Εάν το σώμα σου είναι ασθενές, ώστε να μην μπορείς να νηστεύεις συνεχώς, αλλά όμως δεν είναι ασθενές και για την προσευχή, ούτε ανίσχυρο για να περιφρονήσει και την κοιλιά· διότι εάν δεν μπορείς να νηστεύεις, όμως μπορείς να μην κάνεις τρυφηλή ζωή. Δεν είναι και αυτό μικρό πράγμα, ούτε απέχει πολύ από τη νηστεία, αλλά είναι ικανό και αυτό να καταβάλει την μανία του διαβόλου· καθόσον τίποτε δεν είναι τόσο αγαπητό στον δαίμονα εκείνο, όσο η τρυφηλή ζωή και η μέθη, διότι είναι η πηγή και η μητέρα όλων των κακών.
Για την ανάγκη αποφυγής της τρυφηλής ζωής (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)
Δημοσιεύθηκε στις 15 Αυγούστου, 2025
Εγκώμιον εις την πάνσεπτον Κοίμηση της Θεομήτορος, Β΄ (Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός)
Δημοσιεύθηκε στις 14 Αυγούστου, 2025
1. Άνθρωπος κανείς δε θα μπορέση ποτέ, άξια τη μετάσταση την ιερή να υμνήσει της Θεομήτορος, μακάρι μύριες νάχε γλώσσες και μύρια στόματα· μ’ ακόμα κι αν όλες των σκόρπιων ανθρώπων οι γλώσσες μαζεύονταν ποτέ, δε θα φτιάναν τα επάξια εγκώμια. Γιατί εκείνη βρίσκεται ψηλότερα από κάθε μέτρο δοξολογικό. Και λόγω που αγαπά ο Θεός το κατά δύναμη, όταν μ’ αγάπη του δωρίζεται και ζήλο και με προαίρεση αγαθή, κι αφού κι η μάνα του Θεού αγαπά όσα στο Γιο είναι αρεστά κι ευχάριστα, ας ξαναρχίσουμε τα εγκώμια με υποταγή στις διαταγές σας, άριστοι μες στους ποιμενάρχες κι αγαπημένοι του Θεού, αφού πρώτα το Λόγο, που από κείνην σαρκώθηκε, βοηθό μας γυρέψουμε, που κάθε στόμα οπού σ’ αυτόν ανοίγεται γεμίζει, κι οπού για κείνην μοναχό στολίδι και δοξαστικό τραγούδι Εκείνος φύτρωσε· κι αφού καλά το ξέρουμε, πως χρέος ξεπληρώνουμε αρχίζοντας τα εγκώμια κι όταν το ξεπληρώσουμε πάλι σε χρέος μπαίνουμε, για να κρατά παντοτινά το χρέος, όλο αρχίζοντας και τέλος να μην έχη.
Ο Βοριάς του Δεκαπενταυγούστου (Φώτης Κόντογλου)
Δημοσιεύθηκε στις 13 Αυγούστου, 2025
Ο κυρ – Βοριάς παράγγειλε ούλων των καραβιώνε:
«Καράβια π’ αρμενίζετε, κάτεργα που κινάτε,
εμπάτε στα λιμάνια σας, γιατί θε να φυσήξω!»
Έργο Κωνσταντίνου Μαλέα
Αυτά τα λέγει ο κυρ – Βοριάς άμα είναι θυμωμένος τον χειμώνα. Μα το καλοκαίρι είναι στα καλά του κ’ είναι ήμερος και χαρούμενος. Φυσά και δροσίζεται η πλάση, λαμποκοπά ο ήλιος, κ’ οι θάλασσές μας μοσκοβολάνε. Γεμίζουνε τα πέλαγα αφρισμένα κύματα, που τα σαλαγά σαν πρόβατο ο παλληκαράς ο τσομπάνος, ο κυρ – Βοριάς. Οι αφροί πλεύουνε απάνω στα μαβιά νερά, που αναταράζουνται με βουή και ρεματίζουνε ανάμεσα στις στεριές και στα νησιά.
Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος: Διήγηση για έναν άγνωστο όσιο
Δημοσιεύθηκε στις 12 Αυγούστου, 2025
Θα σας πω ένα παράδειγμα ενός νέου οσίου, ο οποίος ήταν μεν επιστήμων – ήταν γιατρός – και άφησε την ιατρική επιστήμη και έγινε μοναχός, πήγε στην Παλαιστίνη, στην Μονή του Χοζεβά, και εκεί έλαβε το αγγελικό σχήμα. Αλλά τόση αγάπη είχε στον Θεό, τόση φλόγα, και επειδή τότε στην Μονή Χοζεβά έτρεχαν άνθρωποι και δεν τον άφηναν σε ησυχία, σηκώνεται και φεύγει κρυφά.
Στοῦ τιμονιοῦ τὸ αὐλάκι (Ζήσιμος Λορεντζάτος)
Δημοσιεύθηκε στις 11 Αυγούστου, 2025
Ἀρμενίζομε ὁλόγυρα στὸ νησὶ ἀπὸ τὸ ἀνατολικό μέρος, ἀνεβαίνοντας γιὰ τὴ Λέρο. Καλοκαιριά. Προτοῦ ἀφήσομε τὸ νησὶ πιάσαμε γιὰ λίγο στὸ Βαθύ, μὲ τὸ μακρόστενο λιμάνι, τὸ κυκλωμένο ἀπὸ βράχους, ἐν λιμένι, γλαφυρῶ, καὶ μὲ τὰ περιζήτητα πρώιμα μανταρίνια του (ἀρχὲς τοῦ Νοέμβρη). Ἀράζομε στὸν ξερόκαμπο τῆς Λεροῦ. Τὸ ἀπόγεμα Λακκί, Πλάτανος. Περίπατο. Περνᾶμε μιὰ νύχτα στεκάμενοι αρόδο στὸν ξερόκαμπο.
Έργο του Τάσου Μαντζαβίνου
