Η κατάργηση του φύλου των γονέων στα δημόσια Καλλιτεχνικά Σχολεία (Τάσος Χατζηαναστασίου, Ιστορικός)

Δημόσια διαμαρτυρία …πατέρα

Διαβάστε περισσότερα »

«Το κίνημα Woke είναι μία θρησκεία χωρίς συγχώρεση» (Jean-François Braunstein)

Από πού προέρχεται ο γουοκισμός και ποια είναι τα θεμέλιά του;

Ο Γάλλος φιλόσοφος Jean-François Braunstein που εξετάζει αυτά τα ερωτήματα στο δοκίμιό του «La Religion Woke», συγκρίνει το κίνημα αυτό με την αναβίωση των ευαγγελιστών προτεσταντών, πριν από 200 χρόνια. Κατά τον Braunstein, η woke ιδεολογία έχει αναπτύξει θρησκευτικά χαρακτηριστικά: προσπαθεί ν’ απαντήσει στην έλλειψη μιας ανώτερης αλήθειας που χαρακτηρίζει τη σημερινή μετα-θρησκευτική κοινωνία.

Διαβάστε περισσότερα »

Γονέας Α΄, γονέας Β΄ ή πατέρας και μητέρα; (Αρχιμ. Θεόφιλος Λεμοντζής, Δρ. Θεολογίας )

Αν και στην Ελλάδα δεν υπήρξε παρόμοια τροπολογία όμως οι όροι “γονέας Α’” και “γονέας Β΄” εμφανίστηκαν σε παρόμοιες δηλώσεις που κλήθηκαν να υπογράψουν γονείς για θέματα που αφορούν τη λειτουργία των σχολείων και προκάλεσαν την έντονη αντίδρασή  τους, όπως αναφέρεται στο διαδίκτυο[2].

Όμως, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και αλλού όπως λ.χ. στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας, σύμφωνα με διαδικτυακή ενημέρωση, υπήρξε έντονη αντίδραση γονέων διότι οι αιτήσεις εγγραφής στην Α΄ τάξη του Σχολείου έγραφαν “γονέας Α΄” και γονέας Β΄” αντικαθιστώντας το “πατέρας” και “μητέρα”. Πολλοί γονείς δήλωσαν ότι δεν θέλουν να αντιμετωπίζονται ως πλάσματα χωρίς φύλο και μετά την έντονη αντίδραση τα πεδία “γονέας Α΄” και γονέας Β΄” άλλαξαν στα κλασικά “μητέρα” και “πατέρας”. Η αρμόδια διοίκηση το απέσυρε αποδίδοντάς το σε τεχνικό σφάλμα[3].

Οι θιασώτες και εισηγητές της πρακτικής της αλλαγής των όρων “πατέρας” και “μητέρα” σε “γονέας Α’” και “γονέας Β’” υποστηρίζουν ότι αυτό θα αποτελέσει το τέλος των έμφυλων διακρίσεων και του κοινωνικού ρατσισμού χωρίς βέβαια να εξηγούν για ποιο λόγο ο ένας γονέας να είναι ο “A΄” και ο άλλος να είναι ο “Β’”. Έτσι, ο Μακρόν αιτιολόγησε αυτήν την τροπολογία λέγοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξει ένα τέλος στις διακρίσεις και στον κοινωνικό ρατσισμό απέναντι στις μειονότητες και απέναντι σε εκείνους που δεν θα επιθυμούσαν να δηλώσουν το βιολογικό τους φύλο[4].

