«Όποιος νομίζει ότι μπορεί να γνωρίσει τα μυστήρια του Θεού, με την εξωτερική επιστημονική θεωρία, μοιάζει με τον άνθρωπο που θέλει να δει τον παράδεισο με το τηλεσκόπιο».
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
† Άγιοι Πέτρος και Παύλος Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι (29/6)
Δημοσιεύθηκε στις 27 Ιουνίου, 2025
Bίος των Αγίων Πέτρου και Παύλου
Ομιλία στην εορτή των κορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)
Εγκώμιο στους αγίους Αποστόλους (‘Οσιος Εφραίμ ο Σύρος)
Οι πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
Μνήμη Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Ο Απόστολος Πέτρος: Ο κορυφαίος μαθητής του Χριστού (Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος – Καθηγητής)
Δημοσιεύθηκε στις 27 Ιουνίου, 2025
Ο Απόστολος Πέτρος, ήταν Ιουδαίος και ονομαζόταν Σίμων. Γεννήθηκε στην άσημη κώμη Βηθσαϊδά. Ο Πατέρας του ονομαζόταν Ιωνάς. Έζησε με φτώχεια και στερήσεις, αλλά σε περιβάλλον ευσέβειας. Οι γονείς του ανήκαν στους λιγοστούς πιστούς ευσεβείς Ιουδαίους της εποχής τους, οι οποίοι περίμεναν εναγώνια τον Μεσσία. Γράμματα έμαθε ελάχιστα, προφανώς γνώριζε μόνο γραφή και ανάγνωση. Αδελφός του υπήρξε ο πρωτόκλητος Ανδρέας.
Σημασία και νόημα του θανάτου (Αγουστίν Μπασάβε Φερνάντεθ ντελ Βάγιε)
Δημοσιεύθηκε στις 26 Ιουνίου, 2025
Σχέδιο: Εδουάρδος Σακαγιάν
«Κάθε ον, ως ον, τείνει να διατηρηθεί ως ον», λέει ο Σπινόζα στο τέταρτο μέρος της Ηθικής του. Εγώ προχωρώ περισσότερο και διακηρύσσω πως κάθε άνθρωπος ως άνθρωπος, τείνει να υπάρχει σε πληρότητα. Αυτό το αξίωμα ή πρώτη αρχή της Φιλοσοφικής Ανθρωπολογίας αντέχει παρά το ότι πρέπει να πεθάνουμε. Ακόμα περισσότερο, το χρέος του θανάτου πλάθει την προβολή μας προς το μέλλον. Στη συμβίωση δοκιμάζουμε συχνά το ξέσχισμα μιας υπαρξιακής κοινότητας στον εκπληκτικό θάνατο του πλησίον. Και με τον θάνατο του πλαϊνού μας φίλου γεννιέται η αγωνία της κοσμικής μοναξιάς. Κάτι αιφνίδια ακρωτηριάζεται όταν πεθαίνει ένα αγαπητό πλάσμα. Παρ’ όλο που απομένουν οι αναμνήσεις, τα λείψανα του θανάτου, οι στερνές συστάσεις. Συντρίβονται οι οργανικοί δεσμοί της ερωτικής συνιδιοκτησίας, οι δικοί μας δεσμοί, του κοινού φράγματος. Κάθε στιγμή βιωμένη είναι μια στιγμή λιγότερη για να ζήσουμε. Ο ελεύθερος χώρος της ζωής χάνεται συγκλίνοντας βαθμιαία, στενεύοντας. Το παρελθόν μεγαλώνει και το μέλλον μικραίνει. Η βίωση αυτού του στενέματος, μαζί με την εμπειρία του θανάτου των άλλων, κατευθύνει την προσοχή μας προς τον θάνατο.
«Θάνατος» στα ελληνικά και «mors» στα λατινικά, είναι ουσιαστικά που εφαρμόζονται κατά προτεραιότητα στους ανθρώπους, στην κατάσταση θανάτου της ανθρωπότητας. Μεταφορικά αναφέρεται σε φυτά και ζώα.
