Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι εἰκόνα τοῦ παρόντος αἰῶνος, μέσα στόν ὁποῖο οἱ πεπτωκότες ἄνθρωποι ἑτοιμαζόμαστε γιά τόν μέλλοντα αἰώνα, τίς πύλες τοῦ ὁποίου μᾶς ἄνοιξε ἡ ἄκρα ταπείνωση καί ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μέ τόν σταυρό, τήν ταφή καί τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Τά γεγονότα αὐτά τά ζοῦμε τελετουργικά κατά τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα. Θά ἔπρεπε, βέβαια, νά τά ζοῦμε καί ἐμπειρικά μέσα στή δική μας ὕπαρξη, νά τά ζοῦμε σάν δική μας ἑκούσια σταύρωση, δική μας ταφή καί ἀνάσταση, νά προσλάβουμε δηλαδή ὡς ἦθος, ὅσο χωροῦμε, τήν ταπείνωση καί τήν σταυρική ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.

Διαβάστε περισσότερα »

Σε λίγες ημέρες ψηφίζουμε για την Ευρωβουλή. Τις ίδιες αυτές ημέρες συζητείται στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση η πρόταση Νόμου της κυβέρνησης Μακρόν να επιτρέπεται η γεροντοκτονία καθώς και η ευθανασία σε κάθε ανήμπορο άνθρωπο, ανεξαρτήτως ηλικίας, που θεωρείται ότι πάσχει από ανίατη ασθένεια. Η εκτέλεση θα συμβαίνει είτε δια αναγραφής από τον ιατρό συνταγής θανατηφόρου φαρμάκου (τύπου σύγχρονου κωνείου), που ονομάζεται «υποβοηθούμενη αυτοκτονία» – εκτέλεση στην ουσία, είτε με ενεργητική εκτέλεση, δι’ έγχυσης από τον ιατρό ενέσεως με την θανατηφόρο ουσία, που κατ’ ευφημισμό αποκαλείται «ευθανασία». Για την πρωτοβουλία Μακρόν οι σύγχρονοι Γάλλοι φιλόσοφοι Pierre Manent και Frederic Worms ευλόγως διερωτώνται αν η ευθανασία σε αδύναμους συνανθρώπους μας αποτελεί «αναπόφευκτη πρόοδο, ή ανθρωπολογική οπισθοδρόμηση;» (Λε Φιγκαρό, 4/4/2024, σ. 18).

Διαβάστε περισσότερα »

Αι παραδόσεις είναι κάτι περισσότερον από ό,τι συνή­θως νομίζεται. Δεν είναι τύπος του απωτάτου παρελθόντος της Εκ­κλησίας. Είναι η εν Αγίω Πνεύματι κτηθείσα πείρα και η συνεκτική δύναμις της Εκκλησίας. Είναι θεόσδοτος όρος, βεβαιών την ορθήν πορείαν της Εκκλησίας δια μέσου των αιώνων, ως και εγγύησις της μέχρι συντέλειας του κόσμου τούτου ευσταθείας της εν τη αληθεία.

Αποτελεί πλάνην οικτράν και κατά τινά τρόπον βλασφημίαν η ιδέα, ότι η Εκκλησία εξελίσσεται όπως και ο κόσμος, ον και οφείλομεν να παρακολουθώμεν. Εξέλιξις δεν νοείται η εξωτερική εναλλα­γή μορφών της Εκκλησίας εκ της ανάγκης προσαρμογής εις τα δε­δομένα του κοσμικώς εξελισσομένου. Οι άνθρωποι οφείλουν να καλ­λιεργούν και αγιάζουν το πνεύμα των προς παρακολούθησιν της Εκ­κλησίας, και όχι η Εκκλησία να μετασχηματίζεται κατά την αφηνιάζουσαν επιθυμίαν των, συστελλόμενη εις περιωρισμένα και αμαρτωλά εγκόσμια σχήματα.

Διαβάστε περισσότερα »

Ἄλλοτε δειλά καί ἄλλοτε πιό θαρρετά ἀπό συγκεκριμένους ἐκκλησιαστικούς παράγοντες ἐπανέρχεται “ἄνωθεν” τό θέμα “τῶν διακονισσῶν” στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Διαβάστε περισσότερα »

Η πέμπτη Κυριακή από του Πάσχα είναι αφιερωμένη σε μια σημαντική γυναίκα της Καινής Διαθήκης, στην αγία Φωτεινή τη Σαμαρείτιδα.

Αυτή η γυναίκα, ούσα αμαρτωλή και «αιρετική» (κατά τους Ιουδαίους), αξιώθηκε να γίνει συζητητής του Κυρίου, ο Οποίος της αποκάλυψε ύψιστες αλήθειες, τις οποίες δεν είχε αποκαλύψει, εισέτι, ούτε στους μαθητές Του.

Διαβάστε περισσότερα »