Ο ανθρώπινος πόνος και η ασθένεια υπήρξε πάντα ένα φαινόμενο στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους, που έτυχε πολυμερούς προσέγγισης και ερμηνείας με κύριο παράγοντα φυσικά αντιμετώπισή του την ιατρική επιστήμη. Το πλήθος των παραμέτρων, με τις οποίες συσχετίζεται το πρόβλημα της ασθένειας, υπήρξε η αφορμή ώστε να μη απουσιάσει και μία, δυστυχώς, ποικιλόμορφη αποκρυφιστική προσέγγιση του φαινομένου.

Σήμερα πλήθος αποκρυφιστικών, εσωτεριστικών, γκουρουιστικών κ.ά. ομάδων, πολλές εξ αυτών κομμάτια του παγκόσμιου αντιχριστιανικού μωσαϊκού της «Νέας Εποχής», να χρησιμοποιούν μέσα στις διδασκαλίες τους θέματα, που σχετίζονται με την υγεία. Ο Chr. Grundmann υπογραμμίζει ότι ο όρος «θεραπεία» είναι ένας βασικός όρος στο λεξιλόγιο της Νέας Εποχής [1]. Διαβάστε περισσότερα »

Γνωρίζετε κανέναν Άγιο που να μη πόνεσε και να μη πέρασε μέσα στο καμίνι, να μη δοκιμάστηκε στο χωνευτήρι που λέγεται πόνος; Και μεις να μη νομίζουμε ότι έτσι, χωρίς καμιά δική μας υπομονή και καρτερία στις φουρτούνες της ζωής, θα προοδεύσουμε πνευματικά. Πρέπει να μάθουμε την αξία και το νόημα της ζωής σαν ένα στάδιο αγώνων πριν από τη μετάβασή μας στον ουρανό. Να θυμηθούμε ότι είναι σοφό και αληθινό αυτό που λέγεται: «Είχε δάσκαλο τον πόνο και έμαθε πολλά». Διαβάστε περισσότερα »

Οἱ θλίψεις μᾶς ὁδηγοῦν εἰς τόν Παράδεισον Διαβάστε περισσότερα »

Ἄν θέλουμε νά μή χάσουμε τόν δρόμο μας, μιλώντας γιά τίς προκλήσεις τοῦ σύγχρονου κόσμου, εἶναι ἀπαραίτητη ἡ μαθητεία μας στά πρόσωπα καί τά κείμενα τῶν θεοπνεύστων Προφητῶν, Ἀποστόλων καί ἁγίων Πατέρων πού γνωρίζουν, ὅσο εἶναι στόν ἄνθρωπο ἐφικτό, τόν Θεό, τόν ἄνθρωπο, ἀλλά καί «τά βαθέα τοῦ σατανᾶ».

Οἱ «προκλήσεις τοῦ σύγχρονου κόσμου» εἶναι μιά γενική διατύπωση μέσα στήν ὁποία μπορεῖ κανείς νά περιλάβῃ πολλά πράγματα: πολιτικά, κοινωνικά, ἐπιστημονικά καί θεολογικά. Ἐμεῖς στό σημείωμά μας θά εἴμαστε ἀρκετά πεζοί, ἄν καί ἡ πρόκληση ἤ, ἠπιότερα, ἡ ἀφορμή γι’ αὐτά πού θά καταγράψουμε σχετίζεται μέ τήν ἑορταστική ἀτμόσφαιρα τῶν Χριστουγέννων. Ὅλος ὁ δυτικός κόσμος, ἀλλά καί πολλές πόλεις τῆς Ἀνατολῆς ἀπό τά μέσα τοῦ Νοέμβρη στολίστηκαν μέ τόν χριστουγεννιάτικο διάκοσμό τους.

Σχετικό λοιπόν μέ αὐτόν τόν διάκοσμο εἶναι ἕνα ἀποκαλυπτικό ἄρθρο τοῦ Τάκη Θεοδωρόπουλου μέ τίτλο «Χριστούγεννα καί μουσουλμάνοι» (Καθημερινή, 26.11.2019). Τό ἄρθρο εἶναι ἀποκαλυπτικό ὄχι τόσο γιά τήν εἴδηση πού μεταφέρει καί σχολιάζει, γνωστή ἄλλωστε καί κοινότυπη γιά τίς μέρες μας, ὅσο γιά τά πολιτιστικά κριτήρια τοῦ ἀρθρογράφου, ὁ ὁποῖος μαζί μέ τίς πολύ εὔστοχες ἐπισημάνσεις του καί τίς ξεκάθαρες «διαφωτιστικές» ἀπόψεις του, ἀποκαλύπτει (χωρίς νά τό ἔχη στόχο) κάποιες ἀπό τίς νεοελληνικές ἀλλοιώσεις τῶν ἐκκλησιαστικῶν κριτηρίων. Διαβάστε περισσότερα »