Συχνά γίνεται λόγος, πρός ἀντιμετώπιση τῆς παραβατικότητας τῶν ἀνηλίκων, γιά εἰσαγγελικές παρεμβάσεις καί δικαστικές παραγγελίες, γιά προληπτικά καί κατασταλτικά ἀστυνομικά μέτρα, γιά καθοδηγήσεις μέ ψυχολογικές μεθόδους καί ἄλλα συστήματα ἀπώθησης καί ἐπίλυσης τοῦ λυπηροῦ αὐτοῦ φαινομένου στό χῶρο τῶν νέων. Ὅλα τά ἀνωτέρω εἶναι καλά καί χρήσιμα καί ἀπαραίτητα. Ὡστόσο, λόγος γιά θρησκεία ἐντελῶς ἀπουσιάζει. Ἡ μαρτυρία, ἡ παρουσία καί εὐεργετική ἐπίδραση τῶν ἀπό τήν θρησκεία μας ἀρχῶν καί ἀξιῶν δέν εἶναι στό προσκήνιο. Δέν ὁμιλοῦμε γιά τό ἄλλο αὐτό ἦθος πού προσφέρει τό Εὐαγγέλιο. Εἶναι ὅμως ὀρθό; Καί ὅταν βέβαια μιλᾶμε γιά θρησκεία, ἐννοοῦμε τήν ὀρθόδοξη χριστιανική διδασκαλία, ὅπως τήν ἐκφράζει ἡ Ἐκκλησία μας, παραβατικότητα δέ ἀνηλίκων εἶναι κάθε ἀξιόποινη πράξη πού τελέστηκε ἀπό ἄτομα ἡλικίας δωδέκατου καί δέκατου ὄγδοου ἔτους τῆς ἡλικίας τους κατά τό ἄρθρο 121 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα. Καί ἐπιπρόσθετα ἐννοεῖται ὅτι οἱ δύο πρωταρχικοί παράγοντες, πού ἐπιδροῦν τά μέγιστα στήν ὅλη ἀγωγή τῶν νέων εἶναι οἱ γονεῖς καί οἱ ἐκπαιδευτικοί καί ἔπειτα ἡ ἁρμονική καί στενή συνεργασία τῶν δύο αὐτῶν παραγόντων εἶναι ἐξόχως σημαντική.
Θρησκεία και παραβατικότητα των ανηλίκων (Σεβ. Μητροπ. Μάνης Χρυσόστομος Γ’)
(1,290 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: βία, νέοι, Μητροπολίτης Μάνης Χρυσόστομος, παραβατικότητα, ανήλικοι Η αναζήτηση του ανθρώπου στην ψηφιακή εποχή και η «γέννηση» ενός βιβλίου (Σωτηρία Ορφανίδου)
(1,400 άτομα το έχουν διαβάσει)
Καθώς διαφαινόταν ότι ο μετανθρωπισμός αποτελεί μία από τις κυρίαρχες τάσεις για την πορεία της ανθρωπότητας, με την οποία τα μέσα έντυπης και ηλεκτρονικής επικοινωνίας είχαν αναλάβει να μας εξοικειώσουν, η ανάγκη της γράφουσας για κατανόηση του κόσμου σε συνδυασμό με μια ικανή δόση έμφυτης περιέργειας κατέστησαν την αναζήτηση περισσότερων πληροφοριών και την εκπόνηση σχετικής έρευνας μονόδρομο. Η έρευνα αυτή διήρκεσε αρκετούς μήνες και άνοιξε ένα παράθυρο στο αναδυόμενο μέλλον, όπως αυτό μας επισκέπτεται σιγά σιγά, με βασικό χαρακτηριστικό του την ενσωμάτωση μιας ψηφιακής διάστασης μέσω της τεχνολογίας σε κάθε τομέα της ζωής για τη μετάβαση σε μια ψηφιακή εποχή.
Η συσσώρευση θεωρητικών γνώσεων για τις νέες τεχνολογίες, ωστόσο, δεν επαρκεί για να κατανοηθεί η δυναμική τους και η μεταμορφωτική τους δύναμη. Γι’ αυτό, η αναγωγή τους σε εφαρμογή στην καθημερινή ζωή του σύγχρονου ανθρώπου είναι προς το παρόν ένας καλός τρόπος, ώστε να κατανοήσουμε τις αλλαγές που η ψηφιακή εποχή δρομολογείται για να επιφέρει.
