"Αλ.Οψ": Πολλοί υποστηρίζουν ότι μπορεί να κόστισαν ακριβά, έγιναν όμως έργα που θα μείνουν και θα εξυπηρετούν καθημερινά χιλιάδες πολίτες στην Αττική και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Συγκοινωνιολόγοι προβλέπουν ότι τα κυκλοφοριακά προβλήματα στην Αθήνα θα γίνουν χειρότερα από ό,τι ήταν πριν από τα μεγάλα έργα.
Οι στατιστικές λένε ότι τον Σεπτέμβριο θα έχουν προστεθεί 130.000 νέα αυτοκίνητα
H Αττική οδός ήταν πράγματι αναγκαίο και επωφελές έργο. H περιφερειακή Υμηττού έφερε ελαφρά ανακούφιση στο κέντρο της πρωτεύουσας, ήδη όμως αυξήθηκε η συμφόρηση στις εξόδους της (Κατεχάκη, Μεταμόρφωση). Είναι δεδομένο, επισημαίνει ο κ. Γιαννής, ότι η Αττική οδός δεν έχει ενσωματωθεί στο σύστημα της πόλης και ήδη τα πρώτα δείγματα συμφόρησης έχουν γίνει εμφανή. Τι σημαίνει αυτό; Οτι η κυκλοφορία μετά την Αττική οδό πρέπει να συνεχίζεται σε κατάλληλου μεγέθους άξονες, διότι θα προκύψουν σημεία συμφόρησης στην περιοχή των εξόδων, όπως ήδη έχει φανεί. Ακόμη και το κεντρικό κομμάτι της Αττικής οδού, από τη Δουκίσσης Πλακεντίας ως τη Μεταμόρφωση, θα γεμίσει αναπόφευκτα αυτοκίνητα κάποια στιγμή, αναφέρει ο συγκοινωνιολόγος.
Ο οδικός άξονας της μαραθώνιας διαδρομής εκτιμάται ότι προσφέρει αναβάθμιση της ασφάλειας και της κυκλοφορίας. Το ίδιο ισχύει και για τον κόμβο της λεωφόρου Ποσειδώνος με Κηφισού καθώς ανακουφίζει χρόνια προβλήματα – ενώνει την παραλιακή, τα νότια προάστια, με τη Βόρεια και τη Δυτική Αθήνα. Ωστόσο και εδώ οι συγκοινωνιολόγοι βλέπουν ένα συσχετιζόμενο πρόβλημα: τις κακές συνθήκες στην παραλιακή προς το Ελληνικό (Παλαιό Φάληρο) με τα πολλά φανάρια – ήδη το μποτιλιάρισμα είναι πληγή εκεί και θα συνεχιστούν τα σημερινά έντονα προβλήματα συμφόρησης.
ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΙ
Δεν είναι λύση η κατασκευή δρόμων
Οι ειδικοί το έχουν πει πολλάκις και το επαναλαμβάνει ο πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων κ. Πάνος Παπαδάκος: «H κατασκευή οδικών δικτύων δεν λύνει προβλήματα. Κάθε νέος δρόμος εξαιτίας της μεγάλης ζήτησης κυκλοφορίας θα πλημμυρίσει οχήματα εκ νέου και θα λειτουργεί σε συνθήκες συμφόρησης».
Ενδεικτικά είναι τα παραδείγματα και από ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Ο περίφημος M25, ο περιφερειακός δρόμος του Λονδίνου, έγινε με τρεις λωρίδες ανά κατεύθυνση, αντιμετώπισε προβλήματα συμφόρησης εντός της πρώτης δεκαετίας από την κατασκευή του και γρήγορα έδιωξαν τη σκέψη να τον κάνουν με πέντε λωρίδες… Αντίστοιχα, ο περιφερειακός του Παρισιού, ο οποίος έχει έξι λωρίδες ανά κατεύθυνση, αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα συμφόρησης καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, μόλις οκτώ χρόνια μετά την ολοκλήρωσή του.
Υπάρχει λύση-απάντηση στο χάος; Υπάρχει η κατεύθυνση της οργανωμένης διεξόδου, λένε οι συγκοινωνιολόγοι.
Οπως σημειώνει ο κ. Γιαννής, επιβάλλεται η ειλικρινής υποστήριξη των μέσων μαζικής μεταφοράς σε συνδυασμό με ολοκληρωμένες πολιτικές στάθμευσης για την αποθάρρυνση της χρήσης του IX, καθώς «χωρίς ελεγχόμενη στάθμευση (στάθμευση παρά τη οδώ επί πληρωμή), η συμφόρηση στην Αθήνα θα διογκώνεται συνεχώς». Επιπλέον, όσον αφορά το μετρό οι σταθμοί μετεπιβίβασης είναι απαραίτητοι στις παρυφές της πόλης, γύρω από τους τερματικούς σταθμούς, για να αποκτήσει νόημα το αίτημα «αφήστε τα αυτοκίνητά σας». Οπως επισημαίνει ο κ. Γιαννής, παραμένει «αγκάθι» για την κατασκευή τους η εξασφάλιση της χρηματοδότησης και της αποπληρωμής τους, αλλά και η ρύθμιση πολεοδομικών ζητημάτων.
Αλήθεια, σήμερα οι τροχονόμοι ποιο ρόλο παίζουν στις διασταυρώσεις; Διευκολύνουν την είσοδο των οχημάτων στην πόλη, αντί να αστυνομεύουν τις λεωφορειολωρίδες και την παράνομη στάθμευση. Το δίκτυο των λεωφορειόδρομων στην Αθήνα δεν ξεπερνά τα 40 χιλιόμετρα, ενώ στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι 400 χιλιόμετρα. H ταχύτητα των λεωφορείων και των τρόλεϊ κάθε χρόνο μειώνεται κατά 2%-3%…
H σημερινή ασφυξία δεν είναι παρά η αρχή αυτών που θα ακολουθήσουν στην ελληνική πρωτεύουσα, σύμφωνα με τον κ. Παπαδάκο, ο οποίος παρατηρεί ότι είναι επείγουσα η συγκροτημένη πολιτική διαχείρισης για να αξιοποιηθούν τα νέα οδικά δίκτυα που έγιναν επ’ ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο πρόεδρος των ελλήνων συγκοινωνιολόγων θεωρεί αναγκαία την οργάνωση ενός μητροπολιτικού φορέα για τη διαχείριση του συγκοινωνιακού συστήματος της πρωτεύουσας, καθώς σήμερα ζει και βασιλεύει η αποσπασματικότητα των παρεμβάσεων και η πολυδιάσπαση των φορέων που εμπλέκονται.