1. Το παραπάνω ερώτημα αποτελεί την κατακλείδα της γνωστής παραβολής της χήρας και του άδικου κρητού (Λουκ. 18, 1-8). Ακολουθεί αμέσως μετά τη διαβεβαίωση του Ιησού ότι ο Θεός θα απαντήσει στην εναγώνια ικεσία των πιστών Του. Αν ο άδικος κριτής δικαίωσε τη χήρα που επέμεινε στο σωστό αίτημά της, λέγει ο Ιησούς, «ο Θεός ου μη ποιήση την εκδίκησιν των εκλεκτών αυτού των βοώντων αυτώ ημέρας και νυκτός και μακροθυμών επ’ αυτοίς; Λέγω υμίν ότι ποιήσει την εκδίκησιν αυτών εν τάχει» (Λουκ. 18, 7-8). Είναι απολύτως βέβαιο και σαφές ότι ο Θεός θα ανταποκριθεί με τρόπο σωτήριο, λυτρωτικό και αποφασιστικό στη βαθειά, ανυποχώρητη και επίμονη πίστη των ανθρώπων σ’ Αυτόν.
Το μεγάλο όμως θέμα είναι αν οι άνθρωποι, στο πέρασμα του χρόνου και στη διαδοχή των αιώνων, μπορέσουν να διατηρήσουν ζωντανή και ενεργό μια τέτοια πίστη. Το πρόβλημα ακριβώς αυτό εκφράζεται με το εκπληκτικά έντονο και αποκαλυπτικό ερώτημα του Χριστού στο τέλος της παραβολής της χήρας και του αδίκου κριτού: «Πλήν ο Υιός του Ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γης;» (Λουκ. 18, 8).
Δημήτριος Τρακατέλλης
«Πλήν ο Υιός του ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γης;» (Λουκ. 18, 8) (Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος (Τρακατέλλης))
Δημοσιεύθηκε στις 22 Ιουνίου, 2009
(4,057 άτομα το έχουν διαβάσει)
(4,057 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: 
Λέξεις Κλειδιά: 
