1 Ούτε οι δαίμονες, ούτε τα θηρία που βλάπτουν τους ανθρώπους, ούτε οι κακοί άνθρωποι μπορούν να εκπληρώσουν το θέλημά τους, ώστε να αφανίσουν και να καταστρέψουν τους άλλους, αν δεν το επιτρέψει ο Θεός, που κυβερνά τον κόσμο, και αν δεν ορίσει μέχρι πιο σημείο μπορούν να βλάψουν. Γιατί ο Θεός δεν επιτρέπει να ενεργούν με απεριόριστη ελευθερία˙ γιατί αν γινόταν αυτό, δε θα μπορούσε να επιβιώσει κανένα ζωντανό πλάσμα. Ο Κύριος δεν αφήνει τα κτίσματά του να τα πλησιάσει η δύναμη των δαιμόνων και των κακών ανθρώπων και να τα βλάψουν κατά το θέλημά τους. Για τούτο να λες πάντα στην ψυχή σου: Έχω φύλακα το Θεό, που με φυλάει, και κανένα φθοροποιό κτίσμα δεν μπορεί να παρουσιασθεί μπροστά μου, παρά μόνο αν έχει την άδεια του Θεού. Πίστεψε ακόμη πως δεν τολμούν ούτε να φανούν στα μάτια σου, ούτε να σε κάνουν να ακούσεις με τ’ αυτιά σου τις απειλές τους. Γιατί, αν είχαν άδεια από το Θεό να ενεργούν απεριόριστα το κακό, δε θα χρειάζονταν τα λόγια τους για να σε φοβίσουν, αλλά θα εκπλήρωναν κατ’ ευθείαν το έργο τους σύμφωνα με το θέλημά τους. Διαβάστε περισσότερα »

Στό χω­ριό Αὔ­ρα Κα­λαμ­πά­κας γεν­νή­θη­κε καί ἔ­ζη­σε ὁ Σω­τή­ρης Βα­κουφ­τσῆς. Ἀ­πό μι­κρός ἔ­δει­χνε ἰ­δι­αί­τε­ρη ἀ­γά­πη πρός τόν Θε­ό καί τήν Ἐκ­κλη­σί­α. Ἔ­κα­νε προ­σευ­χές καί νη­στεῖ­ες καί ἄλ­λους πνευ­μα­τι­κούς ἀ­γῶ­νες χω­ρίς νά ἔ­χη κά­ποι­ον ὁ­δη­γό ἀλ­λά πα­ρα­κι­νού­με­νος ἀ­πό τήν καρ­δια­κή του θέρ­μη πρός τόν Χρι­στό. Ἀρ­γό­τε­ρα βο­η­θή­θη­κε πο­λύ ἀ­πό κάποιον μα­κρι­νό συγ­γε­νῆ του, τόν Χρῆ­στο Γκουντό­που­λο, με­γα­λύ­τε­ρό του στήν ἡ­λι­κία­. Διαβάστε περισσότερα »

Το πρόβλημα της ασθένειας και του πόνου διαχρονικά, είναι παράγοντες υψηλού κινδύνου για την παγίδευση ανίσχυρων πνευματικά ανθρώπων και ακατήχητων χριστιανών για να παγιδευθούν στις διάφορες «προσφορές» αντιμετώπισης της ασθένειας, που προέρχονται από αιρετικές και αποκρυφιστικές ομάδες. Διαβάστε περισσότερα »

– Γέροντα, όποιος έχει φιλότιμο το καταλαβαίνει ο ίδιος; Διαβάστε περισσότερα »

Κουρασμένοι κάποιοι εν Χριστώ αδελφοί από τον… πνευματικό τους αγώνα, θεωρούν ότι είναι αναγκαίο και απαραίτητο να κάνουν κάποιες φορές μία στάση: να δυσανασχετήσουν κάποια φορά με το «σκληρό» θέλημα του Θεού, να κατακρίνουν λίγο τον συνάνθρωπό τους που τους αδίκησε, να καυ-χηθούν έστω για μια επιτυχία τους.
Ξέρουν ότι αυτό που κάνουν δεν είναι το σωστό, όμως δικαιολογούν τον εαυτό τους με τη σκέψη ότι είναι μια… ανάπαυλα! Διαβάστε περισσότερα »