Στὴν ἐποχή μας, ποὺ τὰ ταξίδια εἶναι εὔκολα, παρατηροῦμε πολλοὺς χριστιανοὺς νὰ ἐπιλέγουν τὶς προσκυνηματικὲς περιηγήσεις ἢ, ὅπως λέγεται, τὸ θρησκευτικὸ τουρισμό. Παίρνουν τὰ μοναστήρια καὶ τὰ προσκυνήματα μὲ τὴ σειρὰ καὶ μένουν εὐχαριστημένοι, γιατί προσκύνησαν ἱστορικὲς εἰκόνες καὶ ἱερὰ λείψανα ἁγίων, ἀλλὰ καὶ γιατί τοὺς μίλησαν οἱ ὑπεύθυνοι μοναχοί.
Παράλληλα περνοῦν καλὰ σὰν κοσμικοὶ τουρίστες. Συνδυάζουν τὸ πνευματικὸ μετὰ τοῦ τερπνοῦ καὶ τελικὰ στὴ μνήμη τους μένει τὸ δεύτερο, ἐνῷ γρήγορα χάνουν τὸ πρῶτο καὶ αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ προσωπική τους ζωὴ παραμένει ἡ ἴδια. Ἁπλὰ ἱκανοποιοῦν τὴν περιέργειά τους, ἀλλὰ δὲν ἀνησυχοῦν γιὰ τὴν ἀνυπαρξία πνευματικοῦ ἀγώνα καὶ γιὰ τὶς καθημερινὲς ἁμαρτωλὲς συνήθειές τους. Οἱ περισσότεροι προσκυνητὲς μένουν ἀδιάβροχοι καὶ πολλὲς φορές ὁ συγχρωτισμὸς ποὺ παρατηρεῖται στὰ μέρη ποὺ ἐπισκέπτονται τοὺς βλάπτει πνευματικά, ἀφοῦ αὐξάνει τοὺς πειρασμούς. Ὑπάρχουν βέβαια καὶ οἱ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις. Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: 
Λέξεις Κλειδιά: 
