«Μην ανησυχείς για το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Ο Θεός ξέρει τι περνάς και Αυτός έχει τον έλεγχο. Κράτα δυνατή την πίστη σου και θα δεις τα πράγματα να βελτιώνονται σύντομα…»
Άγιος Λουκάς ο Ιατρός
«Μην ανησυχείς για το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Ο Θεός ξέρει τι περνάς και Αυτός έχει τον έλεγχο. Κράτα δυνατή την πίστη σου και θα δεις τα πράγματα να βελτιώνονται σύντομα…»
Άγιος Λουκάς ο Ιατρός
Τώρα που φαίνεται να κόπασε ο εμφυλιακός σαματάς —ένας σαματάς που, εν πολλοίς, μπορεί να ιδωθεί και ως μια λανθάνουσα απόδραση από την άχρωμη, άοσμη, άγευστη και εκκωφαντικά βουβή νεοελληνική καθημερινότητα— επιτρέψτε μου την παράθεση κάποιων σκέψεων:
Ο Διονύσης Σαββόπουλος έφτασε στο απόγειο της επαναστατικότητάς του προς τη δύση του επίγειου βίου του. Και τούτο —ταπεινά φρονώ— μας το αποκαλύπτει εναργώς στον επικήδειό του ο Αλκίνοος Ιωαννίδης:
«Ακριβέ μου δάσκαλε, τον τελευταίο καιρό έγινες τρυφερός. Ζήτησες τις συγγνώμες σου, είπες τα σ’ αγαπώ σου.»
Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός
Τα μικρά αμαρτήματα
Μολονότι τα αμαρτήματα που αναφέραμε ήδη είναι τα βαρύτερα και πρέπει να τα μισείς ολόψυχα, όμως μη νομίζεις ότι μπορείς να πέφτεις σε ελαφρότερα χωρίς φόβο ή έλεγχο της συνειδήσεως. Να θυμάσαι πως θ΄απολογηθείς στον φοβερό και αδέκαστο Κριτή ακόμα και για κάθε λόγο ανώφελο που θα βγει από το στόμα σου (πρβλ. Ματθ. 12:36).
(Λουκ. ιγ΄10-17)
– Ο σατανάς κατά άδεια ή κατά παραχώρηση του Θεού επιφορτίζει τον άνθρωπο με ασθένειες.
– Γιατί ο ευαγγελιστής λέγει ότι η συγκύπτουσα είχε πνεύμα ασθενείας και όχι ότι ασθενούσε;
– Τι συμβολίζει η ασθένεια όπου η γυναίκα δεν μπορούσε να υψώσει την κεφαλή της στον ουρανό, αλλά έβλεπε πάντα εις την γην;
– Γιατί ο Ιησούς χωρίς σχετικό αίτημα από κανέναν σπεύδει να θεραπεύσει την γυναίκα; Τι μας διδάσκει αυτή η ενέργεια;
– Γιατί λέγει “απολέλυσαι” και ὀχι “θεραπεύσου”;
– Χρειαζόταν ο Ιησούς να βάλει τα χέρια του στο κεφάλι της γυναίκας για να την θεραπεύσει; Ασφαλώς όχι. Γιατί τότε το έκανε;
– Ο αρχισυνάγωγος σκεπάζει τον φθόνο του δια του ζήλου!
Διαβάστε περισσότερα »
Η σκηνή πού περιγράφει ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Ι΄ Λουκᾶ εἶναι συγκλονιστική καί ἀποκαλυπτική γιά τίς διαθέσεις καί τήν εἰλικρίνεια τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί τήν στάση τοῦ Χριστοῦ μας. Μέσα στό πλῆθος βρίσκεται μιά γυναίκα ραχιτική. Σκυμμένη κάτω καί πονεμένη, ἀκούει τήν φωνή χωρίς νά μπορεῖ νά δεῖ τήν μορφή τοῦ Ἰησοῦ.
Ὁ Ἰησοῦς προχωρεῖ πρός τήν ταλαίπωρη ἐκείνη γυναίκα. Τήν πλησιάζει. Μέ στοργή τῆς λέει: «Γύναι, εἶσαι λυτρωμένη ἀπό τήν ἀσθένειά σου. Εἶσαι πλέον καλά». Μιά δύναμη διαπερνᾶ τά μέλη της. Τό σῶμα της ἐπανέρχεται. Δοξολογία καί εὐχαριστία στήν καρδιά της. Θαυμασμός, χαρά καί ἀγαλλίαση.
Οι μεγαλύτεροι ευεργέτες του ανθρωπίνου γένους είναι οι Άγιοι, διότι οι Άγιοι διασώζουν την αλήθεια της ανθρώπινης φύσεως. Οι άνθρωποι ζούμε μέσα στα πάθη μας, τον εγωισμό, την ιδιοτέλεια, και έτσι η αλήθεια της ανθρώπινης φύσεως φθείρεται. Ο άνθρωπος χάνει την ομορφιά της θεόπλαστης φύσεώς του και αρρωσταίνει πνευματικά. Έτσι σιγά-σιγά ξεχνούμε όλοι, μετέχοντας σ’ αυτή την ασθένεια και φθορά της ανθρώπινης φύσεως, ποιος είναι ο αληθινός άνθρωπος, όπως τον έπλασε ο Θεός.
Ο Κύριος, ο Θεός Λόγος, έγινε άνθρωπος, για να κάνει δυνατή στον άνθρωπο την δυνατότητα να ξαναβρεί την ανθρώπινη φύση του την αληθινή, την θεόπλαστη εικόνα του Θεού στον άνθρωπο. Και οι Άγιοι ενωμένοι με τον Χριστό και όντας κάθε ένας μία επανάληψη του Χριστού στην εποχή τους, μας κάνουν συγκεκριμένο και απτό το έργο της ενανθρωπήσεως του Κυρίου μας. Μας δείχνουν δηλαδή τον αληθινό άνθρωπο. Όταν βλέπουμε έναν Άγιο, καταλαβαίνουμε και λέμε: «Αυτός είναι άνθρωπος του Θεού. Έτσι έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο να είναι».
Όσο δεν βλέπουμε αγίους, νομίζουμε ότι αυτό που είμαστε όλοι, αυτό είναι ο άνθρωπος, και έτσι χάνουμε την αλήθεια της ανθρώπινης φύσεως. Γι’ αυτό είπα στην αρχή, ότι η μεγαλύτερη προσφορά των Αγίων του Θεού είναι, ότι μας δείχνουν ποιος είναι όντως ο άνθρωπος, ο κατ’ εικόνα Θεού κτισθείς.
Μεταξύ αυτών των ευεργετών της ανθρωπότητας, των Αγίων του Θεού, οι οποίοι διασώζουν την αλήθεια της ανθρώπινης φύσεως, είναι και ο σήμερα τιμώμενος αγιότατος, «πανάγιος», κατά την υμνολογία της Εκκλησίας μας, Νικόλαος. Διαβάστε περισσότερα »