Η μνησικακία είναι ένα ολέθριο πάθος – δηλητήριο της ψυχής και σαράκι του νου, διαρκή αμαρτία και άυπνη παρανομία το ονομάζει ο όσιος Ιωάννης της Κλίμακος. Το πάθος αυτό συντηρεί στη μνήμη μας το κακό που μας έκανε, πραγματικά ή φανταστικά, κάποιος συνάνθρωπός μας και μας παρακινεί σε εκδίκηση. Ο μνησίκακος, όπως επισημαίνει ο Σολομών, οδηγείται στον πνευματικό θάνατο, γιατί είναι παραβάτης του θείου νόμου, του νόμου της αγάπης (Παροιμ. 12:28· 21:24).
Διαβάστε περισσότερα »

1. Ο αληθινός μοναχός πρέπει, σε όλες τις εκδηλώσεις και τις πράξεις του, να είναι παράδειγμα ωφέλιμο γι’ αυτούς που τον βλέπουν και τον παρακολουθούν˙ για να βλέπουν δηλ. τις λαμπερές σαν τις ακτίνες αρετές του, οι εχθροί της αλήθειας, και να ομολογήσουν, ακόμη κι αν δεν το θέλουν, ότι υπάρχει στους χριστιανούς βέβαιη και σταθερή ελπίδα σωτηρίας και, έτσι, να τρέχουν κοντά του, όπως τρέχουν στο καταφύγιο, για να σωθούν. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να ανυψωθεί το κύρος και η δύναμη της Εκκλησίας κατά των εχθρών της, και πολλοί να θελήσουν να μιμηθούν την αρετή του, και να απομακρυνθούν από την κοσμική φθορά, και αυτός να γίνει σεβαστός για το κάλλος της αρετής του. Διότι η αληθινή μοναχική πολιτεία είναι καύχημα της Εκκλησίας του Χριστού. (43).

Διαβάστε περισσότερα »

Οι ίδιοι που υποστηρίζουν τη διακοπή μιας φυσικής κύησης, αναλαμβάνουν κατόπιν να δημιουργηθούν παιδιά με τεχνητό τρόπο και με όποιο κόστος…

Το λεγόμενο “δικαίωμα” της γυναίκας να ελέγχει την αναπαραγωγή της, την έβαλε σε μπελάδες. Το ίδιο σύστημα που την υποστηρίζει στη νεότητά της να μην αποκτά ή να σκοτώνει τα παιδιά, μέσα από την αντισύλληψη, άμβλωση, κατάψυξη ωαρίων κλπ., ακριβώς το ίδιο, όταν καταλήξει στην ατεκνία, την κατευθύνει «φιλάνθρωπα» στην υποβοήθηση της γονιμότητας. Συντήρηση ωαρίων, εξωσωματική, παρένθετη μητρότητα, ξένο γενετικό υλικό, κ.α. Καταναλώτρια υπηρεσιών υγείας, είτε έτσι είτε αλλιώς…. Όμως οι μελέτες αποδεικνύουν πως ο μη φυσικός τρόπος αναπαραγωγής (μέσω τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, Assisted Reproductive Technology, ART) εγκυμονεί κινδύνους για τη γυναίκα και τα παιδιά της.

Τί σημαίνει αυτό;  

Διαβάστε περισσότερα »

(ιστορικοκανονική προσέγγιση)

Διαβάστε περισσότερα »

Ανεκτίμητη η προσφορά τους στην οικογένεια και την κοινωνία!

Η εργασία των γυναικών μέσα στο σπίτι αποτέλεσε τη βάση της επιτυχίας πολλών παραδοσιακών κοινωνιών και οικογενειών. Την ώρα που οι άνδρες εργάζονταν για να προσφέρουν το μεγαλύτερο μέρος του οικογενειακού εισοδήματος, εκείνες διηύθυναν το σπίτι τους και επέβλεπαν την ανατροφή των παιδιών. Ωστόσο στη σύγχρονη κοινωνία ένας τέτοιος ρόλος υποτιμάται. Η γυναίκα που μένει στο σπίτι θεωρείται από κάποιους πως υστερεί. Υποστηρίζεται πως δεν έχει οικονομική – επομένως ατομική – ανεξαρτησία, δεν συνεισφέρει στο οικογενειακό εισόδημα, δεν έχει λόγο και επιρροή στα κοινωνικά δρώμενα, δεν αξιοποιεί τις ατομικές της δυνατότητες.

Οι μητέρες στο σπίτι χαρακτηρίζονται «καταπιεσμένες νοικοκυρές», «υποταγμένες σε σεξιστικούς ρόλους», «τεμπέλες». Για τους λόγους αυτούς πολλές γυναίκες που θα ήθελαν να ασχοληθούν με τα «του οίκου τους», δεν το κάνουν παρά το ότι δεν έχουν οικονομικές ανάγκες ή άλλα σχέδια, και ενώ αναγνωρίζουν τον αναντικατάστατο ρόλο της μητέρας στο σπίτι. Διαβάστε περισσότερα »