(Εφ. 5, 8-19)
– Είναι η μέθη μικρό αμάρτημα, γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος μίλησε σύντομα γι’ αυτό;
– Είναι δυνατόν εκλεκτοί δούλοι του Θεού να μεθύσουν και να πράξουν έργα άνομα;
– Ποιά αποτελέσματα φέρει η μέθη στον άνθρωπο;
– Τί βλάβες προξενούν στο σώμα τα οινοπνευματώδη ποτά;
– Πώς βλάπτει την ψυχήν η μέθη;
– Μήπως ο Θεός δεν τιμωρεί όσων μεθούν τα αμαρτήματα, γιατί την ώρα που τα πράττουν, δεν έχουν συνείδηση των πράξεών τους;
– Ο άνθρωπος εικόνα Θεού. Ο νους εικονίζει τον Πατέρα, ο λόγος τον Υιό και η θέλησις το Πνεύμα. Η κρίσις, η πρόνοια, το έλεος, η πανταχού παρουσία είναι χαρακτήρες της υπερουσίου Θεότητος. Τους ίδιους χαρακτήρες έχει και η εικόνα Του, δηλαδή η λογική ψυχή.
– Ο άνθρωπος διά της μέθης φθείρει το κάλλος της εικόνας του Θεού.
– Μπορεί το ίδιο αμάρτημα να είναι βαρύτερο ή ελαφρύτερο ανάλογα την περίσταση; Διαφέρει η αμαρτία αν γίνεται φανερά ή κρυφά;
– Η αμαρτία της μέθης, αντίθετα από άλλες αμαρτίες, δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί.
– Πολλούς, όχι μόνον πιστούς αλλά και απίστους, σκανδαλίζει ο μεθυσμένος.
– Ποιά τιμωρία όρισε ο Θεός κατά αυτών που μεθούν;
– Ο πληθυσμός της μέθης κατέστησε αναίσθητους τους ανθρώπους και πολλαπλασιάστηκε ο αριθμός όσων μεθούν. Εξ αιτίας αυτού λιγόστεψε σιγά σιγά η ντροπή της μέθης και κατ’ επέκταση ο έλεγχος της συνειδήσεως. Έφτασε δε η μέθη να ονομάζεται απλώς ευθυμία! Ο Θεός όμως κρίνει κατά την αλήθεια των πραγμάτων.
Διαβάστε ολόκληρο τον λόγο από το "Κυριακοδρόμιο εις τας Πράξεις των Αποστόλων", του Νικηφόρου Θεοτόκη (τόμ. 2ος, σελ. 101 – Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ
Posted in 