Ακρότητες στην Θεολογία και στην ζωή (Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Ομότιμος καθηγητής Θεολογικής σχολής ΑΠΘ)
Δημοσιεύθηκε στις 25 Ιουνίου, 2025
Ο ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Αθηνών ομιλεί για τα δύο άκρα στην πνευματική ζωή και για την αρετή της δικαιοσύνης ως προϋπόθεση για την αξία της αξιοπρέπειας του προσώπου.
Ο Τίμιος Πρόδρομος και οι άγιοι γονείς του Ζαχαρίας και Ελισάβετ († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Δημοσιεύθηκε στις 24 Ιουνίου, 2025
Όλοι γνωρίζουμε την μεγάλη αποστολή, την οποία επετέλεσε ο Τίμιος Πρόδρομος στο έργο της σωτηρίας και μέχρι σήμερα επιτελεί με τις ακατάπαυστες ικεσίες του υπέρ του κόσμου.
Αλλά δεν πρέπει να λησμονούμε ότι πίσω από τον Τίμιο Πρόδρομο κρύβονται δύο ευλογημένες απλές και ταπεινές ψυχές, ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ. Αυτοί οι οποίοι είχαν αφιερώσει την ζωή τους στο Θεό. Αυτοί οι οποίοι λαχταρούσαν ένα παιδάκι, αλλά καθώς δεν τους δινόταν το δώρο, δεν έχαναν την εμπιστοσύνη τους στον Θεό, ούτε βαρυγκομούσαν κατά του Θεού ούτε αγανακτούσαν, αλλά έκαναν υπομονή και πρόσφεραν τον πόνο τους στον Θεό με προσευχή.
Τα πέντε είδωλα: Ποιες είναι οι αιτίες του μελλοντικού πολέμου (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Δημοσιεύθηκε στις 23 Ιουνίου, 2025
Η κουλτούρα ως είδωλο ανήκει στις μέρες μας στα πιο τυφλά είδωλα. Απορρίπτοντας το Θεό που είναι ο μοναδικός εμπνευστής και υποκινητής του πλέον ευγενούς πολιτισμού τόσο της ψυχής όσο και του σώματος, οι αθεϊστές άρχισαν να λατρεύουν τα έργα και τις κατασκευές τους τα oποία ονομάζουν με μία λέξη – κουλτούρα. Όμως το να λατρεύεις τα ανθρώπινα έργα είναι το πλέον μισητό πράγμα ενώπιον του Θεού. Αφού ο Θεός στις εντολές Του απαγόρευσε αυστηρά στους ανθρώπους να λατρεύουν τα έργα και την κτίση Του, από τα οποία και το πλέον ασήμαντο είναι τελειότερο από την τελειότερη ανθρώπινη κουλτούρα. Και εφόσον ο πολιτισμός τοποθετήθηκε σε εξάρτηση με τα υπόλοιπα είδωλα που αναφέραμε εδώ, ιδιαίτερα με τα υλικά αγαθά, είναι επειδή κι αυτός υπηρετεί δυναμικά την κουλτούρα των πολεμικών μικροβίων που πριν ή μετά οδηγούν στη γέννηση της πολεμικής ανάφλεξης.
Από αυτά τα πέντε είδωλα τα δύο μπορούν να ονομαστούν ανόητα και τα τρία υποκριτικά. Ανόητα είναι ο εθνικισμός και η κουλτούρα, επειδή πολλοί φωνάζουν και αυτοδηλώνονται, ενώ υποκριτικά είναι ο υλισμός, ο ιμπεριαλισμός και ο εγωισμός, αφού κρύβονται και ψεύδονται παρουσιαζόμενοι κάτω από άλλα ονόματα. Όλα αυτά τα είδωλα θα μπορούσαν να αποκαλεστούν στη γλώσσα τού Ντοστογιέφσκι μανιακά.
