Τον 11ο αιώνα, η Εκκλησία όρισε την 30η Ιανουαρίου για τον κοινό εορτασμό τριών μεγάλων αγίων, που έλαμψαν κατά τον βίο τους με την ευρύτητα των γνώσεων, με την ανάλωση για τον συνάνθρωπό τους, με την ακτημοσύνη τους και με την άκρα συνέπεια μεταξύ λόγων και έργων ακολουθώντας το παράδειγμα του σωτήρος Χριστού. Το 1842 το Πανεπιστήμιο Αθηνών καθιέρωσε για την ελεύθερη Ελλάδα την εορτή των Τριών Ιεραρχών ως ημέρα αφιερωμένη στην Παιδεία και στα Γράμματα. Ήταν ελάχιστο χρέος έναντι της Εκκλησίας, που κατά τη μακρόχρονη δουλεία, διατήρησε, μέσω στοιχειώδους εκπαίδευσης, τη γραπτή ελληνική γλώσσα, αλλά, κυρίως, αποσόβησε τον ολικό εξισλαμισμό και τον αφανισμό του Γένους! Ήταν ελάχιστο χρέος και έναντι του πρώτου κυβερνήτη, που δολοφονήσαμε, κατά προτροπή των ξένων. Αυτού φίλος, ο Ιωάννης Δομπόλης, μετά τον θάνατο του Καποδίστρια, χρηματοδότησε την ανέγερση του πρώτου Πανεπιστημίου της χώρας, που φέρει ως σήμερα το όνομα Καποδιστριακό. Ο φωτισμένος κυβερνήτης αναλώθηκε για την παιδεία του Γένους και στο σύντομο χρονικό διάστημα διακυβέρνησης πραγματοποίησε σπουδαιότατο έργο. Όραμά του ήταν τα ελληνόπουλα να εγκολπωθούν παιδεία θεμελιωμένη στην παράδοσή μας την ελληνορθόδοξη.

Έχει η παιδεία ανάγκη από προστάτες; (Απόστολος Παπαδημητρίου)

H δυτικοευρωπαϊκή παιδεία και οι τρεις Ιεράρχες (Αρχ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ιεροκήρυκας Ι. Μ. Πατρών)

“Η Ελληνορθόδοξη Παιδεία των Τριών Ιεραρχών είναι η Παιδεία των Αρχαίων Ελλήνων, η οποία διηθείται μέσα από την Αποκαλυφθείσα από τον Θεάνθρωπο Αλήθεια, μεταμορφώνεται και καθίσταται «πεπληρωμένη» από πάσης πλευράς Παιδεία με σκοπό την ολοκλήρωση του ανθρώπου” .
Το άσεμνο θέαμα δημιουργεί καταχραστές ανθρώπων

Αυξάνεται η σεξουαλική κακοποίηση μεταξύ ανηλίκων, νέων και γυναικών καθώς αυτή τροφοδοτείται από τη διαδικτυακή πορνογραφία. Το άσεμνο θέαμα που είχε ήδη διεισδύσει στη ζωή των παιδιών από το διαδίκτυο υποστηρίζεται τώρα και από τα σχολικά προγράμματα συμπεριληπτικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Υπάρχει ανάγκη για ανάληψη δράσης από τους γονείς και τη πολιτεία για να προστατευθούν τα παιδιά από τη χρήση της, καθώς τόσο τα θύματα όσο και οι θύτες πληθαίνουν.
Το αφήγημα περί ανυπαρξίας φύλων και ο μανδύας περί ισότητας δικαιωμάτων (Κωνσταντίνος Γρίβας, καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών)

Η συζήτηση που γίνεται σήμερα για το θέμα του γάμου ατόμων του ιδίου φύλου τείνει να αγνοεί το ευρύτερο πλαίσιο, μέσα στο οποίο διεξάγεται αυτή η συζήτηση. Και το ευρύτερο πλαίσιο είναι η υπαρξιακή κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα ο Δυτικός Πολιτισμός, ο οποίος φαίνεται πως έχει κηρύξει έναν ανελέητο πόλεμο σε πάσης μορφής συλλογικές ταυτότητες, προωθώντας ως απόλυτα κυρίαρχο και ανεξέλεγκτο πολιτικό υποκείμενο το “απέραντο” άτομο. Δηλαδή, το άτομο που δεν αντιμετωπίζει κανενός είδους περιορισμούς, ούτε καν από την ίδια τη φύση και που δια των επιλογών του μπορεί να ορίζει τα πάντα, ακόμη και το φύλο του!
Κυριακή ΙΕ’ Λουκά (Ζακχαίου): Ομιλία περί ωφελίμου και ανωφελούς μετανοίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Λουκ. ιθ’ 1-10)