Φωτογραφία i-stock

Η πολλή τηλεόραση επηρεάζει την γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών [μελέτη] (Ρούλα Τσουλέα)

Πατερικές διδαχές: «Γιατί φυτρώνουν στο σπίτι μας αγκάθια και τριβόλια»

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Ρωμ. ζ΄, 15, 16) παρατηρεῖ: «Ὃ γὰρ κατεργάζοµαι οὐ γινώσκω· οὐ γὰρ ὃ θέλω τοῦτο πράσσω, ἀλλ’ ὃ µισῶ τοῦτο ποιῶ. Εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω τοῦτο ποιῶ, σύµφηµι τῷ νόµῳ ὅτι καλός». (: Εἶµαι λοιπὸν σκλάβος τῆς ἁµαρτίας, διότι ἐκεῖνο ποὺ ἐκτελῶ, τὸ ἐκτελῶ τυφλά, µεθυσµένος ἀπὸ τὸ πάθος, χωρὶς νὰ ξεύρω τί πράττω. Διότι δὲν πράττω ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον µὲ τὸ βάθος τῆς καρδίας µου θέλω, ἀλλ’ ἐκεῖνο ποὺ µισῶ, ὅταν δὲν εἶµαι σκοτισµένος ἀπὸ τὸ πάθος, αὐτὸ πράττω. Ἐὰν δὲ ἐκεῖνο, ποὺ εἰς τὸ βάθος µου δὲν θέλω, αὐτὸ πράττω, συµφωνῶ καὶ συµµαρτυρῶ µὲ τὸν νόµο, ὅτι εἶναι καλός).
Ὅταν ἁμαρτάνουμε μετὰ ἀκολουθεῖ ὁ πνευματικὸς νόμος, ὁ ὁποῖος ἐνεργεῖ πρὶν τὴν μετάνοια. Ἄν μετανοήσουμε, τιμωρία δὲν ὑπάρχει. Πολλὲς φορὲς καὶ μέσα στὶς οἰκογένειες, λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν, ἐνεργεῖ ὁ πνευματικὸς νόμος. Ἐνεργεῖ δηλαδὴ ἡ θεία δικαιοσύνη, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ καταλάβουμε τὴν αἰτία τῶν προβλημάτων καὶ νὰ ὁδηγηθοῦμε στὴν μετάνοια.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μὲ πατρικὴ ἀγάπη μᾶς συμβουλεύει καὶ μᾶς ἐξηγεῖ γιατὶ ἔχουμε πολέμους στὰ σπίτια μας:
Η παραβολή του Ασώτου (Αρχιμ. Βασίλειος Γοντικάκης, Προηγούμενος Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους)

Η παραβολή του Ασώτου, στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, 1982.
Παιδιά κατά παραγγελία…

Το παιδί έχει δικαίωμα στη ζωή, έχει δικαίωμα να μεγαλώνει μαζί με τη μητέρα και τον πατέρα του, να γεννιέται ελεύθερο και όχι να αγοράζεται και να πωλείται. Το παιδί στο ομόφυλο ζευγάρι είναι το άφωνο μέλος μιας «συμφωνίας» στην οποία δεν θα συναινούσε ποτέ.
Για την παραβολή του Ασώτου (Άγιος Κύριλλος, αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας)

[Λουκά 15, 11-32]
«Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. καὶ μετ᾿ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως. δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους(:Ένας άνθρωπος είχε δύο γιους. Είπε λοιπόν ο μικρότερος γιος στον πατέρα του: “Πατέρα δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας που μου ανήκει”. Και ο πατέρας μοίρασε και στους δύο γιους την περιουσία. Ύστερα από λίγες μέρες ο νεότερος γιος μάζεψε όλα όσα του έδωσε ο πατέρας του και ταξίδεψε σε χώρα μακρινή. Εκεί διασκόρπισε την περιουσία του κάνοντας μια ζωή άσωτη και ακόλαστη. Όταν ο νεότερος γιος ξόδεψε όλα όσα είχε, έπεσε μεγάλη πείνα στη χώρα εκείνη, κι αυτός άρχισε να στερείται. Και ο άσωτος γιος εξαιτίας των στερήσεων και της πείνας του πήγε σ’ έναν από τους πολίτες εκείνης της χώρας, ο οποίος τον προσέλαβε ως δούλο. Και τον έστειλε στα χωράφια του να βόσκει χοίρους)»[Λουκ.15,11-15].