Ομιλία εις το ρητό του Αποστόλου, το, "Χριστώ συνεσταύρωμαι΄ ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός".

(Γαλ. β’ 16-20)

– Ποιά είναι η κατά Θεόν ζωή;

– Πώς σταυρώνονται οι επιθυμίες της σαρκός; Και πώς συσταυρώνεται ο άνθρωπος με τον Χριστό;

– Με ποιό τρόπο έρχεται και κατοικεί μέσα μας ο Χριστός;

– Γιατί είπε αυτά τα λόγια ο απόστολος; Ποιός ήταν ο σκοπός του; Μήπως για να καυχηθεί και να κερδίσει τον έπαινο των ανθρώπων;

– Εάν τα λόγια του αποστόλου Παύλου είναι ο όρος και ο κανών της χριστιανικής ζωής, ποιός μπορεί να σωθεί; Ποιός μπορεί να νεκρώσει τα πάθη του με τόσους πειρασμούς; Μήπως λοιπόν, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο στη φύση των ανθρώπων;

– Πώς συμβιβάζονται τα λόγια "Στενή η πύλη, και τεθλιμμένη η οδός, η απάγουσα εις την ζωήν" και "Ο γαρ ζυγός μου χρηστός, και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν";

Διαβάστε ολόκληρο τον λόγο από το "Κυριακοδρόμιο εις τας Πράξεις των Αποστόλων", του
Νικηφόρου Θεοτόκη (τόμ. 2ος, σελ. 319 – Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