Δεν παύει ποτέ ο άρχων του κακού, ο ανθρωποκτόνος και μισάνθρωπος διάβολος, εξαιτίας του μεγάλου φθόνου του, να καταπολεμά και να πλανά με κάθε τρόπο τους ανθρώπους επιθυμώντας να τους καταστρέψει, επειδή θεωρεί τον όλεθρο των ανθρώπων χαρά και θρίαμβό του, μολονότι γνωρίζει ο ανόσιος ότι με αυτόν τον τρόπο ετοιμάζει γι’ αυτούς πολύ μεγάλα και πικρά βάσανα.

Αυτή είναι, ευγενέστατε ηγεμόνα Δημήτριε, η έχθρα και η μανία του εναντίον μας. Ποιος στέρησε τον γενάρχη μας από τον μακάριο και αγγελικό βίο στον παράδεισο του Θεού; Αυτός είναι που διά του τρομερού όφεως αποπλάνησε την προμήτορά μας Εύα και δι’ αυτής τον πρωτόπλαστο Αδάμ και συνεπώς ολόκληρο το άθλιο γένος των ανθρώπων [1] και εισήγαγε και τον σωματικό και τον πνευματικό θάνατο [2]. Ο θάνατος αυτός συνεχιζόταν μέχρι την ενανθρώπηση του Δημιουργού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, με την φιλάνθρωπη και θεϊκή έλευση του οποίου καταλύθηκε η πλάνη του εχθρού. Αποδυναμώθηκε το κράτος του πνευματικού θανάτου, όταν ο Σωτήρας μας κατέβηκε στον Άδη και κατέλυσε το σκότος του, που είναι η στέρηση του φωτός της ζωής εν Θεώ. Διαβάστε περισσότερα »

(Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, κεφ. ε΄, χωρία 1 έως 11)

(Αποσπάσματα από την ομιλία ΙΔ΄ του αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου)

«καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Διαβάστε περισσότερα »

Αλλά τι να κάνουμε, θα ρωτήσετε, για να εμποδίσουμε την ανάπτυξη του αισθησιασμού στα παιδιά; Διαβάστε περισσότερα »

Το μόνο πράγμα που μπορεί να παρατηρήσει κανείς, αμέσως μόλις κοιτάξει τα πρόσωπα των ανθρώπων στις μέρες μας, είναι μία κατάθλιψη. Μόνο λίγα παιδάκια, όχι όλα κι όχι σ’ όλες τις ώρες, δείχνουν ξένοιαστα και χαρούμενα. Η κατάθλιψη βέβαια αυτή δεν διαπιστώνεται μόνο άμεσα, αλλά συχνά και έμμεσα. Πρόσωπα οργισμένα, ανήσυχα και βιαστικά, πρόσωπα καχύποπτα ή παγερά αδιάφορα, πρόσωπα σε παραλήρημα θριάμβου για γελοίες επιτυχίες, πρόσωπα λαίμαργα για κάθε είδους ηδονές και προπαντός πρόσωπα που διψούν για παρανομία, για διαστροφή, για κάτι το αλλόκοτο ή με τη νευρασθένεια των συνεχών αλλαγών, πρόσωπα τέλος με την έκφραση της ειρωνείας στα χείλη, του χλευασμού και της αηδίας. Διαβάστε περισσότερα »