Για να προχωρήση ο λόγος με ειρμό και τάξι, ας σου υπενθυμίσω, αγαπητέ μου, τι είδους είναι και ποια τα ηδονικά αντικείμενα της κάθε αισθήσεως και πώς πρέπει να προφυλάσσης το νου σου απ’ αυτά. Και να, το πρώτο αισθητήριο, το οποίο συναντούμε, είναι εκείνο της οράσεως, της βασιλικώτερης από τις αισθήσεις, σύμφωνα με τους φυσικούς αυτής που εξαρτάται από το ψυχικό πνεύμα και που είναι συγγενής του νου, κατά τους θεολόγους [1]˙

Διαβάστε περισσότερα »

Εἶναι ἀλήθεια, καλοί μου, φίλοι, πὼς σήμερα βομβαρδιζόμαστε ἀπὸ παντοῦ μὲ κάθε λογῆς μηνύματα, ἰδιαίτερα δὲ ἡ νέα γενιά. Μηνύματα ποὺ προέρχονται ἀπ’ ὅλους τοὺς χώρους (τῆς κατανάλωσης, τῆς πολιτικῆς, τοῦ ἀθλητισμοῦ, τῶν αἱρέσεων – σεκτῶν κ.λπ.) καὶ ἐκπέμπονται ἀπ’ ὅλα τὰ μέσα. Καὶ τί ζητοῦν ἀπὸ μᾶς; Μὰ νὰ κάνουμε τὶς ἐπιλογές μας. Δηλαδὴ νὰ ἐπιλέξουμε αὐτὰ καὶ ἀσφαλῶς ἐκείνους ποὺ τὰ ἐκπέμπουν!

Διαβάστε περισσότερα »

[Α΄ Κορ. 9, 2-12]

Διαβάστε περισσότερα »

Στον κόσμο του γάμου και της οικογένειας, όταν η «ισότητα» υποστηρίζει τα συναισθήματα και τις ιδιαίτερες προτιμήσεις κάποιων ενηλίκων, οδηγεί πάντα στην ανισότητα τους πιο αδύναμους, τις γυναίκες και τα παιδιά.

Διαβάστε περισσότερα »

Αφού εκοιμήθησαν οι γονείς της και αποκαταστάθησαν τ’ αδέλφια της, η Μητροδώρα έμεινε μόνη της σ’ ένα μεγάλο πετρόκτιστο σπίτι. Η αυλή περιβαλλόταν από μανδρότοιχο που είχε ύψος τρία μέτρα περίπου. Κανείς δεν μπορούσε να μπή, αλλά ούτε και να δη το σπίτι. Είχε μία μεγάλη μεταλλική πόρτα από χοντρή λαμαρίνα (ξωπόρτι). Μόνο στην γνωστή της γιαγιά Ανδρονίκη άνοιγε, όταν χτυπούσε πολύ δυνατά και συνθηματικά την πόρτα.

Διαβάστε περισσότερα »