“Όταν ο Θεός μοίρασε τον κόσμο, τα παιδιά πήρανε τις γωνιές των δρόμων κι ο διάβολος τις πιο ωραίες λέξεις” (Τ. Λειβαδίτης)

Διαβάστε περισσότερα »

Στὴν σημερινὴ κυρίως ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος, καθὼς ὅλο καὶ περισσότερο ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν Θεό, ἔχασε τὸ πρόσωπό του, τὴν προσωπικότητά του καὶ κατήντησε ἕνα ὂν ἀπρόσωπο, ἕνα νούμερο, ἕνα ρομπότ, μαζοποιήθηκε καὶ ἀπὸ τὴν προσωπικὴ ζωὴ πέρασε στὸν ἀτομισμό. Ἀπὸ τὴν πνευματικὴ ζωὴ μεταπήδησε στὴν σαρκικὴ καὶ ἡδονική. Ἀπὸ τὴν ἐλευθερία πέρασε στὴν δουλεία –«πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν δοῦλός ἐστιν τῆς ἁμαρτίας» (Ἰωάν. 8, 34)– ἢ στὴν αὐθαιρεσία, ἀπὸ τὴν ἀγάπη στὸ μῖσος, ἀπὸ τὸ λογικὸ στὸ παράλογο, ἀπὸ τὸ φυσιολογικὸ στὸ παρὰ φύση καὶ ἀπὸ τὴν κοινωνία στὴν τραγικὴ καὶ θανατηφόρο μοναξιά. Κι αὐτὸ γιατὶ τὸ πρόσωπο, ὡς φορέας τοῦ λογικοῦ, τοῦ βουλητικοῦ καὶ τῆς ἐλευθερίας, σχετίζεται μὲ τὸν Δημιουργό του Θεό, μὲ τὸν συνάνθρωπο καὶ τὴν κτίση. Οἱ σχέσεις αὐτὲς ὁρίζουν τὴν ἔννοια τοῦ προσώπου καὶ ἀναδεικνύουν τὸν ἄνθρωπο σὲ προσωπικότητα.

Διαβάστε περισσότερα »

Δὲν ξέρω ἂν τὸ ἔχετε παρατηρήσει, καλοί μου φίλοι. Ἡ ψυχή μας εἶναι πλασμένη νὰ λαχταρᾶ τὸ νέο, τὸ καλύτερο, τὸ ὡραιότερο, τὸ ἀνώτερο, τὸ ἅγιο. Αὐτὰ ἀναζητᾶ συνέχεια, ὅλο γι’ αὐτὰ πασχίζει, γι’ αὐτὰ ἀγωνίζεται καὶ δαπανᾶται, ἀκόμη καὶ χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνει καὶ πολύ!

Διαβάστε περισσότερα »

«ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ» (Α’ Κορ. 6, 20)

Πιστεύεται πως το να παρακολουθεί ένας ενήλικας ή ένα παιδί ακατάλληλες ταινίες με σεξουαλικό περιεχόμενο είναι ακίνδυνη δραστηριότητα;

Διαβάστε περισσότερα »

(Ματθ. κβ΄ 35-46)

Διαβάστε περισσότερα »