Πώς αντελήφθη η Ευρώπη την μίμησιν του Θεού (Σπύρος Κυριαζόπουλος)

Το τεχνικό πνεύμα επικράτησε στην Ευρώπη όταν η λύτρωση που πρόσφερε η Εκκλησία έπαψε να είναι κέντρο και σκοπός της ζωής των ανθρώπων. Από την άποψη αυτή η τεχνική παρουσιάζεται σαν διάδοχος του Χριστιανισμού. Αυτό δεν έγινε όταν η πίστη συνάρπαζε τον άνθρωπο, αλλά όταν ο άνθρωπος αναζήτησε την σωτηρία του στον κόσμο αυτόν, όταν προσπάθησε να νικήσει τον θάνατο με τις δικές του δυνάμεις.

Διαβάστε περισσότερα »

Πόσο κοστίζει να ξεδίνει κανείς; (Βασίλης Καραποστόλης, καθ. Πολιτισμού & Επικοινωνίας Παν/μίου Αθηνών)

Η διασκέδαση σήμερα που τα χρήματα λιγοστεύουν και τα χαρούμενα πράγματα είναι δυσπρόσιτα Διαβάστε περισσότερα »

Η ανθρωπολογία της μετανεωτερικότητας (Δημήτρης Μπαλτάς)

Ομολογουμένως έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς πως διαμορφώνεται ο ανθρωπολογικός τύπος στην εποχή της μετανεωτερικότητας. Και μάλιστα να αποπειραθεί να κατανοήσει και να ερμηνεύσει τον ρόλο του, σε καιρούς γενικευμένης συγχύσεως.

Διαβάστε περισσότερα »

Το μήνυμα που δεν θέλουμε να λάβουμε (Απόστολος Παπαδημητρίου)

Ο Χριστός είναι το πιο προκλητικό πρόσωπο της ανθρώπινης ιστορίας. Δεν δίχασε απλώς την ιστορία σε προ και μετά από Αυτόν εποχή, δίχασε και τους ανθρώπους σε υπέρ και κατά Αυτού. Στο πρώτο δεν αναφέρθηκε ποτέ, το δεύτερο όμως το προανήγγειλε σε ομιλίες του. Από την ίδρυση επί γης της Εκκλησίας του οι άνθρωποι διχάστηκαν. Άλλοι έσπευσαν να αποδεχθούν το ευαγγελικό μήνυμα και άλλοι το πολέμησαν με φανατισμό. Και ήσαν μέλη ακόμη και της ίδιας οικογένειας που αντιπαρατάχθηκαν. Και στο τέλος θριάμβευσαν εκείνοι που έχυσαν το αίμα τους. Μοναδικό και ανεπανάληπτο συμβάν στην ανθρώπινη ιστορία να εξέλθουν νικητές οι θυσιαζόμενοι! Γραμμένη από μικρόψυχους των τελευταίων αιώνων η ιστορία τηρεί σιωπή γύρω από τη μαρτυρία και το μαρτύριο των χριστιανών των τριών πρώτων αιώνων, ενώ γίνεται λαλίστατη με το να προβάλλει όλες τις αθλιότητες των «χριστιανών» κατοπινών αιώνων που δίνουν άλλοθι στους εχθρούς του Χριστού.

Διαβάστε περισσότερα »

Σκέψεις περί θανάτου (Ανδρέας Θεοδώρου, τ. Καθ. Πανεπ. Αθηνών)

Ο θάνατος είναι σημείο οριακό για κάθε ζωντανή ύπαρξη. Είναι γεγονός που την ορίζει, την περιορίζει και την εξαντλεί. Είναι το τέρμα μιας πορείας, μιας ζωτικής διαδικασίας. Ο θάνατος ορίζει το είναι, οριοθετεί το υπάρχειν. Σ’ αυτόν σταματά κάθε κίνηση, παύει κάθε λειτουργία· επικρατεί η αδράνεια, η απόλυτη σιωπή! Διαβάστε περισσότερα »