Πριν από μερικές εβδομάδες πληροφορήθηκα ότι μια αφίσα κατέβηκε από το μετρό, επειδή είχε το εξής περιεχόμενο : Στο κέντρο, μια φωτογραφία, προφανώς από υπέρηχο, κυοφορουμένου εμβρύου στην 10η εβδομάδα της κυοφορίας. Πέριξ της αφίσας: Ήξερες ότι το αγέννητο παιδί από τη 18η ημέρα κτυπά η καρδιά του, από τη 42η ημέρα ανιχνεύονται εγκεφαλικά κύτταρα, από την 8η εβδομάδα ΟΛΑ τα όργανά του έχουν δημιουργηθεί, από τη 10η εβδομάδα νιώθει πόνο; Διάλεξε τη ζωή – Κίνημα υπέρ της ζωής -Αφήστε με να ζήσω. Προσωπικώς έμαθα το περιεχόμενο, αφού κατέβηκε η αφίσα.

Επειδή έχω ασχοληθεί σχετικώς πρόσφατα, από την ίδια θέση (BHMA-2.8.2019) με συναφές θέμα, με αφορμή την καθιέρωση ημέρας προστασίας του αγέννητου παιδιού, ας μου επιτραπεί να προσθέσω λίγες σκέψεις. Διαβάστε περισσότερα »

Η ιστορία είναι γνωστή. Παίζεται στη σκηνή της επικαιρότητας εδώ και κάποιες μέρες:

Ανέβηκε στον διαφημιστικό χώρο του μετρό η αφίσα μιας ενημερωτικής καμπάνιας, που αυτοτιτλοφορούνταν «Κίνημα υπέρ της ζωής». Η αφίσα είχε συναισθηματική στόχευση. Περιείχε στο κέντρο της τη φωτογραφία ενός εμβρύου μέσα στον ενδομήτριο σάκο και συνοδευόταν περιφερειακά από τέσσερις επιστημονικές πληροφορίες για το έμβρυο. Φωτογραφία και πληροφορίες επιδίωκαν να μεταδώσουν ένα βασικό μήνυμα: ότι το κυοφορούμενο βρέφος είναι ζωντανός άνθρωπος. Το μήνυμα έκλεινε με την προτροπή: «Διάλεξε τη ζωή». Η αφίσα με υπουργική παρέμβαση κατέβηκε αυθημερόν, έπειτα από τον σαρωτικό ντόρο που δημιουργήθηκε στα ΜΜΕ και τα social media. Οι απόψεις διχάστηκαν˙ κάποιοι μίλησαν για φασισμό των πολλών, κάποιοι άλλοι μίλησαν για δίκαιη παρέμβαση ανακοπής του σκοταδισμού των λίγων οπισθοδρομικών. Χύθηκε πολύ μελάνι.

Είμαστε συναισθηματικός λαός, λένε. Πιθανώς να αληθεύει αυτό, αν κρίνει κανείς από το πώς συζητάμε δημόσια ένα θέμα. Εκθέτουμε τις απόψεις μας με πολύ πάθος και στοχεύουμε να κατισχύσουμε συντριπτικά έναντι του άλλου˙ να τον φιμώσουμε, ει δυνατόν. Αυτή όμως η εμπάθεια έχει ένα βασικό κακό: μας παρασύρει στο να χάνουμε τον εστιασμό μας και να μεταθέτουμε τη συζήτηση προς την κατεύθυνση που «συμφέρει» τον στόχο μας, την κατίσχυση έναντι του άλλου, και όχι να επικεντρωνόμαστε στο ουσιώδες και το συγκεκριμένο. Έτσι, στο εν λόγω ζήτημα ακούστηκαν ένα σωρό επιχειρήματα εναντίον της αφίσας και υπέρ της λογοκρισίας της, που ωστόσο μιλούσαν για κάτι που δεν ήταν η αφίσα… Ας δούμε τα σημαντικότερα εξ αυτών. Διαβάστε περισσότερα »

Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἐντολὴ ποὺ δώσατε νὰ κατεβοῦν οἱ νόμιμες καὶ κανονικὰ πληρωμένες ἀφίσσες γιὰ τὴν ἀγέννητη ζωή, ἐπιτρέψτε μου νὰ ἀπαντήσω ὡς ἂνθρωπος καί πολίτης, ὡς ἰατρὸς μὲ εἰδικὸ βιοηθικὸ ἐνδιαφέρον στὰ θέματα τῆς ἀρχῆς τῆς ζωῆς, ἀλλὰ καὶ ὡς ψηφοφόρος τῆς ΝΔ. Διαβάστε περισσότερα »

“…Ετι δεώμεθα υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως των ψυχών…”

Αναμφίβολα υπάρχουν πολλοί φωτισμένοι και ενάρετοι ασκητές που με την άσκηση και την προσευχή τους ανθίζουν ως άνθη και σκορπίζουν τα αρώματα της ψυχής τους στο περιβόλι της Κυρίας Θεοτόκου, στο Άγιον Όρος … Ένας από αυτούς τους διάττοντες αστέρες του μοναχισμού του Αγίου Όρους υπήρξε κι ο μοναχός Νικόδημος Γρηγοριάτης, που έφυγε αφήνοντας τον μάταιο τούτο κόσμο για την μόνιμη πατρίδα όλων μας, τον ουρανό. Πέρασαν ήδη έντεκα χρόνια (11) από την οσιακή κοίμησή του, όπου το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2020 όπως κάθε χρόνο θα τελεστεί μνημόσυνο εις την Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου εν Αγίω Όρει εις τον κοιμητηριακό ναό των Αγίων Πάντων παρουσία των εν Χριστώ αδελφών του. Η κοίμησή του είναι η μέρα της προσωπικής του νίκης και εορτής καθώς, εισάγεται στον κόσμο του ατελείωτου πεπληρωμένου αιώνος που διέπεται από την ολόφωτη και γλυκύτατη παρουσία και Βασιλεία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Αυτήν την αναστάσιμη ημέρα αγαλλιάσεως, της εξόδου του πατρός Νικοδήμου από τον επίγειο κόσμο, θέλουμε να πανηγυρίσουμε και εμείς μαζί σας σήμερα, γράφοντας λίγα λόγια αγάπης για αυτόν, προς δόξαν Θεού και ζωή του μέλλοντος αιώνος. Αμήν. Διαβάστε περισσότερα »