Παρακολουθούμε τη σκέψη και τη συμπεριφορά κάποιων συνανθρώπων μας, που, ως προς το θέμα της γενετήσιας και αναπαραγωγικής λειτουργίας της ανθρώπινης φύσεως, έχουν επιλέξει έναν άλλο τρόπο να λειτουργούν τη ζωή τους (Σώμα και ψυχή), διαφορετικό από αυτόν που ορίστηκε από τον Θεό και Δημιουργό μας.

Η επιλογή αυτή, είναι φυσικό να θεωρείται από την Ορθόδοξη Εκκλησία και τη Θεολογία της, ως εκτροπή από την κατά φύση ζωή και ως επιλογή της παρά φύση. Μέχρι σε αυτό το σημείο, θα μπορούσε να θεωρηθεί, ως μια εφάμαρτη, αλλά διορθώσιμη διά της μετανοίας συμπεριφορά.

Και σε άλλες εφάμαρτες καταστάσεις, διαχρονικά, υπήρξαν πάμπολλες περιπτώσεις συλλογικών ή προσωπικών παρεκτροπών, όπου οι άνθρωποι επέλεγαν μια αίρεση (προτίμηση, επιλογή) ζωής, που ήταν αντίθετη με τον Λόγο και τον Νόμο του Θεού. Ωστόσο, μερικές φορές, η επιλογή αυτή συνεχιζόταν και έπαιρνε διαστάσεις πτώσεως.

Στις μέρες μας, δυστυχώς, η Ομοφυλοφιλία, ως επιλογή ενός ιδιαίτερου τρόπου ζωής, μακράν της υπακοής στον Θεό, έχει υπερβεί το μέγεθος της αστοχίας και έχει εξελιχθεί σε ένα κίνημα, με πολιτικοϊδεολογική στόχευση την επιβολή του σε ολόκληρη την κοινωνία.

Επειδή η επιλογή αυτή, επηρεάζει, αρνητικά, τους μέχρι σήμερα τρόπους και κανόνες της οικογενειακής και κοινωνικής ζωής των Ελλήνων, που είναι προσαρμοσμένοι και ευθυγραμμισμένοι, επί αιώνες, στον τρόπο ζωής της Εκκλησίας, υπάρχουν, δικαιολογημένες αντιδράσεις.