Στο περιβάλλον της «Διάσκεψης για το Περιβάλλον»


1. «Η Κίνα καλεί τις Η.Π.Α. να πράξουν περισσό­τερα και οι Η.Π.Α. καλούν την Κίνα να πράξει περισσότερα». Ίβο Ντε Μπερ, Επικεφαλής του προγράμματος για τις Κλιματικές Αλλαγές του Ο.Η.Ε., μετά τις αλλεπάλληλες αποτυχημένες συναντήσεις Μπαράκ Ομπάμα-Χού Ζιντάο.

2. «Το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού που είναι το πλου­σιότερο, ευθύνεται για το 50% των ρυπογόνων εκπομπών, ενώ το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού που είναι το φτω­χότερο, ευθύνεται μόλις για το 7% των εκπομπών». Ούγκο Τσάβες, Πρόεδρος της Βενεζουέλας.

3. «Ζητούμε από τον Πρό­εδρο Ομπάμα και τις Η.Π.Α. να ενταχθούν στο Πρωτό­κολλο του Κιότο για μια δί­καιη και αμερόληπτη κλιματική συμφωνία. Δεν μπο­ρεί να υπάρξει εγγύηση για την ειρήνη και την παγκόσμια ασφάλεια, εάν οι Η.Π.Α. δεν μετάσχουν στην εξάλειψη αυτής της σοβαρής απειλής για την ανθρωπότητα». Συνασπισμός 130 Αναπτυσσόμενων Χωρών.

Να σημειώσουμε ότι ο Μπάρακ Ομπάμα τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη 2009 όχι για κα­νένα έργο του που συνέβαλε σ’ αυτήν, αλλά για τις ελπίδες που δημιούργησε.

4. 43 μέλη της Συμμαχίας «Μικρών Νησιωτικών Κρατών», τα οποία απει­λούνται με πλήρη εξαφάνιση εξαιτίας της αύξησης της θερμοκρασίας και της συνα­κόλουθης ανόδου του επιπέ­δου των θαλασσών που θα επιφέρει το λιώσιμο των πάγων, ζήτησαν μέτρα για τον περιορισμό της ανόδου της θερμοκρασίας μέχρι 1,50 αντί του έως τώρα στόχου των 20.

5. Ενθαρρυντική η Συμμετοχή και η Στάση της Ελλά­δας που φάνηκε να βγαίνει από την κατηγορία των «μαύρων περιβαλλοντικά προβάτων» και έκανε σημαν­τικές προτάσεις, όπως η μεί­ωση των εκπομπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε 30% έως το 2020.

«Μη Δεσμευτική Συμφωνία της Κοπεγχάγης».

Λέξεις που διαλέχτηκαν με επιτυχία για να εκφράσουν άλλη μια φορά την αποτυχία μιας διεθνούς συνεννόησης και απόφασης. Αν μετά από αυτή τη Διάσκεψη μάθαμε κάτι περισσότερο, η ελπίδα μας δεν μετατίθεται στην επόμενη Διάσκεψη, στον Νο­έμβριο του 2010 στο Μεξικό, μετατίθεται αλλού και σε όλους μας. Πάνω απ’ όλα στην ευαισθησία για την αμέ­τρητη ομορφιά, στο σεβασμό για την ανεκτίμητη αξία της γης που μας χάρισε ο Θεός. Αυτό το σεβασμό, αυτή την επίγνωση, αυτό το ιερό δέος στο Δημιουργό της χάσαμε, γι’ αυτό κινδυνεύουμε να κα­ταστρέψουμε και το υπέροχο έργο Του.

Τιμώντας τους αγώνες των πάσης φύσεως αγνών ακτιβιστών, που ξενύχτησαν, αγωνίστηκαν, διώχτηκαν, τα­λαιπωρήθηκαν κι αυτή τη φορά στο όλο περιβάλλον της Διάσκεψης για το Περι­βάλλον, τολμούμε να τους προσκαλέσουμε να δώσουν τους αγώνες τους με όραμα μεγαλύτερο από αυτά τα πε­ριορισμένα όρια της γης, που με ειλικρινή αυταπάρνηση υπερασπίζονται.

Να υπερασπισθούν αυτό το ιερό δέος στο Δημιουργό της. Ίσως τότε οι ευγενείς αγώνες τους πάρουν άλλο νόημα και φέρουν άλλα αποτελέσματα.