Στίς ἡμέρες μας γίνεται πολύς λόγος ὄχι μόνον γιά τήν «Τεχνητή Νοημοσύνη», ἀλλά καί γιά τίς συνέπειές της στήν ζωή μας. Ἐκφράζονται ἀπόψεις γιά τίς ὡφέλειες πού θά προέλθουν, ἀπό τήν ἐφαρμογή της, ἀλλά καί τούς κινδύνους πού ἀπορρέουν ἀπό τήν κατάργηση τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίας καί τήν ἀλλοίωση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη ως Τεχνητή Ευφυΐα (Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος)

Οθόνη που ανακλά τη ζωή; Ή ζωή που ανακλά την οθόνη; (Γιώργος Καστρινάκης)

Ὁ κινηματογράφος μπορεῖ νὰ ἐφευρέθηκε ὡς ἕνα ἐπὶ πλέον μέσο διασκέδασης, πολὺ σύντομα ὡστόσο ἀξιοποιήθηκε ὡς ἕνα ἐπὶ πλέον μέσο παιδείας. Πιθανῶς μάλιστα, τό (ἐπι)δραστικώτερο.
Ἡ κύρια ὁπότε ἀποστολὴ τὴν ὁποία ἐπιφορτίστηκε ἦταν ἡ ἑδραίωση – καὶ διάδοση, ἔπειτα – τοῦ πολιτιστικοῦ ἐκείνου πλαισίου μέσα στὸ ὁποῖο κυοφορήθηκε. Δηλαδὴ τοῦ (νεώτερου) δυτικοῦ.
Ἐπ’ αὐτῆς λοιπὸν τῆς ἀποστολῆς, ἡ ἐπιτυχία του – κρινόμενη πιὰ ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος – ἀποβαίνει θεαματική: Ποτὲ παλαιότερα π.χ. μιὰ ὁποιαδήποτε ἀλλαγή, ἢ καὶ ἀνατροπή, στοὺς ὅρους ζωῆς καὶ στὰ καθημερινὰ αὐτονόητα τοῦ μέσου ἀνθρώπου (τὴν ὁποία θὰ προέκρινε, γιὰ δικούς της λόγους, ἡ ἡγουμένη ἑκάστοτε φιλοσοφία) δὲν κατόρθωνε νὰ προαχθεῖ ταχύτερα, ριζικώτερα, καθολικώτερα.
Ἡ ἕλξη, δηλαδή, ἡ πειθὼς καὶ ἐν τέλει ἡ ὑποβολή, τὴν ὁποία θὰ ἀσκοῦσε ἡ κινούμενη εἰκόνα, ἐπρόκειτο ἀμέσως νὰ ἀποδειχθεῖ ἀκαταγώνιστη.
Ομιλία στην γιορτή τού Αγίου Πνεύματος († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
“Δεν μπορώ να ξεχάσω το παιδί μου…” – Ομολογίες πατέρων

«Τα εκτρωμένα παιδιά έχουν πια χαθεί. Η ομορφιά τους δεν ολοκληρώθηκε, μηδενίστηκε από μια απόφαση με την οποία και εγώ συμφώνησα… Τώρα έχω αλλάξει, από υπέρ της “επιλογής” σε υπέρ του παιδιού»
Παιδιά και εθισμός στην οθόνη (Σπύρος Σκιαδόπουλος)

Ανάγκη για προστασία των παιδιών από τον εθισμό στην οθόνη και την υπερβολική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.