«Ἰησοῦς Χριστός χθές
καί σήμερον ὁ αὐτός
καί εἰς τούς αἰώνας»

Συχνά γίνεται λόγος γιά ἀνανέωση στήν Ἐκκλησία· λές καί ἡ Ἐκκλησία γηράσκει καί χρειάζεται ἀνανέωση. Προσπαθεῖ κανείς σήμερα νά κρατήσει λίγο τήν παράδοση, νά τηρεῖ τίς νηστεῖες, νά μή δουλεύει τίς γιορτές, να εἶναι εὐλαβής καί τόν λένε ἀναχρονιστικό καί ξεπερασμένο. Σέ ποιά ἐποχή ζεῖς; Αὐτά δέν γίνονται τώρα. Πᾶνε αὐτά τά πράγματα! Εἶναι μερικές ἀπό τίς ἐκφράσεις πού ἀκούει κανείς ἀπό τόν κόσμο. Δηλαδή, σιγά σιγά οἱ ἄνθρωποι ὅλα αὐτά τά παίρνουν γιά παραμύθια. Ἀκόμη και τίς ἀξίες τίς λένε κατεστημένο τώρα και πᾶνε νά ἀντικαταστήσουν τίς ἀξίες με ἀταξίες. Μεγάλη διαστροφή ὑπάρχει στόν κόσμο! Τήν ὀμορφιά τήν πνευματική τήν θεωροῦν ἀσχήμια. Ἡ πνευματική ὀμορφιά δηλαδή γιά τούς κοσμικούς εἶναι κοσμική ἀσχήμια. Διαβάστε περισσότερα »

Εικόνα λοιπόν είναι ομοίωμα κάποιου και δείγμα και αποτύπωμα, που δείχνει στον εαυτό του το εικονιζόμενο, οπωσδήποτε όμως δεν μοιάζει εξ’ ολοκλήρου η εικόνα με το πρωτότυπο, δηλαδή με το εικονιζόμενο-γιατί άλλο είναι η εικόνα και άλλο το εικονιζόμενο-, οπωσδήποτε όμως βλέπει κανείς σ’ αυτά διαφορά, αν και δεν είναι άλλο τούτο και άλλο εκείνο. Για παράδειγμα λέω το εξής. Η εικόνα του ανθρώπου, αν και αποτυπώνει τη μορφή του σώματος του, όμως δεν έχει τις ψυχικές δυνάμεις του, γιατί ούτε ζει ούτε σκέφτεται ούτε μιλάει ούτε αισθάνεται ούτε κουνάει κάποιο μέλος του. Και ο Υιός, ενώ είναι φυσική εικόνα του Πατρός, έχει κάποια διαφορά σε σχέση με Αυτόν· είναι Υιός και όχι Πατέρας. Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »

(Ματθ. κα’ 33-42)

– Η ερμηνεία αυτής της παραβολής μας βοηθά να καταλάβουμε γιατί ενώ ο Θεός αρχικά επέλεξε το γένος του Αβραάμ για να ανακαλέσει την ανθρωπότητα στην προτέραν μακαριότητα, έπειτα από το Πάθος και την Ανάστασή Του, εισάγει εις την θείαν αυτού χάριν, το γένος των ειδωλολατρών.

Διαβάστε περισσότερα »