Ο Δήμος Αθηναίων και οι «χώροι εποπτευόμενης χρήσης»

Η πρόσφατη ανάληψη από τον Δήμο της Αθήνας μιας πρωτοβουλίας για τη δημιουργία χώρων «εποπτευόμενης χρήσης» ναρκωτικών, που εγκαινιάστηκε με μια ημερίδα όπου κοινωνικοί φορείς κλήθηκαν να καταθέσουν τις απόψεις τους και συνεχίζεται μια ανάληψη πρωτοβουλίας προς το υπουργείο Υγείας, επαναφέρει στο προσκήνιο τη συζήτηση για την εξάρτηση και την στάση της κοινωνίας απέναντι στο φαινόμενο. Διαβάστε περισσότερα »

«Own spiro, spew»- εφόσον αναπνέω, ελπίζω. Ήταν η πρώτη φράση ενός παλιού λατινικού αναγνωσματαρίου, μια φράση που, παρά το χρηστικό χαρακτήρα της, δίνει το φιλοσοφικό στίγμα της ανθρώπινης ύπαρξης: ζωή και ελπίδα. Ένα στίγμα, που θα έπρεπε, ίσως, να είναι ο ψυχικός βηματοδότης κάθε παραπαίοντος ανθρώπου, το φως που δείχνει το στενό μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή. Το φως, όμως, δεν είναι χρήσιμο στους τυφλούς και, δυστυχώς, ο σημερινός άνθρωπος είναι ένας εκούσιος τυφλός, αφού οικειοθελώς κλείνει τα μάτια στα προβλήματα του καιρού του. Χωρίς ηθικό έρμα, όσο ζει, απελπίζεται. Ο στρουθοκαμηλισμός φαντάζει στα μάτια του σαν η πιο εύκολη λύση. Αλλ’ αν δεν υπάρχουμε εμείς για τα προβλήματα, δε σημαίνει πως τα προβλήματα δεν υπάρχουν για μας. Διαβάστε περισσότερα »

Η ακηδία

Εάν μας αιχμαλωτίσει περισσότερο από τα άλλα πάθη η ακηδία, τότε η ψυχή μας ευρίσκεται σε μεγάλο αγώνα. Είναι πολύ φοβερό αυτό το πονηρό πνεύμα. Συγγενεύει πολύ με το πνεύμα της λύπης και νικά ιδιαίτερα αυτούς που ευρίσκονται στη μοναξιά. Όταν εγερθούν πελώρια τα κύματα λογισμών και παθών εναντίον της ψυχής, εκείνη την ώρα ο άνθρωπος νομίζει ότι δεν θα λυτρωθεί ουδέποτε απ’ αυτά. Ο νοητός εχθρός του επιφέρει παντός είδους λογισμούς και σκέψεις ότι, εάν σήμερα είναι τόσο άσχημα, αύριο θα είναι χειρότερα και μεθαύριο ακόμη χειρότερα. Έτσι του σφυρίζει στο νου ότι εγκαταλείφθηκε από τον Θεό, ότι του συμβαίνουν αυτά επειδή δεν τον φροντίζει ο Θεός, ότι αυτά συμβαίνουν μόνον σ’ αυτόν και σε κανέναν άλλον. Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα, δεν είναι! Διαβάστε περισσότερα »

Γεννήθηκε το 1926 σ’ ένα νησί της Δωδεκανήσου. Όλη την παιδική ηλικία την έζησε παίζοντας με τα χριστιανόπαιδα, ενώ ο ίδιος ήταν Μουσουλμάνος. Τις παραμονές των χριστιανικών γιορτών μαζί με τα παιδιά του χωριού έτρεχε στα κάλαντα παίζοντας με την φλογέρα του. Το σπίτι που έμεναν ήταν ένας σταύλος. Εκεί τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων –μετά τα κάλαντα– και αφού είχε ξαπλώσει για να κοιμηθή, αισθάνεται να ανοίγη η πόρτα και μπροστά του να εμφανίζεται ο Χριστός. Φορούσε άσπρο χιτώνα, το πρόσωπό του ήταν χαμογελαστό και του είπε: «Ήρθα για σένα, είσαι δικό Μου παιδί» και εξαφανίστηκε. Το ίδιο επαναλήφθηκε τις επόμενες δυο νύχτες. Διαβάστε περισσότερα »

Μεγάλη νίκη των λαών της Ευρώπης επιτεύχθηκε, ώστε να οδεύσει προς συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η έννοια της Οικογένειας, που σημαίνει μόνο τον φυσικό δεσμό ΑΝΔΡΑ, ΓΥΝΑΙΚΑΣ και ΠΑΙΔΙΩΝ.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση τύπου της 8.6.2017 από την Οργανωτική Επιτροπή της Πανευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας “MumDudKids” έχουν συγκεντρωθεί άνω του 1.000.000 εγκύρων υπογραφών. Επίσης εκπληρώνονται και όλα τα υπόλοιπα κριτήρια για να εισαχθεί το ζήτημα του Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Διαβάστε περισσότερα »