Τι σημαίνει πρακτικά για τον καθένα μας αυτό το μετανεωτερικό κύμα που φέρει άρρηκτα μαζί του μια νέα, ψηφιακή πραγματικότητα; Ακριβώς αυτό το ερώτημα, μαζί με τις πιθανές εκτιμήσεις, έδωσε το έναυσμα για τη γέννηση του βιβλίου με τίτλο «Ψηλαφώντας τον Άνθρωπο του Μέλλοντος».
Τα ιδανικά του ανθρώπου (Αρχ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ιεροκήρυκας Ι. Μ. Πατρών)
(1,349 άτομα το έχουν διαβάσει)
Τόσο τα αρχαιολογικά ευρήματα, όσο και οι περιγραφές του Ομήρου μας κάμνουν να πιστεύουμε ότι οι ρίζες οι ελληνικές ξεπερνούν και αυτούς ακόμη τους ομηρικούς χρόνους. Διαπιστώνουμε ακόμη ότι τότε το μεγαλύτερο ιδανικό ήταν ο ηρωισμός. Η ανθρώπινη αξία μετρούνταν με την ανδρεία του πολεμιστή και του αθλητή, των οποίων η φήμη επεκτεινόταν και μετά θάνατον. Οι ήρωες δεν πεθαίνουν, αλλά δεσπόζουν στον χώρο, στον χρόνο και στη μνήμη όλων των συνανθρώπων, εχθρών και φίλων. Με αυτό το πνεύμα είναι γραμμένα τα αριστουργήματα του Ομήρου.
Η τάξη και η πειθαρχία στο σχολείο (Φώτιος Σχοινάς, Δρ. Φιλοσοφίας)
(1,331 άτομα το έχουν διαβάσει)
Τό πρῶτο μέλημα γιά τήν παιδεία πρέπει νά εἶναι ἡ ἐπαναφορά τῆς τάξεως καί τῆς πειθαρχίας στό σχολεῖο. Ἡ ἑλληνική ἐκπαίδευση ἀπό τήν καταστολή καί τόν αὐταρχισμό τῶν δύο πρώτων μεταπολεμικῶν δεκαετιῶν πέρασε κατά τή μεταπολιτευτική περίοδο στήν ἀπόλυτη ἐπιτρεπτικότητα καί ἄκριτη υἱοθέτηση τῆς μηδενιστικῆς “ἀποδοχῆς” (acceptance) τῶν μαθητῶν κατά τά κελεύσματα τῆς φιλελεύθερης-ἀντιαυταρχικῆς Παιδαγωγικῆς μέ ἀποτέλεσμα τό ἑλληνικό σχολεῖο νά ἀπωλέσει κάθε ἔννοια τάξεως καί πειθαρχίας, προϋποθέσεις ἀπαραίτητες γιά ὁποιαδήποτε ἀποτελεσματική μαθησιακή δραστηριότητα.
Τό περίεργο εἶναι ὅτι οἱ ἁρμόδιοι φορεῖς οὔτε κἄν θέτουν ζήτημα ἐπαναφορᾶς τῆς πειθαρχίας καί τῆς τάξεως στό σχολεῖο, λές καί δέν ὑφίσταται κἄν ζήτημα!
Ανθρωπιστικές σπουδές τέλος; (Ηλίας Μαγκλίνης)
(1,227 άτομα το έχουν διαβάσει)
Πρόσφατο ρεπορτάζ από τις ΗΠΑ, που αναδημοσίευσε η «Κ» στην ιστοσελίδα της, αναφέρει ότι οι περικοπές στις «ανθρωπιστικές σπουδές» γίνονται όλο και περισσότερες, καθώς το εν λόγω πανεπιστημιακό πεδίο «δεν προσφέρει θέσεις εργασίας».
Το ακούμε και το διαβάζουμε ολοένα περισσότερο τα τελευταία χρόνια: τα ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης παντού στον κόσμο μειώνουν ή και κλείνουν τις έδρες που αφορούν τα γνωστά στον αγγλοσαξονικό χώρο ως humanities.
Τι είναι τα humanities; Αυτό που στη χώρα μας ήταν παλαιότερα γνωστό ως «κλασική κατεύθυνση»: φιλολογία, φιλοσοφία, πολιτικές επιστήμες, Ιστορία, κοινωνιολογία, αρχαιολογία και άλλα.
