Μεσσίας είναι η ελληνική έκφραση της εβραϊκής λέξης που στα ελληνικά αποδίδεται ως χριστός. Είναι δηλαδή αυτός που χρίεται με λάδι προκειμένου να αναλάβει, με βάση την εβραϊκή παράδοση, αξίωμα ιερατικό, βασιλικό ή προφητικό. Ο εβραϊκός λαός στην πολυετή σκλαβιά του υπό διαφόρους κατακτητές αντλούσε ελπίδα, και εξ αυτής δύναμη να υπομένει, με την πίστη στην έλευση του μεσσία, ο οποίος όχι απλώς θα λύτρωνε τον εκλεκτό λαό του Θεού από τα δεινά, αλλά και θα τον καθιστούσε κυρίαρχο επί των άλλων λαών. Ο Μεσσίας ήλθε, όταν ήλθε και το πλήρωμα του χρόνου, πλην όμως δεν τον δέχθηκαν οι δικοί του, οι Ιουδαίοι. Και όχι μόνο δεν τον δέχθηκαν, αλλά και τον σταύρωσαν. Ήταν η τιμωρία Του για την εισαγωγή στον κόσμο των “λογικών” του υπερλόγου. Επέλεξε ως τόπο για τη γέννησή του στάβλο βρωμερό καταφρονώντας τη χλιδή του παλατιού των εγκοσμίων βασιλέων. Φανέρωσε την έλευσή του σε κάποιους απόμακρους μάγους, που δεν γνωρίζουμε τί απόγιναν μετά την προσκύνησή Του, και σε κάποιους αγράμματους βοσκούς ανήμπορους να μεταδώσουν με πειθώ το μήνυμά του στους ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης. Διαβάστε περισσότερα »