Υποστηρίζεται επίσης ότι οι όροι “πατέρας” και μητέρα” είναι αναχρονιστικοί χωρίς όμως να μπορούν να δικαιολογήσουν οι εισηγητές αυτής της αλλαγής, πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν διακριτοί οι όροι “πατέρας” και μητέρα” σε όλες τις ανθρώπινες γλώσσες παγκοσμίως από την αυγή της ανθρώπινης ιστορίας έως σήμερα. Μάλιστα, δεν αποτελούν τεχνητό κατασκεύασμα, όπως άλλες λέξεις, αλλά προέκυψαν φυσικά, καθώς οι λέξεις αυτές αποτελούν την αυθόρμητη ομιλία του βρέφους που έρχεται στη ζωή, όπως επισημαίνει η δημοσιογράφος Άντζελα Ζιούτη: “Μα, µα, µα, φώναζαν τα παιδιά τις µανούλες ανά τον κόσµο και έτσι προέκυψε η πιο γλυκιά λέξη του κόσµου. Μαµά… Η µητέρα ‘γεννιέται’ κι αυτή µε την έλευση του παιδιού της, αντιµετωπίζοντας µια εµπειρία που δεν µοιάζει µε καµία άλλη στη ζωή της[5].

Διαβάστε περισσότερα »

Τζέιμς Ντέιβις: Πώς παγιδεύεται η γενιά του «Insta» (Αθανάσιος Κατσικίδης)

Ο εθισμός στον μηχανισμό των likes και πώς επηρεάζει τη σχέση μας με τον (πραγματικό) κόσμο

Με τα σόσιαλ μίντια «αντί να εργαζόμαστε για να αναπτύξουμε χρήσιμες και αξιέπαινες προσωπικές ιδιότητες, ξοδεύουμε μεγάλη ενέργεια για να βελτιώσουμε το διαδικτυακό πορτρέτο μας», επισημαίνει ο Τζέιμς Ντέιβις.

Είναι ο εθισµός που προκαλούν και τροφοδοτούν τα κοινωνικά δίκτυα ένα νέο «ναρκωτικό»; Πώς έχει ο ψηφιακός κόσμος αλλάξει την κοινωνική και ψυχική ζωή μας; Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα αναζητεί ο καθηγητής Iατρικής Ανθρωπολογίας και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ρόχαμπτον, Τζέιμς Ντέιβις. Στο πρόσφατο έργο του «Sedated: How Modern Capitalism Created Our Mental Health Crisis» επιχειρεί να εξηγήσει γιατί ενώ σε όλους τους τομείς της υγείας η πρόοδος είναι θεαματική, στην ψυχική υγεία τα πράγματα είναι στάσιμα, αν όχι χειρότερα απ’ ό,τι πριν από 40 χρόνια. Ο κ. Ντέιβις μίλησε στην «Κ».

 

Διαβάστε περισσότερα »

Ο τσαμπουκάς των ανηλίκων μετατράπηκε σε άγρια βία (Λίνα Γιάνναρου)

Ειδικοί εξηγούν στην «Κ» ότι σήμερα βιώνουμε μια μετάβαση από την κλασική παραβατικότητα των ανηλίκων –τους μικροδιαβόλους, τους ταραξίες, τους τσαμπουκάδες– σε μια πρώιμη εγκληματικότητα ενηλίκων με οργάνωση, βία, όπλα.

Η 14χρονη βρισκόταν μόνη της σε πιτσαρία της γειτονιάς στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης, όταν η ομάδα των κοριτσιών που την παρενοχλούσαν το τελευταίο διάστημα της ζήτησε να βγει για λίγο έξω, που «την ήθελε κάτι». Την οδήγησαν πίσω από το δημαρχείο και άρχισαν να τη χτυπούν, ενώ κάποια βιντεοσκόπησε το περιστατικό και το ανέβασε στο ΤikΤok. Σε ένα άλλο βίντεο, ένα 12χρονο αγόρι εμφανίζεται να κακοποιείται σεξουαλικά από έναν 13χρονο. Φόντο ένα ανώνυμο χωριό της Βόρειας Ελλάδας. Αυτά που «δεν συμβαίνουν εδώ», συμβαίνουν. Το παραμύθι μιας αμόλυντης αφετηρίας, μιας άσπιλης παιδικότητας, μιας αθώας χώρας γκρεμίζεται με πάταγο. Έχουμε και τα (πολλά) βίντεο που το αποδεικνύουν.

Διαβάστε περισσότερα »