Στὴν ἐποχή μας, καλοί μου φίλοι, χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνουμε καὶ πολύ, δημιουργοῦνται καὶ προωθοῦνται «κατάλληλα» διάφορες κουλτοῦρες, ποὺ σκοπὸ ἔχουν νὰ μᾶς χειραγωγοῦν σὲ ἄλλες κατευθύνσεις. Καὶ πολὺ ἀποτελεσματικὰ μάλιστα, ὅταν πρόκειται γι’ αὐτὲς ποὺ προέρχονται ἀπ’ τὴν τεχνολογία. Μία ἀπ’ αὐτὲς εἶναι κι ἐκείνη τῆς αὐτοπροβολῆς, τοῦ ναρκισσισμοῦ καὶ τῆς ἐγωπάθειας! Δηλαδή; Ἀλλ’ ἂς πάρουμε τὰ πράγματα μὲ τὴ σειρά τους… Διαβάστε περισσότερα »
Η λατρεία τού «Εγὼ» στα κοινωνικά δίκτυα (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)
Δημοσιεύθηκε στις 6 Απριλίου, 2021
Ο ιατρός και τα φάρμακα μας ταπεινώνουν… (Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)
Δημοσιεύθηκε στις 5 Απριλίου, 2021
Ὅταν λοιπόν κάποιος δέν θέλη νά πάρη φάρμακα, ἤ δέν θέλη νά πάη σέ ἰατρό, οἱαδήποτε καί ἄν εἶναι ἡ ἀσθένειά του, δείχνει πώς διέπεται ἀπό ἀτομοκεντρικό σύστημα ζωῆς, ἤ δείχνει πώς εἶναι ἔνοχος, καί ἑπομένως κρύβεται. Ὅπως, ὅταν ζητᾶς κάποιον καί αὐτός δέν παρουσιάζεται, τόν ξαναζητᾶς καί δέν παρουσιάζεται, λές, κάτι ἔκανε αὐτός, κάτι συμβαίνει, ἔτσι ἀκριβῶς καί ὅποιος ἀπεχθάνεται τόν ἰατρό ἤ τά φάρμακα, εἶναι βαριά ἄρρωστος σωματικῶς, πρό πάντων ψυχικῶς. Εἶναι ἄφρων ἀνήρ, διότι λέγει «ἀνήρ φρόνιμος οὐ προσοχθιεῖ αὐτοῖς». Εἶναι ἄφρων ἀνήρ, ἄφρων γυνή, εἶναι ὁ ἀδιόρθωτος, ὁ ἀμετανόητος, εἶναι αὐτός πού δέν τόν νοιάζει ὁ Θεός, παρά μόνον τόν νοιάζει νά κατευθύνη τό σαρακοφαγωμένο κορμάκι του καί τήν σαρακοφαγωμένη ψυχή του ὅπως αὐτός νομίζει, μή τυχόν καί μπορέση νά βγῆ σέ κάποια ἀκροθαλασσιά. Ἀλλά τό φάρμακο καί ὁ ἰατρός δείχνουν ὅτι καθιστοῦμε διαχειριστήν τῆς ὑπάρξεώς μας τόν Θεόν, ὅτι δέν εἴμαστε ἐμεῖς οἱ κυβερνῆτες τοῦ ἑαυτοῦ μας.
Από το Συναξάρι – Ο όσιος Θεωνάς, μητροπολίτης Θεσσαλονίκης
Δημοσιεύθηκε στις 4 Απριλίου, 2021
4 Απριλίου
Ο όσιος πατήρ ημών Θεωνάς ήταν ιερομόναχος στην Μονή Παντοκράτορος στο Άγιον Όρος. Ποθούσε την ησυχαστική ζωή και έγινε μαθητής του αγίου Ιακώβου του Νέου [1 Νοεμ.], ονομαστού τότε για την πνευματική εμπειρία του και την εξαιρετική χάρη που είχε αξιωθεί να λάβει παρά Θεού. Διαβάστε περισσότερα »
Κυριακή Γ΄ Νηστειών: Η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως (Lev Gillet, μοναχός της Ανατολικής Εκκλησίας)
Δημοσιεύθηκε στις 2 Απριλίου, 2021
Στο μέσον της Τεσσαρακοστής η Εκκλησία υψώνει ενώπιόν μας τον Σταυρό του Χριστού. Δύο ακόμη φορές μέσα στον χρόνο, 14 Σεπτεμβρίου και 1η Αυγούστου, μας προτείνει να θυμηθούμε και να προσκυνήσουμε τον Τίμιο Σταυρό. Στις περιπτώσεις αυτές όμως η προσκύνηση του Σταυρού είναι συνδεδεμένη με ιστορικά γεγονότα, ενώ την τρίτη Κυριακή των Νηστειών η Εκκλησία θέλει να διακηρύξει τον ρόλο του Σταυρού στο ιστορικό της σωτηρίας μας και να μας προετοιμάσει για τη μακρινή ακόμα Μεγάλη Παρασκευή, όταν θα Τον ατενίσουμε υψωμένο στον Γολγοθά.
Η δικαιοσύνη τού Θεού (Δημήτρης Μαυρόπουλος)
Δημοσιεύθηκε στις 1 Απριλίου, 2021
Στοὺς περίφημους Μακαρισμοὺς τοῦ Κυρίου, ποὺ καταγράφονται στὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιο (Ματθ. 5,3-11) ὡς εἰσαγωγὴ στὴν «Ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλία», ὑπάρχουν δύο στίχοι ποὺ ἀναφέρονται στὴ δικαιοσύνη ὡς συνθήκη τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Πρόκειται α) γιὰ τὸν στίχο 6: «Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται», καὶ β) γιὰ τὸν στίχο 10: «Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Στὸν πρῶτο στίχο φαίνεται ἐκ πρώτης ὄψεως νὰ ἀναφέρεται ὁ Χριστὸς σὲ μιὰ δικαιοσύνη τῆς κοινωνίας, τῆς βιοτῆς δηλαδὴ τῶν ἀνθρώπων, ἐνῶ στὴ δεύτερη εἶναι σαφὴς ἡ ἀναφορά του σὲ μιὰ ἐσχατολογικὴ δικαιοσύνη.
