκτυο, ποὺ εἶναι κι ἕνα πολὺ χαρακτηριστικὸ παράδειγμα τῆς «σύγχρονης» ζωῆς μας.

Διαβάστε περισσότερα »