Χρειάζονται τα παιδιά γονείς και των δύο φύλων; Και γιατί;

Διαβάστε περισσότερα »

Μια κρίση ξαφνική, παγκοσμίου χαρακτήρα, μη αναμενόμενη, τάραξε τα ειωθότα, άλλαξε την καθημερινότητα και την κανονικότητα της κοινωνικής μας ζωής, της κοινωνίας μας.

Δεν άφησε τίποτε ανέγγιχτο. Υγεία, Παιδεία, Εκκλησία, Μαθητές, Πιστούς, εργαζομένους, επιχειρηματίες, τους πάντες. Ήταν μια άσκηση αντιμετώπισης κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο, όχι επί χάρτου, σε πραγματική βάση. Επιτυχής για την χώρα μας, κατά γενική ομολογία και παραδοχή.

Δημιουργήθηκαν, όμως, και προβλήματα από την επιβολή μέτρων προς αντιμετώπιση της πανδημίας. Έπρεπε οι πάντες να συμμορφωθούν, να πειθαρχήσουν. Και πράγματι συνέβη αυτό διότι οι Έλληνες έδειξαν τις αρετές τους και προσαρμόσθηκαν με ευθύνη και υπευθυνότητα. Το κίνητρο ήταν, όχι ο φόβος, αλλά η υπευθυνότητά τους.

Η Εκκλησία, ως ανθρώπινος οργανισμός, ως Θεσμός, δοκιμάσθηκε και εκείνη. Οι άνθρωποι που αγαπούν την Εκκλησία στεναχωρέθηκαν, ίσως και πόνεσαν, για την εξέλιξη των πραγμάτων. Διαβάστε περισσότερα »

(Ιω. 5, 1-16)

[Υπομνηματισμός των χωρίων Ιω. 5, 1-13] Διαβάστε περισσότερα »

Η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής, σε επανειληµµένες συνεδριάσεις, εξέτασε το ζήτηµα των αποδεκτών περιορισµών στην αυτονοµία του προσώπου για λόγους προστασίας της δηµόσιας υγείας, στις περιπτώσεις µεταδοτικών λοιµωδών νοσηµάτων. Το ζήτηµα αυτό βρέθηκε συχνά στην επικαιρότητα τα τελευταία χρόνια, µε αφορµή την εκδήλωση σοβαρών επιδηµιών παγκοσµίως (γρίπη των πουλερικών, SARS, γρίπη Η1Ν1 κλπ). Αποτελεί, όµως, και τρέχον πρόβληµα ιατρικής δεοντολογίας όσον αφορά τις περιπτώσεις διάδοσης του HIV/AIDS ή της επανεµφάνισης στην Ευρώπη της φυµατίωσης.

Επίκεντρο του προβλήµατος είναι το ενδεχόµενο οι ελεύθερες αποφάσεις ενός προσώπου για την υγεία του να βλάψουν την υγεία ή και να απειλήσουν τη ζωή άλλων προσώπων του άµεσου ή του ευρύτερου περιβάλλοντός του. Στη διαφαινόµενη σύγκρουση της αρχής της αυτονοµίας µε το δηµόσιο συµφέρον, εν προκειµένω, θα πρέπει να εξετασθούν αποδεκτές ηθικά και νοµικά επιλογές.

Η Επιτροπή, εκκινώντας από τις απόψεις και παραδοχές της προηγούµενης Γνώµης της για τη «συναίνεση στη σχέση ασθενούς – ιατρού», θεώρησε ότι η µεγάλη σηµασία του θέµατος απαιτεί την πραγµάτευσή του σε αυτοτελή Γνώµη. Σε αυτήν κατέληξε, αφού προέβη σε ακροάσεις ειδικών επιστηµόνων, των καθηγητών κυρίων Γ. Σαρόγλου, ∆. Τριχόπουλου και Α. Χατζάκη. Διαβάστε περισσότερα »

Σήμερα (6/5) εορτάζει η Ορθόδοξος Εκκλησία μας τον άγιο και πολύαθλο Ιώβ, τον δίκαιο Ιώβ. Γιατί; Γιατί πολυ-άθλησε, έκανε πολλές αθλήσεις. Πήρε πολλά στεφάνια, έφερε πολλές νίκες. Πού; Στου βίου τη θάλασσα. Και βλέπουμε εκεί στη βιογραφία του, ότι αυτός ο Άγιος, στην εποχή που ζούσε, στα χρόνια εκείνα, που δεν υπήρχε Ορθόδοξος Εκκλησία, δεν είχε κατέβει ο Χριστός, δεν είχε σαρκωθεί ο Θεός Λόγος, δεν είδε ο κόσμος τη ζωή του Χριστού, δεν είδε τον Θεό εν σαρκί, δεν είδε τα θαύματά του, δεν είδε τίποτε. Και όμως με μία απλή πίστη στον Δημιουργό, στον Πλάστη, έγινε αυτός Μέγας Άτλας του Θεού. Με μια απλή πίστη, βλέποντας την δημιουργία, την λειτουργία της δημιουργίας, έβλεπε τον πάνω κόσμο, τους αστέρες, τις εποχές και όλα τα είδε να λειτουργούν άψογα, από αμνημονεύτους αιώνες, χωρίς να παραστρατεί κάποιο δημιούργημα από τη δημιουργία του, ούτε στο ελάχιστο. Πώς είναι δυνατόν, είπε, υλικά πράγματα να είναι φτιαγμένα με τέτοια επιστήμη και να λειτουργούν με τέτοια ακρίβεια επιστημονική χωρίς να υπάρχει Δημιουργός; Η λογική, η συνείδηση, του υπέβαλαν ακράδαντη πίστη. Με αυτή την επίγνωση, της πίστεως προς τον Κτίστη, αυτός έγινε ένας μεγάλος πιστός. Σ’ αυτή την πίστη επάνω θεμελιώνοντας και πατώντας αντιμετώπισε τον μεγάλο Δράκοντα, τον απατεώνα Διάβολο. Διαβάστε περισσότερα »