
Ξωκλήσια τοῦ καλοκαιριοῦ
Λόγια Αγίων
«Αλήθεια ονομάζεται η θεία γνώση, ενώ αρετή οι αγώνες για την αλήθεια, όσων την επιθυμούν».
Άγιος Μάξιμος Ομολογητής
† Κυριακή ΙA’ Ματθαίου (Η παραβολή των μυρίων ταλάντων)
Περί σκληροκαρδίας (Αγ. Λουκάς Κριμαίας)
Το ευαγγέλιο της συγχώρησης (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Ερμηνεία του Ευαγγελίου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)
Ομιλία περί μνησικακίας (Αρχιεπ. Νικηφόρος Θεοτόκης)
Η παραβολή του αγνώμονος δούλου (Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom (†))
Οι συνέπειες των οφειλών (Μητροπ. Ναυπάκτου Ιερόθεος)
Ας μάθουμε να συγχωρούμε (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Αποστολικό ανάγνωσμα:
Ομιλία περί του κατά Θεόν ζήλου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)
Τι έχει να πει ο Απόστολος Παύλος στους Έλληνες (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
† Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (24/8)
Ευτυχώς δεν είχαμε τάμπλετ (Γιούλη Επτακοίλη)

Ένα από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια του καλοκαιριού ήταν η «επιχείρηση τριαντάφυλλο», έτσι την είχαμε βαφτίσει και ήταν οργανωμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Κάναμε «επιδρομές» σε αυλές σπιτιών και κόβαμε τριαντάφυλλα, ενώ ένας κρατούσε τσίλιες. Μετά φτιάχναμε με σπάγκο ένα πρόχειρο μπουκέτο και το προσφέραμε στη γιαγιά, που έσκαγε στα γέλια.
Άλλες φορές, σε άλλες απογευματινές επιδρομές, ψάχναμε για σύκα, σκαρφαλώναμε ψηλά στο δέντρο, γιατί τα χαμηλά κλαδιά τα είχαν ξετινάξει – όλοι το ξέρουν άλλωστε ότι τα κλεμμένα σύκα είναι τα πιο γλυκά.
Ήταν καλοκαίρια χωρίς οθόνες, ούτε μικρές ούτε μεγάλες. Όλες οι περιπέτειες των διακοπών ήταν πραγματικές, είχαν σάρκα και οστά, τις ζούσαμε, στις παραλίες με τις χρωματιστές κροκάλες, στα αμπέλια του παππού και στο καλύβι, στην πλατεία του χωριού τα βράδια, που κάναμε ουρά για σουβλάκι.
Πιθανότατα εάν είχαμε τάμπλετ να το κρατούσαμε κι εμείς με τις ώρες, ευτυχώς όμως δεν είχαμε. Ευτυχώς. Κι έτσι ζούσαμε καλοκαίρια ατόφιας, αδιατάρακτης ευτυχίας, βιώναμε την κάθε μέρα με ένταση και συγκινήσεις.
Ημερολόγιο app-οτοξίνωσης (Ηλιάνα Μάγρα)

Πώς είναι η ζωή offline; Χωρίς τον βόμβο των ειδοποιήσεων, τα μηνύματα και τις αναρτήσεις των φίλων στα κοινωνικά δίκτυα; Η «Κ» δοκίμασε έξι ημέρες τηλεφωνικής νηστείας
Στην αρχή το βρήκα αστείο. «Θα είμαι για έξι ημέρες χωρίς smartphone», ανακοίνωσα στους φίλους μου το βράδυ πριν ξεκινήσει το πείραμα και μίλησα για ώρες σε Instagram και WhatsApp για τις απαραίτητες τζούρες πριν από την αποτοξίνωση.
Κυριακή ΙΑ’ Ματθαίου: Θυσία δικαιωμάτων (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

[Α΄Κορ. 9, 2-12]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 4-9-1994
Ο Παύλος, αγαπητοί μου, αγαπούσε πολύ τους Κορινθίους. Εντούτοις, ήταν η Εκκλησία εκείνη, που της χάρισε βέβαια δύο μεγάλες επιστολές, με θέματα τέτοια όμως που έδειχναν ότι πολύ οι Κορίνθιοι τον είχαν λυπήσει. Και αιτία ήταν άλλοτε οι διχοστασίες τους, άλλοτε η στάση τους απέναντι εις τον αιμομίκτη συμπατριώτη τους, για την οποία υπόθεση είπε ο Παύλος: «Και δεν επενθήσατε; Και μένετε ψυχροί και αδιάφοροι;». Άλλοτε η υποτίμηση που του έκαναν, έναντι άλλων εργατών του Ευαγγελίου: «Ο Απολλώς; Α, είναι καλύτερος από τον Παύλο!». Άλλοτε ότι δεν ήταν ο Παύλος ἐκ τῶν ὑπέρ λίαν Ἀποστόλων. Επειδή –ακούσατε- ηργάζετο χειρονακτικά! Που είναι η σημερινή αποστολική περικοπή κ.ο.κ. Ένα σωρό θέματα, που τα καταγράφει στις επιστολές του και δείχνει πόσο εκείνος μεν τους αγαπούσε, εκείνοι δε διαρκώς τον ελύπιζαν. Γι’ αυτό κάπου λέει: «Πλατύνθητε, ὦ Κορίνθιοι». «Πλατύνατε την καρδιά σας, ω Κορίνθιοι. Εγώ ένας, δεν χωρώ μες στην καρδιά σας, σεις όλοι χωράτε μες στην καρδιά μου». Με πικρία τα έγραφε αυτά και με παράπονο ο Παύλος.
Έτσι, γράφει, από τη σημερινή αποστολική περικοπή: Διαβάστε περισσότερα »
«Περί των καταστρεπτικών πυρκαϊών» (Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος)

Ο υπερτουρισμός τής άδειας πλαστικής φιάλης (Δημήτρης Καπράνος)

Ὑπάρχει τουρισμός καί τουρισμός. Ὑπάρχει καί τό… ἄλλο πρᾶγμα, πού ἀποκαλοῦμε «ὑπερτουρισμό» καί νομίζουμε ὅτι εἶναι εὐλογία. Ἔ, λοιπόν, δέν εἶναι. Ἤ, τοὐλάχιστον, ὄχι πάντα. Γιατί, ὅταν ὁ τουρίστας ἔρχεται γιά νά ἀφήσει πίσω του μόνο ἄδεια μπουκάλια νεροῦ, καρπουζόφλυδες καί selfies μπροστά στήν Ἀκρόπολη, τότε κάτι δέν πάει καλά.