Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία στηρίζεται σὲ δύο κίονες: Τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν Ἱερὰ Παράδοση. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι βάση της εἶναι ἡ Θεία Ἀποκάλυψη, ἐφόσον ἡ μὲν Ἁγία Γραφὴ ἐμπεριέχει τὴν Θεία Ἀποκάλυψη, ἡ δὲ Ἱερὰ Παράδοση, ἀποτελούμενη ἀπὸ ὅσα ἀπεφάνθησαν οἱ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι καὶ ἐδίδαξαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, συνθέτει τὴν αὐθεντικὴ ἑρμηνεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Γι᾽ αὐτὸ καὶ γιὰ τὴν Ὀρθόδοξo Θεολογία ὑφίσταται πλήρης ἀλληλοεξάρτηση τῶν δύο αὐτῶν μορφῶν τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως.

Διαβάστε περισσότερα »

Ἡ σύγ­χρο­νη βι­οϊα­τρι­κὴ δη­μι­ουρ­γεῖ και­νο­φα­νεῖς «συ­ζυ­γι­κὲς» σχέ­σεις καί οἰ­κο­γε­νει­α­κές κα­τα­στά­σεις. Πάν­το­τε τά παι­δι­ὰ ἦ­ταν καρ­ποὶ ἐ­ρω­τι­κῆς σχέ­σε­ως. Σή­με­ρα ἡ σχέ­ση αὐ­τή μπο­ρεῖ νὰ ἀν­τι­κα­τα­στα­θεῖ μὲ ψυ­χρή ἐρ­γα­στη­ρι­α­κή διαδικα­σί­α, πού χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται συ­νή­θως, ὡς «ἰ­α­τρι­κῶ­ς ὑπο­βο­η­θού­με­νη ἀνα­πα­ρα­γω­γή». Ἡ δι­α­δι­κα­σί­α ὅ­μως αὐ­τή, πού ἀ­κο­λου­θεῖ  δι­α­φό­ρου­ς με­θόδους, (ἀ­πό τήν ὁμό­λο­γη ἐν­δο­σω­μα­τι­κὴ ὡς  τήν ἑτε­ρό­λο­γη ἐξω­σω­μα­τι­κή ἤ τήν υἱοθεσί­α κα­τε­ψυγ­μέ­νων ἐμ­βρύ­ων) δέ­ν εἶναι συ­νήθω­ς κά­ποι­α ὑ­πο­βο­ή­θη­ση τῆ­ς ἀνα­πα­ρα­γω­γῆς, ἀλ­λὰ καί πα­ρέμ­βα­ση στὴν φύ­ση. Γι᾿ αὐ­τὸ ἀν­τὶ νὰ ὀ­νο­μά­ζε­ται «ὑ­πο­βο­η­θού­με­νη ἀ­να­πα­ρα­γω­γή», θὰ ἔ­πρε­πε νὰ χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται ὡς «παρεμβα­τι­κὴ ἀ­να­πα­ρα­γω­γὴ» ἢ ἀ­κρι­βέ­στε­ρα ὡς «πα­ρεμ­βα­τι­κὴ τε­κνο­ποί­η­ση», γι­ὰ νὰ δι­α­κρί­νε­ται ἀ­πὸ κά­θε ἄλ­λη πα­ρα­γω­γι­κὴ δι­α­δι­κα­σί­α¹.

Διαβάστε περισσότερα »

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο κατῆλθε μὲ τρόπο ὁρατὸ καὶ ἀναπαύτηκε πάνω σὲ καθένα ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους μὲ τὴν μορφὴ πύρινων γλωσσῶν. Γιὰ ποιὸ λόγο ἦταν ἀπαραίτητο αὐτό; Ἀκριβῶς γιὰ νὰ μάθει ὁ κόσμος, ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο κατέρχεται στοὺς ἀνθρώπους.

Διαβάστε περισσότερα »